null Beeld

'Veel mannelijke dj's zien ons als stielbedervers' Jonge Leeuwen: dj-duo 2Empress uit 'The Sky Is the Limit'

Of voor Charline Vandergeeten (rechts) en Justine Szpringer (links) the sky the limit is, weten we nog niet. Maar dat de opgang van hun dj-act 2Empress niet te stoppen is, staat vast.

Stefanie De Jonge

'Een feestje op gang houden kun je niet met een knap gezichtje alleen'

Charline Vandergeeten «Ik dacht toen nog dat mijn leven zich in het paardenmilieu zou afspelen. Mijn moeder heeft altijd paarden gehad. Vroeger hadden we een manege in Brecht, maar nu hebben we alleen nog privéstallen en trainen we paarden om die vervolgens te verkopen. Mijn moeder heeft me daar van kleins af aan in meegenomen. Ik moest altijd heel hard trainen – mijn huiswerk bijna laten liggen en rijden, rijden, rijden. Heel intensief. Ik doe nog steeds elk weekend mee aan springwedstrijden, en altijd om te winnen, hè (lacht).»

HUMO En waar droomde jij vier jaar geleden van, Justine?

Justine Szpringer «Gewoon van een nine-to-fivejob. Ik had geen hobby’s en studeerde net een paar maanden rechten. Nu, ik had tijdens de humaniora wel woord en toneel gevolgd na de schooluren.»

HUMO Je stond graag op een podium.

Szpringer «Helemaal niet. Als kind was ik vreselijk verlegen. Tegen jongens durfde ik niet te praten en voor de klas staan was de hel. Dáárom had m’n moeder me voorgesteld om toneel te gaan volgen. Ze hoopte dat ik dan niet meer zou doodgaan van de zenuwen als ik een spreekbeurt moest houden. En het werkte: al spelend durfde ik meer, omdat ik dan in een rol zat. Ik vond het zelfs zó fijn dat ik het ben blijven doen en mijn toneeldiploma heb gehaald.»

HUMO Zit dat artistieke in je familie?

Szpringer «Goh, mijn grootvader was muzikant. Hij zong, speelde gitaar, drums en xylofoon en heeft met zijn Poolse band de hele wereld afgereisd. Ik herinner me ook dat hij altijd zong terwijl hij kookte. Ik ben Pools. Mijn ouders zijn allebei naar België gekomen tijdens de politieke chaos en de recessie in de jaren 90, op zoek naar een beter leven. Ze hebben elkaar hier leren kennen en werken alle twee voor een bedrijf dat slangen en buizen maakt.»

HUMO Hoe Pools voel je je?

Szpringer «Hm, dat weet ik niet echt. Maar mijn achternaam is Joods, en dat doet me wel iets. Ik heb veel gelezen over de Tweede Wereldoorlog, ook om te weten wat dat betekent, dat Joodse bloed. En dan ga je toch nadenken over al die mensen die zijn afgeslacht of moesten verhuizen. Als je beseft dat je voorouders dat hebben overleefd, geeft dat een gevoel van kracht.»

HUMO Een meisje met Pools-Joodse roots en eentje uit de Kempen: een vreemde combinatie.

Vandergeeten «Ja, we kenden elkaar ook niet voor we samen zijn beginnen te draaien. Het is Dieter (Van Daele, manager en vriend van Charline, red.) die dat plan bedacht heeft. Om een centje bij te verdienen werkte ik in een bar waar hij elke donderdag een evenement organiseerde – altijd met mannelijke dj’s. Toen ik hem wat beter leerde kennen en hij ontdekte dat ik met een vriend, DJ Gavin Francis, al ’ns een beetje had gedraaid, zei hij: ‘Wil je het niet eens een avond proberen? Dan vraag ik Justine, een vriendin van mij, erbij en maken we er een duo van. Want ik heb genoeg van altijd maar die mannen achter de draaitafel.’»

undefined

null Beeld

Dieter Van Daele «Het was eigenlijk bedoeld als een eenmalige act, maar na dat eerste optreden stroomden de aanvragen binnen: ‘Wie zijn dat? Kunnen we ze boeken?’ Toen heb ik gevraagd of ze zin hadden om er helemaal voor te gaan. En nu zijn we vier jaar verder en hebben we sinds oktober iemand extra moeten aannemen om mee het management van 2Empress te verzorgen.»

HUMO Zagen jullie het allebei zitten om de sprong te wagen? Of was het een moeilijke beslissing?

