U2: Een carrière in citaten
Dit had een artikel over The Larry Mullen Band of Feedback of The Hype kunnen worden, maar na lang aarzelen kozen vier straatschoffies uit Dublin negentwintig jaar geleden toch maar voor een wat kortere groepsnaam: U2 was geboren.
'Ik ben God. En laat me nu met rust'
Hun nieuwe cd, 'How to Dismantle an Atomic Bomb', is uitstekend; zeggen dat de verwachtingen voor de tournee (10 juni komen ze naar Brussel, maar dat wist u al: als u dit leest, zijn de peperdure kaartjes waarschijnlijk allemaal uitverkocht) hooggespannen zijn, is zeggen dat we in woelige tijden leven. Wie er twee jaar geleden in het Sportpaleis bij was, weet: dit is nog steeds de beste livegroep ter wereld. En dan zwijgen we nog van het charisma van Bono, die ook zonder mefistohoorntjes of Fly-zonnebril haast achteloos blijft bewijzen dat entertainen geen vies woord hoeft te zijn.
Bono en bassist Adam zijn er nu 44, gitarist Edge en drummer Larry 43. Ze zijn allemaal in Dublin blijven wonen; op Adam na zijn ze allemaal vader van een paar kinderen. Uit hun eigen mond: een carrière in citaten.
'Toen ik dertien was, werd een café in mijn buurt door een bomaanslag aan flarden geblazen. Tien minuten eerder had ik er nog een koffie zitten drinken. Die dag heb ik beslist: 'Vanaf nu is alles meegenomen.'' (Bono)
'Ik had op het prikbord van onze school een berichtje gehangen: 'Gezocht: kandidaten om samen een bandje te beginnen.'' We spraken af bij ons thuis in de keuken; een kwartier later was het Bono's groepje.' (Larry)
'Ik ben een overtuigde hetero, maar als tiener vond ik David Bowie en Marc Bolan van T-Rex toch wel best aantrekkelijk. Toen begreep ik wat een krachtig elixir rock-'n-roll kan zijn.' (Bono)
'Ik zag de drummers van Slade en T-Rex, en ik dacht: dát is het. Ik heb nooit getwijfeld aan mijn roeping, en zeker niet aan mijn instrument.' (Larry)
'Voor ik bij U2 kwam, speelde ik in een country & western-groepje. 'Als je country speelt, kun je overal terecht,' zei de leider van dat bandje: 'Op trouwfeesten, in hotels, in cafés... Rockgroepen zijn er al zoveel, zet dat dus maar uit je hoofd.'' (Edge)
'Ik wantrouw alles en iedereen, en ik heb een hekel aan smalltalk. Ik geloof niet dat ik het lang zal uithouden in de muziekindustrie.' (Larry in de beginjaren)
'In 1979 heb ik U2 zien optreden in een café in Dublin. Er zat amper zes man, maar Bono bespeelde ze alsof hij voor een vol stadion stond.' (Howard Marks)
'Wij geloven niet dat deze groep een toekomst heeft, en kunnen dus niet langer in hen investeren.' (Woordvoerder van platenfirma CBS (nu Sonymusic) in 1980; CBS had eerder een e.p. van U2 uitgebracht)
'In de beperking toont zich de meester. De riff van 'I Will Follow' is geschreven op twee snaren, en het werd een dijk van een hit.' (Edge)
'In het begin schaamde ik me voor ons succes. Mijn helden, zoals Lou Reed en Joe Strummer, verkochten veel minder platen dan wij - dat moet hen geïrriteerd hebben. Maar wij hadden 'het', wat 'het' ook moge zijn.' (Bono)
'Onze eerste shows waren de lastigste. Het is veel moeilijker voor een handvol ongeïnteresseerde mensen te spelen dan voor vijftigduizend fans die dankbaar zijn dat ze een kaartje hebben kunnen bemachtigen.' (Edge)
'We hebben maar één keer gevochten: tijdens een concert in Amerika, op onze eerste tournee. Er was iets mis met Larry's drumstel, en hij stopte middenin een song. Bono werd zo kwaad dat hij met z'n microfoon op de drums begon in te slaan. Larry stapte van het podium, Bono ging 'm achterna, en ik ging mee omdat ik bang was dat Bono Larry in elkaar zou slaan. Het was extra gênant omdat de Talking Heads die avond in het publiek zaten.' (Edge)
