Vincent van Meenen - Tuin
Een poëtische novelle over een stadstuin waaruit het hoofdpersonage niet kan ontsnappen.
Een soort kafkaëske hippiefantasie, maar ook een mysterieus boekje vol natuurbeschrijvingen dat bij momenten leest als een lofzang op ecologisch verantwoord leven. Heilzaam, zeker, maar stilistisch had ‘Tuin’ nog een fikse onderhoudsbeurt kunnen gebruiken: het verhaal verzandt te vaak in doelloze dagboekmijmeringen om lang te blijven boeien, en de bijwijlen geforceerde natuurmetaforen voegen weinig toe.
