Uit de platenkast van Mauro: '‘A Black Man’s Soul’ van Ike Turner & The Kings Of Rhythm'

Elke week diept Mauro één plaat uit zijn uitgebreide verzameling op. Deze week: ‘A Black Man’s Soul’ (1969) van Ike Turner & The Kings Of Rhythm.

Er zitten heel wat rotzakken en bedenkelijke types tussen de artiesten die ik bewonder. En blijkbaar vind ik dat geen probleem. Het alom geliefde repertoire van pedofiel Michael Jackson heb ik nog steeds niet vol afschuw uit mijn iCloud gewist. De boeken van nazisympathisant én Nobelprijswinnaar Knut Hamsun staan hier netjes in de kast, verscheurd noch verbrand. En niks zo gezellig als met de kinderen naar een prachtige oude tekenfilm van de notoire racist Walt Disney kijken. Dus vraag ik nu even ieders aandacht voor een werkelijk fantastische plaat van misschien wel de bekendste vrouwenmishandelaar uit de rock-’n-roll: ‘A Black Man’s Soul’ van Ike Turner & The Kings of Rhythm. Een volledig instrumentale plaat uit 1969, opgenomen op vrije dagen tijdens een tournee met wederhelft Tina. De muziek is afwisselend superfunky en soulvol laidback, maar wel met de laconieke en barse ondertoon die het einde van de sixties typeerde: Vietnam, de Manson Family, Altamont, Black Panthers, de Stonewall-rellen enzovoort.

Raciale spanningen vormen dan ook de leidraad op deze plaat, met tracktitels als ‘Thinking Black’, ‘Black Angel’, ‘Blacks’ Alley’ en ‘Ghetto Funk’. Alles woordeloos, maar hoe dan ook saying it loud. Het mag gezegd worden: Ike Turner was een briljante muzikant. Sommigen menen zelfs dat hij op 19-jarige leeftijd met ‘Rocket 88’ (1951) de allereerste rock-’n-rollsong schreef. Het kon weleens kloppen, want iemand die zoiets duivels uitvindt, tot verderfenis van ons allen, moet ergens wel een totale klootzak zijn.