'Toen ik onze 'Best of 80-90' cd hoorde - Edge had me ertoe gedwongen! - dacht ik bij de helft van de nummers: 'Verschrikkelijk! Ik zing als een meisje!'' (Bono)
'Als ik niet in U2 zou spelen, zou ik waarschijnlijk helemaal geen muzikant zijn.' (Larry)
'Pop houdt de luisteraar voor dat alles rozengeur en maneschijn is. Rock zegt dat níét alles oké is, maar dat je daar iets aan kunt doen als je maar genoeg passie en enthousiasme hebt.' (Bono)
'Als ik al die zwartgallige bandjes hoor... Ze hebben geen werk, hun liefje heeft hen in de steek gelaten, ze zien geen toekomst... Ik zou ze bij de keel willen grijpen en ze willen zeggen: verdomme, schaam je je niet?! Zwakheid is niets om trots op te zijn. Ik verfoei het.' (Bono)
Foute naam
Salvador Dalí
Andy Warhol
''Achtung Baby' was het geluid van vier mannen die 'The Joshua Tree' omhakten.' (Bono)
'We hebben ons ooit laten fotograferen als travestieten. Edge was een heks, Adam zag eruit als prinses Fergie, Larry had een figurante in een pornofilm kunnen zijn, en ik leek Barbara Bush.' (Bono)
'Hoe briljant je ook bent, als je de foute schoenen of een lelijke zonnebril draagt, moet het grote publiek niet van je weten.' (Edge)
'Wij zijn eigenlijk nooit tevreden over onszelf. Ik vind U2 bijvoorbeeld geen goeie naam. En 'Achtung Baby' eigenlijk ook niet. En we hadden allemaal een hekel aan 'Who's Gonna Ride Your Wild Horses?'' (Edge)
'De ironie van de Popmart-tournee was een vergissing. Je kunt niet tegelijk ironisch en passioneel zijn.' (Edge)
'Toen 'Pop' na één week nog 'maar' een miljoen exemplaren had verkocht, waren we opeens 'hasbeens'. Eén miljoen exemplaren! Wat verwachten ze van ons, mirakels?!' (Bono)
'Let's face it: echt cool zullen wij er nooit uitzien. Ieren zijn Italianen die zich niet kunnen kleden, en Jamaicanen die niet kunnen dansen.' (Bono)
'Het zijn miljonairs. Maar zo te zien besteden ze hun geld niet aan kleren.' (Frank Sinatra over U2)
'Als je zes uur zit te wroeten op één gitaarriff en iemand van de productie komt je vragen wat je wilt aantrekken op het podium, dan is 'fuck off' het makkelijkste antwoord.' (Edge)
'Bono is de man met de krankzinnige ideeën. En één op de tien is briljant.' (Adam)
'Bono is een vulkaan van ideeën. Hij fantaseert op alles door, en begon bij alles wat ik zei meteen te zingen.' (Walter van Beirendonck, ontwerper van de outfits die U2 droeg tijdens de Popmart-tournee)
'Mick Jagger en ik hebben ooit voor de grap voorgesteld een blad te beginnen waarvan de bijdragen alleen door rocksterren geschreven zouden worden. Het zou The Trouser gaan heten. Ik zou schrijven over zonnebrillen en wijn; Van Morrison over wat hem die week geërgerd had; Adam Clayton zou fotomodellen 'bespreken'; Keith Richards zou een blanco column publiceren, enzovoort. Het kan nog steeds.' (Bono)
''The Unforgettable Fire'' (Miles Davis op zijn sterfbed, gevraagd of hij muziek wilde horen)
''One' is de beste song van de laatste tien jaar. Wat zeg ik: de laatste twintig jaar.' (Noel Gallagher)
'Een paar weken voor 'Beautiful Day' uitkwam, stapte er op het vliegveld van Parijs een fan op me af om te zeggen wat een gewéldige nieuwe single we hadden - hij had 'm al gedownload. Toen besefte ik: de spelregels zijn voorgoed gewijzigd.' (Bono)
