U bent onoverwinnelijk!
De Belgen zijn de dappersten aller Galliërs, en dat hebben de Brazilianen aan den lijve ondervonden.
België heeft zonet de vloer aangeveegd met Brazilië, en dat is te zien aan het onmetelijke enthousiasme waarmee u de nacht in vliegt. U voelt, proeft, en ademt de overwinning – toegegeven, er zijn een paar goddelijke interventies aan te pas moeten komen (Thibaut Courtois heet vanaf nu God, toch?), maar dat mogen we vooral niet aan ons hart laten komen: de Rode Duivels hebben een land met tweehonderd miljoen inwoners (zo’n twintig keer meer dan België) zonder pardon, onverbiddelijk, genadeloos, achteloos uit het WK gekegeld.
Op de Werchterse heide werd die nu al legendarische wedstrijd als vanzelfsprekend op de voet gevolgd, en het was een surreëel schouwspel om die massa Belgen – zo sierlijk bescheiden, zo veilig pessimistisch – met de coördinatie van een klein leger te zien bewegen en scanderen. Een mensenmassa die zich liet horen bij elke corner, elke voltooide pas (honderden!), elke ambachtelijke uitrol van Courtois, elke duik van Neymar, elke sublieme combinatie. Mocht koning Filip nog een privéleger nodig hebben, look no further. Weinig dingen zo sterk als een bende Belgen met de Duivels op voorsprong, en werkelijk níéts zo fanatiek en energiek als u momenteel.
De ontlading van die ontiegelijk spannende wedstrijd vertaalt zich naar euforie op even natuurlijke wijze als water zich naar stoom vertaalt, en dat betekent dat u óók een heel eind wegstoomt; de locomotief is nu Lukakugewijs vertrokken en zal vermoedelijk geen haltes meer kennen – behalve dan de snap back to reality van maandagochtend misschien. Maar toch, vergeet dat, en wees vooral onstopbaar, onkwetsbaar, onvatbaar in het kluwen van de nacht.
En zelfs bij onze cynische, diepsardonische zelf hebben de Duivels zowaar een sprankeltje hoop doen oplichten, een sintel aangestoken die hopelijk niet snel zal uitdoven. Voorwaarts!
