Uit de platenkast van Mauro: ' ‘De duivels van Loudun’ van Louis Neefs.'

Elke week diept Mauro één plaat uit zijn uitgebreide verzameling op. Deze week: ‘De duivels van Loudun’ (1970) van Louis Neefs.

Urbain Grandier was een 17de-eeuwse priester uit Loudun die blijkbaar populair was bij een lokaal chapter van de zusters ursulinen. Hij zag er goed uit, was vlot in de omgang... Een coole kerel, kortom. De sfeer werd er nogal hitsig en van het één kwam het ander. Hij kreeg sommige nonnen zover dat ze openlijk begonnen te flippen, met bijbehorende zelfkastijding, ongecontroleerde vulgaire praat en wat nog.

Niet fraai allemaal. ‘Shit,’ dacht Grandier, want hij wist natuurlijk hoe laat het was: volgende week de afspraak bij de coiffeur afzeggen, wegens de brandstapel op. En branden deed hij, met onder anderen Astaroth, Behemoth en Naphtalim als verantwoordelijk geachte demonen. Over deze grimmige geschiedenis heeft Louis Neefs ooit een prachtige single uitgebracht: ‘De duivels van Loudun’. De man met nog steeds de mooiste stem uit het Vlaamse lied.

Hij kon alles aantrekkelijk laten klinken, zelfs de doodstraf. Het nummer begint alvast in een nare sfeer, met Latijns koorgezang en onheilspellend tromgeroffel. ‘Loudun in feestkledij, verbrandt vandaag Grandier’, opent Louis op sombere toon. Maar tegen het refrein slaat de sfeer gelukkig helemaal om en zitten we met de hele familie te kijken naar een uitzending van het Eurovisiesongfestival anno 1970.

Een uitstekend showorkest swingt de pan uit. ‘Dit is een beste dag voor duivels en devotie!’ Grandioos. Het liedje won destijds de ‘1ste Prijs Gouden Zon te Costa Del Sol’. Ketterverbrandingen en Vlamingen op vakantie, altijd een gezellige combinatie.