Vandergeeten «Voor mij was het minder moeilijk dan voor Justine, denk ik. Ik had al een leven dat niet normaal was, geen nine-to-fivejob zoals zij in haar hoofd had. Ik werkte voor mezelf, kon mijn uren kiezen en dacht: ‘Ik kan het er wel bij nemen.’ Maar ik heb wel van begin af aan gezegd: ‘Ik doe nooit iets half.’ Als ik hierin stap, wil ik dat we er 100 procent voor gaan – niet hier en daar een verschijninkje. We gaan keihard werken en er alles uithalen. Dat betekende dat Justine haar studie moest opgeven en voor de onzekerheid moest durven te kiezen.»

Szpringer «Ik deed destijds wel wat hostessen- en modellenwerk, maar dat stelde niet zoveel voor. Ik kon het makkelijk opgeven. Stoppen met mijn studie was wél een risico.»

HUMO Droomde je van een modellencarrière?

Szpringer «Helemaal niet. Een talentscout van een bureau heeft me op mijn 13de aangesproken op straat, of ik me bij hen wilde inschrijven. Ik ben dan opgetrommeld voor een McDonalds-reclame en één voor de Bank van De Post. En dat was het.»


In een 2pk’tje

HUMO Speelde muziek een rol in jullie eigen leven?

Vandergeeten «Mijn papa is een muziekliefhebber. Hij is kunstenaar. (Wijst naar een Yves Klein-achtig werk) Dat schilderij daar aan de muur is van hem. Hij kan goed gitaar spelen en zingen. En wij zongen dan met hem mee. Veel nummers van John Lennon, en ook eightiesmuziek. Ik zie mijn zus en mij nog op de achterbank van ons oude 2pk’tje staan, met het dak open, terwijl we samen met mijn vader ‘Lemon Tree’ van Fools Garden zongen. Ik probeerde al die nummers in mijn kamer na te spelen op mijn elektrische piano door op het internet de akkoorden op te zoeken. Ik plakte nummertjes op de toetsen om ze te kunnen onthouden. Naar de muziekschool mocht ik niet, daar was geen tijd voor naast het trainen.»

Szpringer «We draaien voornamelijk EDM (electronic dance music, red.), maar thuis luister ik veel naar klassieke muziek, blues en jazz. En in de auto zet ik deephouse op. Ik was nog nooit op Tomorrowland geweest voordat we er moesten optreden.»

HUMO Na jullie allereerste optreden in het café, zei Dieter, stroomden de aanvragen binnen, maar jullie stonden nog nergens.

Vandergeeten «Neen, en we hadden geen idee of we die verwachtingen wel konden waarmaken.

»We hebben dan maar een dj-installatie in Dieters kelder opgesteld, en daar hebben we dag en nacht staan oefenen met Gavin.»

'Als dj heb je de sfeer van het feestje in de hand: het is leuk om zo'n vorm van controle over een menigte te hebben'

Szpringer «Al die technische dingen die we onder de knie moesten krijgen... Het was keimoeilijk: ik zag er toen de fun niet van in, moet ik eerlijk zeggen. Pas toen we op onze techniek konden beginnen te vertrouwen tijdens optredens, werd het spannender en begon ik te genieten.»

HUMO Waarvan?

Szpringer «Dat je een goed schijfje opgooit en dat het publiek meteen reageert. Dat de mensen reageren als ik mijn micro pak en ze opzweep. Het is leuk om zo’n vorm van controle over een menigte te hebben, dat jij ervoor kunt zorgen dat een publiek geniet. Als dj heb je de sfeer van het feestje in de hand. Als je slecht draait, zie je dat onmiddellijk. De mensen beginnen dan te babbelen en ruzie te zoeken. Terwijl: als je goed draait, herenig je iedereen, en beginnen de mensen samen te lachen en te springen.»

Vandergeeten «We hebben samen heel hard gezocht naar onze sterke punten, hoe we op basis daarvan het beste kunnen performen. Justine pakt altijd de micro, zij is een veel betere mc dan ik. Ik focus mij liever op de muziek en de mixes. Samen werkt het perfect.»

undefined

null Beeld

HUMO Was je erop voorbereid dat de dj-wereld heel mannelijk is, met veel spierballengerol en concurrentie.

Szpringer «Dat wisten we wel, maar er zijn steeds meer vrouwen die zich in het dj-wereldje wagen. Zij het niet altijd om de juiste redenen.»

Vandergeeten «Er zijn er veel die denken: ‘Oké, de volgende stap is dj worden.’ Gewoon omdat ze zien dat dat een groeiende markt is. Omdat er nog niet zoveel vrouwelijke dj’s zijn, kun je je makkelijk onderscheiden – zeker als je model en bloedmooi bent.»

HUMO DJ Justin James, die ook weleens een vrouwelijke dj boekt om met hem op te treden, postte op zijn Facebook de voorwaarden waaraan zo’n gast-dj moet voldoen: onder andere niet ouder zijn dan 32 en niet meer wegen dan 54 kilo. Na de golf van protest die zoveel seksisme teweegbracht, antwoordde hij alleen maar: ‘Sorry, dit zijn de feiten. Anders krijg ik ze niet verkocht aan mijn publiek.’ Hoe vreselijk is dat?

