Wallace Vanborn - The Orb We Absorb
Iemand zei ons onlangs dat Wallace Vanborn de Queens Of The Stone Age van Gent is. Misschien was het wel iemand van de groep zélf, want de ambities zijn duidelijk hooggespannen bij Ian Clement en co.
Zo noemen ze ‘world domination’ hun voornaamste hobby en zijn ze voor ‘The Orb We Absorb’, hun derde, op bezoek gegaan bij producer Chris Goss. Elke groep die van zichzelf vermoedt dat ze stonerrock maakt, gaat – zesentwintig jaar na het debuut van Masters Of Reality – nog steeds naar goeroe Goss. De mens is dan ook vaak scheutig met lof achteraf. In het geval van Wallace Vanborn liet hij weten: ‘QOTSA-riffs, maar dan tien keer zwaarder en bijgestaan door een monster ass-bas’. De couscous van de Lidl ligt ook tien keer zwaarder op de maag dan die van onze buurt-Marokkaan, maar aanbevelenswaardiger zouden we ze daarom niet noemen.
Niettemin: ‘Supply and the Damned’ is een prima single (tegelijk voldoende frisse hooks én log genoeg), ‘Skipping Loops’ klinkt als goede Triggerfinger, en de plaat kent weinig zware inzinkingen. Maar tegelijk zijn er te veel songs die te uitgebreid op voorspelbare tempowisselingen en een intrigerende titel rekenen om nog voor honderd procent betrouwbaar te zijn. Je ziet en hoort dat er lang over ‘The Orb’ is nagedacht – aan de woordspelingen in de songtitels, aan de opbouw (beginnen met iets dat ‘Light in the Dark’ heet, eindigen met ‘Dark in the Light’: we doen eens gek), aan de geheimzinnige lyrics – maar op een gegeven moment gaat die gemaaktheid ook de muziek binnensijpelen.
Wie van rockmuziek enkel verwacht dat ze rockt dan wel rolt – een levenshouding die wij ook minstens één keer per week onderschrijven – moet dringend eens naar Wallace Vanborn luisteren. Wie daarnaast ook nog royale porties grilligheid, passie, gedrevenheid, bruut geweld, fijnzinnige ideeën, gepaste slonzigheid, doortastendheid en dooraderde ballen belieft, mag op naar de volgende. De perstekst zegt ook nog iets: ‘This is music with a soul for actual people.’ Geen idee waar al dat actueel volk zit, maar ziel is precíés waar het op deze plaat aan ontbreekt.
