'Wat een dag' op VTM: lamlendigheid als troef
Slinkse marketeers, daar bij VTM. Zij programmeerden twee weken geleden bij wijze van verrassing – een stevige bir zie je nóóit aankomen – de proefaflevering van het nieuwe praatprogramma ‘Wat een dag’ tegenover ‘De slimste mens ter wereld’ en de Champions League. Wellicht om te profiteren van de gillende fanbase die wekelijks na ‘Gina & Chantal’ blijft hangen voor het feuilleton ‘Chicago Med’. Of misschien wel omdat ze het ’Temptation Island’-model wilden toepassen: wie niet over kwaliteit beschikt, moet rekenen op schadenfreude en ramptoeristen, en dan is lamlendigheid een troef.
Het verging ‘de eerste échte aflevering’, zoals presentator en creatief directeur van VTM Davy Parmentier aankondigde, niet veel beter. Het concept? ‘De tien leukste verhalen van de dag brengen.’ Wat voor maandag 28 oktober – toegegeven: een kutdag – niet veel goeds betekende. Twee van de tien items draaiden rond de verjaardag van Karen Damen, de nieuwe grande dame van de commerciële zender. Jasmijn Van Hoof, die in ‘Familie’ haar brood schijnt te verdienen, ging met haar hondenbrokken halen en hamburgers eten in de Quick. ‘Toch straf hoe ze haar verjaardag viert, hè,’ bewonderde Parmentier in het ijle.
Ook de verslagjes over het doen en laten van Kürt Rogiers en Lotte Vanwezemael bleken vingeroefeningen in nietszeggendheid. Vreemd: Davy interviewde de reporters die met hen op stap gingen éérst, terwijl de gasten telkens drie meter verder dapper hun contractuele verplichtingen vervulden. Pas later kwamen we al het prangends te weten dat normaal gereserveerd is voor de komkommertijd bij Dag Allemaal. Leest Karen soms een boek? Gaat Kürt graag naar de kapper? Hoe lang moet je je hoofd in de microgolf steken voor je gaar bent?
Vreemde keuzes bleken een leidmotief. Een gesprek werd standaard getoond vanuit acht verschillende hoeken, waarvan minstens eentje achter een bloempot en eentje onder de trap. De lichtshow verwarde het decor weleens met een discotheek. En de rubriekjes laveerden van vederlicht tot vacuümleeg. Als er al een doel was, dan wel om agressief promo te voeren voor de VTM-fabriek: moesten we toch even kijken hoe de keur BV’s die straks meedoen aan ‘Liefde voor muziek’ om vijf uur ’s nachts in Zaventem arriveerden, zeker? Kürt Rogiers zat er dan weer vooral om ons eraan te herinneren dat ‘Beat VTM’ nog niet afgevoerd is. Op het moment dat Ruth Beeckmans moest kiezen of ze haar zwangerschapskledij in brand zou steken (‘Klópt het dat zwangere vrouwen andere kleren moeten aandoen?’), begon ik me zelfs ernstige vragen te stellen. Zoals: ‘Als je Leen Dendievel naar de Boekenbeurs stuurt, moet ze daar dan niets dóén behalve doodgemoedereerd van haar cava slurpen?’ Of nog: ‘Vijf minuten kijken naar Andy Peelman en Karen Damen die samen met een clown een ballonhond in elkaar draaien en tussen de piemelmopjes door ‘pijphond’ met ‘pijpmond’ verwarren, levert dat permanente hersenschade op?’
Geef het nog wat tijd, maar tot nu toe doet ‘Wat een dag’ me – om op niveau te blijven – vooral denken aan mijn eigen piemelmopje: ik zie weinig groeipotentieel.