Szpringer «Dat is erg, maar het is inderdaad de realiteit: looks doen er overál veel toe. Je moet in the end natuurlijk ook wel wat kunnen, maar het eerste criterium waarop je wordt beoordeeld is je uiterlijk.»

HUMO Charlotte de Witte noemde zichzelf vroeger Raving George, omdat ze dacht met een mannelijke naam makkelijker internationaal carrière te kunnen maken. Ze wilde niet het risico lopen dat ze in het dj-wereldje meteen zouden denken: ‘Het is een mieke, dus die hebben we niet nodig.’

Szpringer «Ja, dat vind ik heel sterk van haar: ze wilde erkenning voor haar dj-kwaliteiten, en niet gezien worden als een vrouw die ook wel een beetje kon draaien. Maar het is natuurlijk erg dat je mensen via zo’n naam moet misleiden om hen van je kunnen te mógen overtuigen.»

Vandergeeten «Doordat ze zich nu, als gevestigde waarde, gewoon Charlotte de Witte noemt, heeft ze ook wel een statement gemaakt: dit is wie ik echt ben!»

HUMO Jullie hebben jullie succes in eerste instantie ook aan jullie looks te danken.

Vandergeeten «Daardoor werden we snel opgemerkt, ja. Dat was ook Dieters bedoeling. Maar goed, een feestje op gang houden kun je dus niet met een knap gezichtje alleen. We hebben keihard gewerkt om het vak onder de knie te krijgen.»

HUMO Jullie steile opgang zal menige mannelijke dj die al veel langer aan het werk is, wel een doorn in het oog zijn geweest.

Vandergeeten «Ja, dat wrong bij sommigen. Ze zagen ons duidelijk als stielbedervers. Maar dat is ondertussen toch gekeerd. We draaien met passie, we werken keihard aan onze stijl en draaien altijd 100 procent live. Daar hebben we wel wat respect mee afgedwongen.»

HUMO Voelt dat voor jou, Charline, competitief als je bent, aan als een overwinning?

Vandergeeten «Haha, ik ben heel competitief, dat is waar. Zo ben ik op dit moment ook niet echt op mijn gemak: eigenlijk had ik nu aan het trainen moeten zijn, met het paard waarmee ik morgen een wedstrijd rijd. Ik weet dat mijn moeder dat nu in mijn plaats doet, maar als ik wil winnen, is dat niet het best denkbare scenario. Ik had het beter zelf gedaan. Dus loop ik mezelf toch een beetje op te vreten.»

undefined

null Beeld


Tot het gaatje

HUMO Om nog even terug te komen op dat uiterlijk. Jullie hebben ook op de bekende, pikante wijze in P-magazine gestaan. Wat vonden jullie vaders daarvan?

Szpringer «Ik denk dat die fotosessie van ons in P-magazine de meest seutige aller tijden was. We hebben heel duidelijk gezegd wat we wel wilden, en wat niet. Er mocht geen enkele borst bloot.»

Vandergeeten «Neen, we zijn nooit buiten onze comfortzone gegaan. Ook over wel of niet meedoen aan ‘The Sky Is the Limit’ hebben we heel goed nagedacht. Maar voor de publiciteit die we nu op tv krijgen, betaal je anders een half miljoen. En je hebt betrekkelijk goed in de hand wat ze wel en niet tonen. Dus we zouden wel gek zijn om niet mee te doen.»

HUMO We zien beelden van jullie op Curaçao waarin jullie zeggen dat jullie net terugkomen van een tour door Zuid-Amerika: ‘Maar morgen,’ zeggen jullie dan, ‘staan we weer op een chirofeest in de buurt.’

Vandergeeten «Jaa! Het maakt niet uit of we voor 10.000 man draaien of voor 1.000 man. Kleine feestjes zijn keiplezant. Je krijgt er zoveel liefde en directe reacties.»

HUMO Hoe kwamen jullie op Curaçao terecht?

Szpringer «Via de sociale media, hè. De jongens die daar op maandelijke basis evenementen organiseren, zijn Belgen die ginds een strandbar hebben en ze hadden ons op Facebook gezien. Via hen zijn we ook nog in Cuba, Brazilië, Costa Rica, Mexico en Sint Maarten beland. Het verkoopt makkelijk, hè, twee vrouwen.

»Weet je nog dat we in Costa Rica in dat landhuis logeerden waar je vanuit de jacuzzi het oerwoud kon zien? Met al die coole beesten?»

undefined

'Drugs zijn eng, en we hebben er eigenlijk ook geen tijd voor'

HUMO Wat een leven! En tussendoor worden jullie heen er weer gevlogen door helikopters.

