Waarom ook hetero's als een blok vallen voor dragqueens
Bianca Del Rio bewees het andermaal in de Antwerpse Stadsschouwburg: dragqueens zijn niet langer een exclusief lgbtq-gegeven. ‘Sinds Netflix RuPaul’s Drag Race uitzendt, lokken dragtheatershows heel wat hetero’s. Vooral hippe jonge meiden dagen massaal op.’
Aziaten hebben of een kleine lul of een horizontale vagina. Het voordeel van bevriend te zijn met mensen met downsyndroom is dat je ze zelfs nog straalbezopen kunt herkennen in een nachtclub. Joden hebben de besnijdenis uitgevonden omdat ze zelfs in Jezus’ tijd al pingelden naar 10 procent off. En lesbiennes, die stinken. Je ruikt ze al op meters afstand omdat hun vagina allergisch blijkt aan zeep.
Wie politieke correctheid hoog in het vaandel draagt, is eraan voor de moeite in de Antwerpse Stadsschouwburg vrijdagavond. Kanker, seks met dwergen, abortus of zelfs Leonard Cohens iconische ‘Hallelujah’ – voor de gelegenheid omgedoopt tot ‘How I Blew Ya’ – passeren er ongegeneerd de revue. De twee doventolken hebben de grootste moeite ernstig te blijven wanneer een hen uitdagende Del Rio de woorden fuck, suck, dick en pussy in sneltempo over de tong laat rollen, tot grote hilariteit van de aanwezigen. Ja, ook met doven mag er gelachen worden.
De zelfverklaarde ‘Queen of Mean’ waarschuwde bij aanvang van haar show al voor haar grofgebektheid. Maar het beledigen van minderheidsgroepen? Ho maar. Afhankelijk van de doelgroep was haar beste vriend een lesbienne, dan weer een jood, iemand met het syndroom van Down, een zwarte of homo. ‘En ach, wat weet ik ervan? Ik ben slechts een man in een pruik.’
RuPaul
Komiek en acteur Bianca Del Rio (34) won in 2014 het zesde seizoen van RuPaul’s Drag Race, een Amerikaanse, met Emmy Awards overladen realityshow waarin opper-drag RuPaul op zoek gaat naar ‘America’s next drag superstar’. Tot nu toe werden elf seizoenen uitgezonden, goed voor 145 afleveringen. De realityshow is een wereldwijde hit en leidt tot een aantal theatershows, die vooral Australië, Noord-Amerika en Europa aandoen. In mei kwam RuPaul’s Drag Race Werq The World Tour-show naar de Antwerpse Stadsschouwburg, een half jaar eerder stond Del Rio er voor het eerst solo. En nu dus opnieuw.
Wat tijdens al die druk bezochte shows opvalt: ze lijken niet langer voorbehouden voor de lgbtq-scène. Ook hetero’s zakken er massaal naar af. ‘Wie in deze zaal is homo?’, richt dragqueen Sherry Vine zich in het voorprogramma tot haar publiek, als wil ze zich er nog eens van vergewissen. Honderden handen gaan uitgelaten de lucht in. De lesbiennes? Die blijken met net iets minder, terwijl de aanwezige heteromannen de kleinste groep vormen. Niet zo bij de heterovrouwen: die kunnen decibelgewijs de concurrentie aan met de homo’s en zijn de tweede grootste bezoekersgroep. Meiden van zo’n 20 tot 35 jaar, blijkt tijdens de pauze.
undefined
Que pasa
Een halfuur na de show is het drummen in en aan de lgbtq-bar Que Pasa in de Lange Koepoortstraat, op zo’n kwartier stappen van de schouwburg. Eigenaar Felipe Domingo (47) plaatst buiten zelfs een extra tap om de menigte op te vangen. Que Pasa – ooit nog een buurtcafé, nu bekend voor zijn drag shows – heeft dan ook een reputatie hoog te houden. Hij wist dat het een hoogdag zou worden: toen in mei RuPaul’s Drag Race Werq The World Tour Antwerpen aandeed, zakte het publiek nadien massaal naar hier af.
Het gerucht dat heel wat bekende drags uit die show er (ongeschminkt) zouden binnenwippen, werd toen bevestigd. Als sterren worden ze er onthaald. De ene na de andere selfie volgt. Ook Del Rio zou er straks passeren. Een bende hippe jonge meiden en homo’s wacht hem op. Kari (26) wil hem uitvragen over zijn make-up, die door vriendin Julie (19) wordt opschreven als ‘een schilderij op zijn gezicht’. En Joke (28) dweept met drags ‘omdat ze ondanks de politieke incorrectheid streven naar gelijkwaardigheid voor iedereen’.
In de twintig jaar dat Domingo zijn bar uitbaat, heeft hij het publiek zien veranderen. ‘Vooral toen RuPaul’s Drag Race op Netflix werd uitgezonden zagen we meisjes van 18 of 19 opdagen. RuPaul heeft drags zonder meer aanvaardbaarder gemaakt. Jonge mensen, vooral meiden, vallen voor het showgehalte ervan, de drama’s, de make-up, de persoonlijke verhalen... De drags uit die show werden op korte tijd wereldberoemd. Elf seizoenen, dat is niet niks, hé?!’
Strijdbaar
Naar het waarom is het raden. Volgens Domingo kunnen heteromeiden zich sneller identificeren met drags. ‘Ze vragen hen niet alleen naar make-up, maar zijn ook vol bewondering over de strijdbare, zelfverzekerde manier waarop drags in het leven staan.’ Hij verwijst naar ‘De diva in mij’, een tv-programma op NPO3 waarin een vrouw door een team van drags onder handen wordt genomen. “Ze leren haar make-up aan te brengen en hun mannetje te staan in het leven.” Ook iets recents zijn ‘bioqueens’, zegt Domingo. ‘Dat zijn vrouwen die optreden als lipsyncende drags.’ Hetero vaak, meent hij nog. En dat ze met steeds meer zijn.
Ivana, zowat de huisshowqueen van Que Pasa, treedt hem bij. ‘We ontfermen ons soms over de meisjes en bioqueens. Ik denk dat het voor hen hier ook een veilige haven is om uit te gaan. Helaas beginnen de heteromannen dat ook te beseffen. Maar dan zijn we als drag plots wel mans genoeg om ertussen te gaan staan, hoor.’
© De Morgen