U draait, wij vragen: Gregory Frateur

Gregory Frateur kent u al dertien jaar van Dez Mona, maar heden is hij ook één van de steunpilaren van het festival Closer/dichterbij (16-20 november) in de Antwerpse Mercado. En hier vertelt hij over de muziek die hém draaiende houdt.

Gregory Frateur «De voorbereidingen voor Closer hebben veel tijd gekost, dus de afgelopen maanden heb ik bijna uitsluitend naar groepen geluisterd die ik heb geprogrammeerd (lachje). OY, bijvoorbeeld: een Berlijns duo bestaande uit een half Ghanese zangeres en een Zwitserse producer die samen de fantastische plaat ‘Space Diaspora’ hebben gemaakt – het is een avontuurlijke, wereldse soort electropop. De nieuwe van Gentenaar Dijf Sanders, ‘Moonlit Planetarium’, vind ik ook straf.»

HUMO Wat is je favoriete plaat aller tijden?

Frateur «‘Out of Season’ van Beth Gibbons en Rustin’ Man. Die heeft me destijds, in 2002, zó overdonderd… Elke keer als ik ze opzet, blijft-ie me verrassen.»

HUMO Sluipt er klassieke muziek in je playlist?

Frateur «Absoluut. Ik durf vaak Purcell op te zetten, omdat ik wel hou van barokmuziek en -opera’s. Zijn bekendere werk, hoor: ‘Dido and Aeneas’, bijvoorbeeld. Requiems gaan er ook altijd in. Of een goede ‘Stabat mater’, zoals dat van Pergolesi.»

HUMO Je hebt een specifiek stemgeluid. Heb je dat gemodelleerd naar specifieke zangers of zangeressen?

Frateur «De muziek waar je naar luistert, beïnvloedt je sowieso wanneer je zelf muziek maakt. Maar dat verandert met de jaren. Vroeger luisterde ik veel naar extreem theatrale zang: Gavin Friday van The Virgin Prunes, Diamanda Galás… Als ik nu mijn eerste plaat beluister, hoor ik dat daar geen klein beetje in (lacht). Alleszins is zwarte muziek me altijd blijven inspireren.»

HUMO Waar luister je naar op zaterdagavond, en op zondagochtend?

Frateur «‘Naturally’ van Sharon Jones & The Dap-Kings vind ik wel passen op zaterdagavond. Voor zondag denk ik automatisch aan gospel, dus doe maar Mahalia Jack-son en haar liveplaat ‘Live at Newport 1958’.»