Welke Rode Duivel schittert, wie verovert Europa en wie wint de Gouden Schoen? ‘Eden Hazard zal nog terugkeren, maar op Dries Mertens zit veel sleet: Doku mag zijn plek nu opeisen’

Nu er ook in alle grote voetbalcompetities – op de Italiaanse na – is afgetrapt, zal het benieuwen hoe onze Rode Duivels zich herpakken na de deconfiture op het EK. Eén week nadat het u al verklapte wie landskampioen wordt en wie degradeert, buigt Humo’s eminente trainerspanel zich nu over de nationale ploeg, de Champions League en de Gouden Schoen. Over de dribbels van Jérémy Doku, de valkuilen van Noa Lang en de ambitie van Dante Vanzeir. ‘Mogen we onze toekomstvoorspellingen baseren op één goede helft in de kwartfinale van een EK?’

Begin september spelen de Rode Duivels alweer enkele kwalificatie-interlands voor het WK in Qatar, en een maand later de halve finale in de Nations League. Er ongetwijfeld bij: youngster Jérémy Doku, de Belgische EK-revelatie. In de verloren kwartfinale tegen Italië dwong hij een strafschop af, een actie waarmee hij zich helemaal op de internationale voetbalkaart zette.

ARIËL JACOBS (ex-bondscoach van Jong België en Anderlecht) «Voor de rust vond hij zijn draai nochtans niet. Maar het hele elftal zwalkte toen, en dan is het maar de vraag of je van een jonge speler kunt verwachten dat hij de anderen er mee door trekt. Maar dat hij aan de oppervlakte is gekomen in een wedstrijd waarin de ploeg als los zand aan elkaar hing, pleit zeker in zijn voordeel: bij een jonge speler vind ik dat belangrijk. Hoogstwaarschijnlijk – ik zeg het zonder hem te kennen – betekent dat dat hij mentaal sterk staat. Alles wat hij daarna deed, was goed: hij vormde een constante dreiging voor de Italianen.»

HUMO Op links, de positie van de toen wederom niet fitte Eden Hazard.

JACOBS «Toch zie ik hem liever aan de rechterkant. Ik weet wel: zijn voorzet is één van zijn manco’s. Maar daarin heb ik hem in korte tijd enorme vooruitgang zien boeken. Vergeet niet dat we het hebben over een jongen van nog altijd maar 19. Zoals destijds ook met Romelu Lukaku (die als tiener onder Jacobs debuteerde bij Anderlecht, red.) kun je op die leeftijd niet verwachten dat alle onvolmaaktheden al uit zo’n voetballer verdwenen zijn. Het vraagt tijd en ruimte om er samen aan te werken. Alleen, zo’n speler krijgt bijna nooit rust. Twee dagen na een wedstrijd kun je niet zeggen: ‘Kom, laten we eens wat op je laatste pass werken.’ Ah nee, want twee dagen na een match is vaak ook al twee dagen vóór de volgende. Zo worden de enige leermomenten – naast het gebruik van videobeelden – vaak de wedstrijden zelf. Met Romelu heb ik me dat achteraf vaak beklaagd: had ik hem niet wat meer moeten pushen? Maar de dag dat zo’n jongen dan overbelast en geblesseerd raakt, vergeef je ’t jezelf niet.»

HUMO Is Doku’s statuut bij de Rode Duivels nu veranderd? Bij Eden Hazard en Dries Mertens lijkt het vet van de soep, mogelijk opent dat perspectieven.

JACOBS «Ondanks de realiteit van de voorbije twee jaar ga ik ervan uit dat Hazard terugkomt (geplaagd door blessures speelde hij maar weinig bij zijn club Real Madrid, red.). Met Yannick Carrasco als eerste stand-in, tenzij het voor hem over and out is – er moet op het EK iets zijn voorgevallen tussen hem en Roberto Martínez. Dus als Doku voor een aflossing van de wacht zorgt, zie ik het veeleer gebeuren op de positie van Dries Mertens. Want daar zit toch sleet op: zijn versnelling is serieus afgebot. Tijdens het EK was de roep al groot om met Doku in de basis te beginnen. Die positie mag hij nu dus opeisen, net als Leandro Trossard, trouwens.

»In het hedendaagse voetbal wordt in één wedstrijd vaak verschillende keren van veldbezetting gewisseld. Met Doku beschik je over een grote troef. Je kunt hem inbrengen en zijn snelheid uitspelen, ongeacht het wedstrijdverloop. Als je wordt ingedrukt, ontstaat er ruimte waarin hij de tegenstander pijn kan doen. Is die ruimte er niet of hanteert de tegenstander een korte dekking, dan is zijn dribbel een wapen. Die combinatie in één speler zie je niet vaak meer.»

HUMO Met twee doelpunten en even weinig assists bleef hij onder de verwachtingen in zijn eerste seizoen bij Rennes. De druk om te bevestigen was ook zonder zijn opmerkelijke EK-debuut groot geweest.

JACOBS (knikt) «Dit wordt een belangrijk jaar voor hem. Op de eerste speeldag in Frankrijk zat hij al op de bank, maar dat kan eraan liggen dat hij later van het EK is teruggekeerd. Spitsen worden afgerekend op hun productiviteit, en die van Doku is klein. De buitenwereld zal hem niet beoordelen op zijn flukse dribbels of spectaculaire versnellingen, maar op zijn doelpunten. Een verdubbeling – vier goals en vier assists – zal niet volstaan.»

