'Waarde Theresa May, de sympathie die men voor u kan voelen is werkelijk uit nood geboren'

Ik vrees dat uw betrekkelijke populariteit er ook mee te maken heeft dat veel mensen een lichte afkeer voelen voor uw uitdager, Corbyn

Waarde Theresa May,

De dagen worden korter en menigeen had verwacht dat u ook korter en kleiner zou worden, metaforisch gezien, tot u geheel zou verdwijnen. Maar nee, u bent er nog. In vol ornaat. De reden dat men sympathie voor u begint te krijgen is dat de mannen die tegen u zijn hun best doen om zo abject en zo ridicuul mogelijk te zijn. De ene legt de nadruk op het ridicule (Rees-Mogg) en een ander doet meer zijn best zo abject mogelijk uit de hoek te komen (Johnson).

De sympathie die men voor u kan voelen is werkelijk uit nood geboren.

Bovendien bleek uit een artikel in The New York Review of Books dat Rusland zich niet alleen erg had verheugd op de Donald als president, maar dat ze ook erg blij waren met een brexit. En dat ze er veel aan hebben gedaan om dat allebei voor elkaar te krijgen.

Over de Donald hebben we het nu niet, maar over die brexit nog even. Het is uiteindelijk een soort kostuumdrama zonder kostuums, of althans met andere kostuums dan vroeger, het brexit-drama. Men zou er een Brechtiaans leerstuk van kunnen maken, und der Haifisch der hat Zähne, nou ja de tanden van Boris Johnson bleken vals te zijn. Voor een echte hedendaagse Brecht moet er nog wat oorlog bij. Voor de verandering eens niet met Argentinië. Macedonië?

Misschien loopt het zo’n vaart niet, maar het zou me niet verbazen als toekomstige historici zullen verklaren dat het uiteenvallen van Groot-Brittannië begon met de brexit en het akkoord dat u noodgedwongen hebt gesloten, waardoor Noord-Ierland een soort status aparte kreeg. Overigens lijkt uw land dankzij dat akkoord in een eeuwige tussenzone te belanden, half in de EU en half eruit, alsof je voor altijd op een vliegveld moet wonen, wachtend op een vliegtuig dat nooit meer gaat komen.

Je zou kunnen denken dat Groot-Brittannië uit was op een open relatie met de EU, maar zelfs zo zou ik het akkoord niet willen omschrijven. Er zit niet veel openheid in. Het alternatief, geen akkoord, schijnt erger te zijn. Her en der werd zelfs gespeculeerd dat er een nieuw referendum wordt uitgeschreven, maar zo ver zal het niet komen. Men vreest de beschuldiging dat men de volkswil niet serieus nam. Ook al is die volkswil zo corrupt als een maffiabaas in Napels. En het volk mag van mening veranderen, toch? Volgens Corbyn pas over een paar jaar.

De Financial Times bericht dat er nog wat kleinigheden zijn: België, Nederland, Frankrijk en Denemarken willen de visserij geregeld hebben en Duitsland stelt dat Groot-Brittannië niet eenzijdig uit de douane-unie kan stappen die juist nodig was om de ‘zachte grens’ tussen Noord-Ierland en Ierland te garanderen. En dan is er Spanje met Gibraltar.

Ach, die kleinigheden, vervolgens moet het Britse parlement toestemmen. Nou ja, misschien doet het dat, de revolte tegen u lijkt immers gesmoord. En al schreef Robert Shrimsley in de Financial Times dat de voorstanders van een harde brexit uitblinken in incompetentie, het zou zomaar kunnen dat we toch een brexit hebben. Eentje die geen echte is, maar dit terzijde. Een cynicus zou zeggen: het volk is incompetent.

Als de leeuw het hoofd van de dompteur afbijt, ligt dat aan de dompteur en niet aan de leeuw. Iedereen die ogen en oren heeft, weet dat democratie een show is voor de dompteur, de leeuw, een waarzegster, het publiek, de brandweer, de acrobaat, de vrouw met zeven hoofden en een wurgslang, het meest van dit alles voor de leeuw en de dompteur.

Voor we nu doen alsof het koek en ei is tussen ons, uit een rapport bleek dat de bezuinigingspolitiek die uw partij heeft doorgezet en die u nog steeds verdedigt rampzalig was voor het land. Ik vrees dat uw betrekkelijke populariteit, u bent immers nog premier, er ook mee te maken heeft dat veel mensen een lichte afkeer voelen voor uw uitdager, Corbyn. Wat ik begrijp, gezien de zweem van antisemitisme die om zijn persoon en zijn partij is gaan hangen.

Hoe heeft een voormalig wereldrijk het weten klaar te spelen in honderd jaar tijd de clown van Europa te worden? Zou het iets met Britse humor te maken hebben? In tijden van ernstige weemoed, ernstiger dan normaal, kijk ik graag naar ‘Mr. Bean’ en ‘Fawlty Towers’. Nee, daaraan ligt het niet.

Men beweerde even dat uw eigen parlementariërs geen vertrouwen in u hadden, maar de 48 brieven van parlementariërs die nodig zijn om het tot een stemming te laten komen, zijn niet binnen. Degene die de brieven verzamelt, Graham Brady, zei in The New York Times dat hij het wel eerder had meegemaakt dat parlementariërs publiekelijk claimden brieven te hebben geschreven, die ze nooit hadden geschreven, en dat ze vervolgens publiekelijk verklaarden die brieven die ze nooit hadden geschreven weer in te trekken.

Dat is de show en dit is mijn brief, mijn lieve Theresa.

Depressie is meer weemoed dan strikt noodzakelijk.

Een brexit is meer clownerie dan strikt noodzakelijk.

Boris Johnson is meer pyromaan dan strikt noodzakelijk. De democratie bleek meer pyromanie dan goed voor haar is.

Omdat ik geen keus heb, zal ik me over u ontfermen.

Vriendelijke groet,

Arnon Grunberg »