Vandergeeten «Dat was deze zomer. Ik deed mee aan het Belgisch Kampioenschap Jumping in Wallonië van woensdag tot zondag. Die wedstrijd was heel belangrijk voor mij, maar we hadden datzelfde weekend vijf optredens. Zaterdag in de late namiddag had ik nog een belangrijke proef, maar een uur later moest ik in Oostende op het podium staan. Met de auto zou de verplaatsing zeker tweeënhalfuur duren. Dus zat er niets anders op dan dat onze sponsor een helikopter zou sturen. Die dag stapte ik dus van mijn paard in de helikopter. Onderweg heb ik me omgekleed, we zijn in Oostende in een weiland geland, Dieter en Justine hebben me opgepikt met de auto en vijf minuten later legde ik mijn eerste schijfje op.»

HUMO Hoe hou je dat vol? Er zullen wel wat energiedrankjes aan te pas komen.

Vandergeeten «Ik drink dat niet.»

Szpringer «Je moet gewoon slapen wanneer je kunt, in de auto, tussen twee optredens door.»

Vandergeeten «En veel water drinken. Gezond eten en doorbijten. Niet flauw doen. We zijn jong, hè.»

HUMO Er doen in de dancewereld toch heel veel drugs de ronde?

Vandergeeten «Dat heb ik nog nooit gezien. Misschien omdat ik zelf nog nooit iets heb gebruikt, en dus niet weet hoe mensen die dat wél doen, eruitzien.»

Szpringer «Ik vind drugs eng. En verder hebben we ook geen tijd om iets te nemen: meestal komen we twintig minuten voor het begin van onze set toe, en daarna moeten we meteen naar de volgende show.»

Vandergeeten «En zo zijn we bezig van de namiddag tot de volgende ochtend zes uur. Slapen doen we onderweg. Soms moeten we elkaar echt oppeppen: ‘Komaan, Justine, nog eentje!’ En als we dan eenmaal weer op het podium staan, stijgt de adrenaline en gaat het vanzelf weer.

»Het is keivermoeiend, maar ik ben een sportvrouw. Ik heb te veel respect voor mijn lichaam om het te vervuilen met rare middelen. Ik rook en drink ook niet. De volgende ochtend moet ik ook weer fris zijn om mijn paarden te kunnen trainen. Het is véél, maar er zijn nog mensen die hard moeten werken, hè.»

HUMO Maar toch. Het lijkt me bijna onmensenlijk om dat vol te houden.

Vandergeeten «Ja. Eerlijk: deze zomer is het even misgegaan. Ik wilde én het dj-werk 100 procent goed doen, én al mijn wedstrijden op hetzelfde hoge niveau blijven rijden. Ik heb moeten toegeven dat dat niet ging. Mijn lichaam wilde niet meer. Ik had een maagzweer en heb moeten aanvaarden dat ik voorlopig even iets minder hoge eisen aan mezelf moet stellen op het vlak van paardrijden. Ik zal het willen winnen daar een beetje moeten loslaten.»

HUMO Het is maar goed dat je manager ook je man is: ik zie niet in hoe jij anders nog een relatie in je leven zou kunnen inplannen.

Vandergeeten «Dat is waar (lacht). Alleen is het nu wel zo dat het werk altijd en overal is. We praten de hele tijd over 2Empress en wat erbij komt kijken.»

HUMO Justine, jij bent single. Ben je niet bang dat veel mannen zullen denken: ‘Die mooie dj is me te oncontroleerbaar.’

Szpringer «Ik vind het ook heel terecht dat ze dat denken, dat ze geen zin hebben om mij met al die mensen te delen. Het ís niet makkelijk om een stabiel leven uit te bouwen als elke dag onvoorspelbaar is en anders verloopt. Met de juiste zal het wel lukken, zeker? Maar ik ga ervan uit dat ik nog lang single zal zijn. Ik vind dat ook niet erg. Wat niet wil zeggen dat ik het niet mis.»

HUMO Wat doen jullie als jullie het even niet meer zien zitten?

Szpringer «Maar wij zien het al-tijd zitten: we mogen doen wat we willen en we worden er nog voor betaald ook. We mógen niet klagen! We hebben goud in onze handen.»

undefined

Reageren op een artikel, uw mening ventileren of een verhelderend inzicht delen met de wereld

Ga naar Open Venster

Op alle artikelen, foto's en video's op humo.be rust auteursrecht. Deeplinken kan, maar dan zonder dat onze content in een nieuw frame op uw website verschijnt. Graag enkel de titel van onze website en de titel van het artikel vermelden in de link. Indien u teksten, foto's of video's op een andere manier wenst over te nemen, mail dan naar redactie@humo.be.
DPG Media nv – Mediaplein 1, 2018 Antwerpen – RPR Antwerpen nr. 0432.306.234