'Victoria': Leve de koningin!

Voormalig ‘Doctor Who’-assistente Jenna Coleman kruipt in de huid van de beroemde vorstin, die regeerde in turbulente tijden, overhoop lag met haar moeder, en een verhouding zou gehad hebben met haar geliefde eerste minister Lord Melbourne. Tot ze in het huwelijk trad met de Duitse prins Albert, neef van de toenmalige Belgische koning Leopold I, that is.

'Ik wil de driedaagse werkweek invoeren'

HUMO Hoe was het om zo’n legendarisch persoon te spelen?

Jenna Coleman «Een openbaring. Ik stond ervan te kijken hoe weinig ik eigenlijk over haar wist. Veel mensen, ik inclusief, zien haar als een strenge oude dame die enkel in het zwart gekleed ging, maar de jonge Victoria was sterk en levenslustig. Als je dan bedenkt hoe streng haar opvoeding was en hoeveel er van haar verwacht werd toen ze de troon besteeg, is dat een wonder.

»Naarmate de serie vordert, verandert Victoria in een vrouw van staal, maar wel eentje die ondanks alle druk nooit haar gevoel voor humor verloor. En die zich soms helemáál niet zo waardig gedroeg (lacht). Uiteindelijk was ze ook maar een mens met tekortkomingen.»

HUMO Victoria was amper 18 jaar toen ze koningin werd. Een voordeel of een nadeel?

Coleman «Haar jeugdige puurheid was een kracht, denk ik. De monarchie verkeerde in crisis, maar Victoria trok zich daar niets van aan. Zoals ze in haar dagboek schreef: ‘Ik ben heel jong en misschien onervaren, maar ik weet zeker dat weinigen een grotere bereidheid en meer waarlijk verlangen dan ik bezitten om te doen wat passend en juist is.’

»Maar dat neemt niet weg dat ze nu en dan te impulsief en te koppig was, waardoor ze vergissingen maakte. Lord Melbourne zei niet voor niets over Victoria: ‘Als haar neus eenmaal een bepaalde kant op staat, is het onmogelijk haar nog te overtuigen op haar besluit terug te komen.’»

HUMO Voor de rol moest je speciale blauwe contactlenzen dragen. Was dat wennen?

Coleman «Wennen? Ik denk dat we wel ongeveer zeventig verschillende soorten contactlenzen hebben moeten proberen (lacht). Niet alleen om te zien of ze mij pasten, maar ook om na te gaan hoe het er op beeld uitzag. Maar het kon niet anders. Het eerste wat opvalt als je portretten en schilderijen van Queen Victoria bekijkt, zijn haar blauwe ogen. Het is alsof ze uit de schilderijen springen. Zodra we de juiste lenzen gevonden hadden, was ik ze snel gewoon. Alleen tijdens de scènes bij kaarslicht bleef het vreemd. Dan was het alsof ik door een blauwe bril keek.»

HUMO Stel dat je voor één dag écht koningin kon zijn. Wat zou je dan veranderen of welke wet zou je in het leven roepen?

Coleman «Ik zou iedereen een extra dag vrijaf geven. Je moet tenslotte iéts doen om ervoor te zorgen dat je populair wordt bij het volk! (lacht) Of wat dacht je van de driedaagse in plaats van vijfdaagse werkweek?»

HUMO Onze zegen hebt u, Uwe Majesteit!