‘Voor Harry Styles zou ik bereid zijn mijn geaardheid aan de kant te zetten. Als dat niet genoeg zegt, weet ik het ook niet meer’

Naast influencer, dochter van Peter en woordvoerster van Wel Jong Niet Hetero is Jitske Van de Veire ook dames-, heren- en bigenderkapster. Een interview afleggen terwijl we onze coupe laten bijpunten: voor alles is er een eerste keer.

JITSKE VAN DE VEIRE «Als kind dagdroomde ik weleens over een weidse ruimte, een soort bioscoopzaal, met in het midden een grote hoop dingen die ik graag at: stuutjes met bruine suiker, rijstpap van mijn moeder, frangipanetaart van mijn pépé… En voor alles wat ik wegnam om op te eten, kwam er iets nieuws in de plaats. Kinderachtig misschien, maar zo stel ik me de hemel op aarde nu, op mijn 27ste, nog altijd voor. Al is het stuutje met bruine suiker ondertussen een krakende pistolet met bruine suiker geworden. Die vraag ga je me toch nog stellen, wat ik het allerliefst eet? Voilà, het antwoord heb je al.»

HUMO Wat is voor jou de hel op aarde?

VAN DE VEIRE «Die heb ik beleefd rond mijn 19de, toen ik een meelijwekkende poging deed om kunstgeschiedenis te studeren. Ik was erg onzeker in die periode, waardoor ik niet durfde uit te komen voor wie ik was: om me aan mijn omgeving aan te passen, kroop ik terug in de kast en deed ik alsof ik hetero was. Ik meende oprecht dat ik daar gelukkig van zou worden, maar het tegendeel was het geval: ik ontwikkelde een eetstoornis en belandde in een depressie. Dus ja, in de les zagen ze me bijgevolg niet vaak meer, ook al omdat ik altijd maar uitging tot in de vroege uurtjes. Het várken uitgehangen, dat wil je niet weten. Twee jaar heeft die toestand geduurd: toen heb ik, nadat ik een week lang in mijn bed had gelegen, tegen mezelf gezegd: dit is het ook niet. Ik ben gestopt met mijn studies en ben naar een psycholoog beginnen te gaan, en wat ook geholpen heeft: ik heb een vriendin gekregen. En uiteindelijk ben ik aan de kappersopleiding begonnen die me gebracht heeft waar ik nu sta.»

HUMO Nu ben je braaf?

VAN DE VEIRE «Ja. Rustig vooral. Ik voel de nood niet meer om weet-ik-wat-allemaal voor rotzooi in mijn lijf te stoppen: ik drink amper nog, en al de rest gebruik ik al helemaal niet meer. Ik run twee kapperszaken, hè. Ik kan onmogelijk elke avond een fles wijn achterover gieten en verwachten dat ik ’s anderendaags functioneer zoals het zou moeten. Enfin, zo heel af en toe drink ik nog weleens een wijntje, maar niet meer van die brol als vroeger: tegenwoordig zal ik eerder naar een hip Gents natuurwijnbarretje trekken om daar te genieten van iets fatsoenlijks.»

HUMO Waarom wilde je destijds kunstgeschiedenis studeren?

VAN DE VEIRE «Gewoon, omdat ik van kunst hield. In het middelbaar heb ik zelfs op een kunstschool gezeten. Ik deed het doodgraag, al vond ik het lastig om punten te krijgen van leerkrachten die gefrustreerd waren omdat ze zelf nooit waren doorgebroken als kunstenaar. Het is ook zoiets subjectiefs, vind ik: als ik een zelfgeschilderd kunstwerk goed vind, waarom ga jij er me dan een onvoldoende voor geven?

»Maar de liefde voor kunst, en dan vooral voor schilderkunst, is wel gebleven. Ik ben met name een groot bewonderaar van Mondriaan, al heb ik het zeker ook voor een hedendaagse kunstenaar als Tracey Emin. In het Guislain-museum hier in Gent heb ik ooit een expositie van haar gezien: indrukwekkend. Er hing bijvoorbeeld een foto waarop ze bankbriefjes in haar vagina probeert te proppen. Absurd, op het eerste gezicht, tot je de bedenking maakt: eigenlijk doen we dat tegenwoordig allemaal toch, in dit kapitalistische systeem? Er hingen ook gebruikte tampons van haar op, en er was een tentje waar je in kon kruipen en al de namen kon aflezen van de mannen met wie ze seks had gehad. Wijs!»

HUMO Wat bezorgt je geestelijk genot?

VAN DE VEIRE «Raar misschien, maar ik word ik-weet-niet-hoe rustig van boekhouden. Wanneer ik aan het knippen ben, denk ik aan weinig anders dan aan de persoon die voor me zit: ik probeer zijn of haar kapsel in orde te krijgen, en ondertussen ook een praatje te maken dat verder gaat dan ‘Mooi weer, hè?’ of ‘Heb jij je vaccin al gehad?’. Maar wanneer ik met m’n financiële administratie bezig ben, spreek ik een heel ander deel van mijn hersenen aan: een welkome afwisseling die me – vooral in het begin tot mijn eigen verrassing – echt goed doet. Zeker wanneer de cijfers een beetje oké zijn, haha.»

