Uit de platenkast van Mauro: '‘Space Jazz: The Soundtrack of the Book ‘Battlefield Earth’’

Elke week diept Mauro één plaat uit zijn uitgebreide verzameling op. Deze week: ‘Space Jazz: The Soundtrack of the Book ‘Battlefield Earth’’ (1982) van L. Ron Hubbard.

Wat zeg je? Je wilt weird shit? Geen probleem. Maar ik waarschuw je: dit is niet zomaar een beetje raar doen. O, nee. We zullen elkaars handjes moeten vasthouden als we afdalen in een zeer naargeestige krocht van de menselijke psyche: het brein van een sekteleider. Je denkt dat je alles al hebt gezien of gehoord? Ik denk het niet. Wijlen L. Ron Hubbard, spirituele CEO van de Church of Scientology, was een creatieve man. Wat zeg ik? Hij was een genie. Natuurlijk was hij dat. Probeer maar eens na te doen wat hij allemaal heeft klaargespeeld. Ik zie Jezus, Mohammed en de Boeddha al ergens bij hem staan: ‘Dude, serieus. Hoe heb je dat in godsnaam voor elkaar gekregen?’

El Ronny was – uiteraard! – ook een briljante musicus. In 1982 schonk hij ons de plaat ‘Space Jazz: The Soundtrack of the Book ‘Battlefield Earth’’. Volgens smerige roddels van insiders was hij toen al een paar jaar dood. Niemand had hem sinds lange tijd gezien. Nu ja, levend of dood: het maakte hem niet veel uit. Fluitend wandelde hij door tijdsportalen naar andere dimensies of stak hij wachtrijen aan Efteling- attracties voorbij.

‘Played by leading artists’, zegt de hoes van ‘Space Jazz’. En inderdaad, briljante figuren uit de jazzfusion, zoals Chick Corea en Stanley Clarke, spelen erop mee. Te veel oefenen op je instrument doet wat met je, zo blijkt. Vreemd genoeg klinkt de hele plaat alsof hij is opgenomen met een geleende synth op batterijen van een straatmuzikant. Ik zei het al: geniaal.