HUMO Waar heb je een hekel aan?

VAN DE VEIRE «Praten met mensen die ongeïnteresseerd zijn, geen antwoord geven wanneer je ze een vraag stelt, of je het gevoel geven dat ze op je neerkijken. Ik heb al meermaals klanten over de vloer gehad die me bekeken met zo’n blik van: ‘Ach ja, jij bent maar een kapstertje. What are you gonna do?’ Ik kan daar bijzonder slecht tegen, maar je moet op zo’n moment toch vriendelijk blijven lachen: het blijven klanten, natuurlijk.»

HUMO Werk jij andere mensen ook weleens op de zenuwen?

VAN DE VEIRE «Dat denk ik wel, ja. Ik ben proper, maar wel een sloddervos: wie met mij samenwoont, kan er maar beter aan wennen dat ik overal onderbroeken en boeken laat slingeren.»

HUMO Lees je graag, ja?

VAN DE VEIRE «Heel graag. Mijn smaak is breed, maar mijn lievelingsschrijvers zijn Herman Brusselmans, Charles Bukowski en Dimitri Verhulst.»

HUMO Het ruigere werk.

VAN DE VEIRE «Ik kan me het moment nog zo voor de geest halen dat ik voor het eerst een boek van Brusselmans las, ‘Ex-drummer’. 14 was ik, en tot dan toe had ik enkel jeugdboeken gelezen van mensen als Dirk Bracke. Om dan ineens in die bizarre wereld van Brusselmans gesmeten te worden: ’t was een openbaring. ‘Ja!’ dacht ik. ‘Ik voel het!’ Via via ben ik dan bij ‘Post Office’ beland, de debuutroman van Bukowski: zo rauw en fantastisch! ‘Women’ vind ik ook geweldig, dat gaat over al zijn veroveringen. Veel vrienden van mij snappen daar niks van: ‘Jij etaleert je als een feministe, die kwaad is op de mannenwereld. Hoe kun je dit dan in godsnaam goed vinden?’ Wel, ik weet het eigenlijk niet. Misschien is het omdat ik in het hoofd van Bukowski wil kruipen? Of een antwoord wil vinden op de vraag waarom veel mannen zo denken? ’t Is trouwens ook helemaal niet zo eenduidig: aan de ene kant is Bukowski wel totaal respectloos, maar tegelijk schrijft hij ook zeer liefdevol over de vrouwen met wie hij allemaal het bed heeft gedeeld.»

HUMO Wat is voor jou het hoogste lichamelijke genot?

VAN DE VEIRE «Dat zal wel seks zijn, zeker? Ja, nee, laat dat vraagteken maar weg. Al kan ik er ook ontzettend van genieten om een uurtje te gaan skeeleren. Ik deed dat vroeger als kind vrij veel, en nu ik zes maanden op mijn gat heb gezeten wegens de sluiting van de kapsalons, heb ik de draad weer opgepikt. Heel tof, ik voelde me precies weer een kind. Je maakt er je hoofd helemaal leeg mee, en denkt alleen maar: niet op m’n bek gaan!»

HUMO Is dat niettemin gebeurd?

VAN DE VEIRE «Meerdere keren, ja (lacht). Eén keer, aan de dokken, ben ik los op mijn elleboog gevallen: véél last van gehad, ook bij het knippen. Maar bon, ik blijf het doen.»

HUMO Tijd voor het klapstuk: wie is je favoriete onenightstand?

VAN DE VEIRE «Cliché, o cliché: Angelina Jolie. Ze is twintig jaar ouder dan ik, maar ik ben zo verliefd op haar dat dat er niet toe doet. En verder heb ik ook een boon voor Flo Windey: superknap, maar ook heel tof. Dat weet ik, omdat ik al een paar keer met haar heb samengewerkt – ik ben onder meer in haar YouTube-reeks ‘Flowjob’ te gast geweest. En – oh! – Harry Styles. In 2018 heb ik hem live gezien in het Sportpaleis: een Ervaring. Ik stond daar tussen hordes verliefde pubermeisjes – alleen die geur al! – die naar hem opkeken zoals ik tien jaar eerder had staan opkijken naar Tokio Hotel. En ik moet zeggen: ik heb nooit iets met One Direction gehad omdat ik er destijds te oud voor was, maar het optreden van Harry Styles was magisch. Die mens heeft zoveel talent en uitstraling, en hij ziet er zo onwaarschijnlijk goed uit: het klopte helemaal. Je hebt me mee, jongen, dacht ik, ik zit op je trein. Serieus, voor Harry Styles zou ik bereid zijn om mijn geaardheid even aan de kant te zetten. Als dat niet genoeg zegt, weet ik het ook niet meer.»