HUMO Eén klassement voerde hij wel aan in de Ligue 1: dat van het grootste aantal geslaagde dribbels. Daarin gaf hij zelfs Kylian Mbappé en Neymar het nakijken.

JACOBS «Allemaal goed en wel, maar zijn statistieken worden daar niet mooier van. Ik neem aan dat wat hij tegen Italië heeft laten zien geen toevalstreffer is. Maar dan moet hij nu de volgende stap zetten en rendement toevoegen aan zijn dribbels, hoe spectaculair ze ook zijn. Dat Rennes pas als zesde is geëindigd en geen Champions League speelt dit seizoen, vormt geen bezwaar: het niveau van de Franse competitie ligt stukken hoger dan dat in België. Wie dus zijn wenkbrauwen heeft gefronst bij zijn transfer naar Rennes, vergist zich. De Rode Duivels met een geslaagde carrière hebben die carrière geleidelijk aan uitgebouwd en aan de verleiding weerstaan om rechtstreeks naar de absolute top te gaan. Met uitzondering misschien van Lukaku, die direct naar Chelsea ging, maar daarna wel een stap terug heeft gezet naar West Bromwich – zijn béste move. Maar Eden Hazard is via Lille naar Engeland gegaan, Toby Alderweireld en Jan Vertonghen hebben Ajax als tussenstation gebruikt. Mocht Doku alsnog naar Liverpool trekken, dan zou dat het er niet makkelijker op maken voor hem. Zulke clubs zitten in een luxepositie: die kunnen het zich veroorloven meerdere Doku’s op het oog te hebben. Boks daar dan maar eens tegen op.»

HUMO Je noemt nu al een paar keer spontaan Romelu Lukaku. Doet Doku je aan hem denken?

JACOBS «Allebei stonden ze op hun 16de in het eerste elftal van Anderlecht. En allebei stonden ze ook al vrij vroeg voor de verscheurende keuze: ga ik in op de lokroep van het buitenland, of blijf ik nog even bij Anderlecht? Het grote verschil is dat Romelu op die leeftijd al adelbrieven kon voorleggen. Dat doet niets af van mijn geloof in Doku, maar ik blijf toch voorzichtig: mogen we onze toekomstvoorspellingen baseren op één goede helft in de kwartfinale van een EK?»

Racing Genk is al geplaatst voor de groepsfase van de Europa League, Antwerp probeert vanaf volgende week zijn ticket te veroveren, en Anderlecht en AA Gent zijn nog in de running voor een plekje in de Conference League. Maar het serieuze werk is – alwéér – voor Club Brugge: dat weet volgende week wie zijn tegenstanders worden in de Champions League.

HUMO ‘We geven voorrang aan dat verhaal,’ zei jullie coach Philippe Clement. Wordt een goed figuur slaan in Europa belangrijker dan de landstitel verlengen?

VINCENT MANNAERT (algemeen manager van Club Brugge) «We willen er echt eens álles aan doen in Europa. Maar daaruit afleiden dat we in het kampioenschap met een B-ploeg zullen aantreden? Nee, dat niet. De competitie blijft een doel. Maar kunnen overwinteren in de beste clubcompetitie ter wereld is het allermooiste voor een Belgische club.»

HUMO Liever dat en tweede worden in de vaderlandse competitie dan er na de poulefase weer uitgaan en kampioen spelen?

MANNAERT «Da’s een hele moeilijke. Een onmogelijke, zelfs (lacht). Het voordeel is dat beide doelen een andere deadline hebben. Begin december weten we al of we Europees overwinteren. Daarom is het ons eerste doel. Na nieuwjaar kunnen we van een nieuwe landstitel het nieuwe hoofddoel maken.

»De Champions League maakt je op alle vlakken beter. Vorig jaar scheelde het tegen Lazio maar een paar centimeter of we zaten in de Final 16 (Charles De Ketelaere trof in het slot de lat, red.). We waren er zó dicht bij dat we hebben besloten om er dit jaar een uitgesproken ambitie van te maken, al zal veel nog afhangen van de loting. Club heeft nog nooit overwinterd in de Champions League. Mocht het lukken, dan zetten we weer een grote stap in onze ontwikkeling.»

HUMO Anders wacht jullie mogelijk opnieuw het vangnet van de Europa League. Daarin gingen jullie er vorig seizoen tegen Dynamo Kiev onverwacht uit: hoe zwaar ligt die uitschakeling nog op de maag?

MANNAERT «Het was een gemiste kans door omstandigheden waaraan we niets konden doen: covid had enkele van onze spelers geveld. Met hen erbij waren we wellicht verder geraakt. Dus toen ik Villarreal die Europa League zag winnen, heb ik me toch wat ongemakkelijk gevoeld in mijn zetel. Niet dat het ons zomaar gelukt zou zijn, maar Villarreal heeft wel laten zien dat je niet over het grootste budget moet beschikken om de Europa League te winnen. Niets is dus onmogelijk.»

HUMO Gelooft u nog altijd dat een Beneliga – een grensoverschrijdend kampioenschap met de beste clubs van België en Nederland – kan helpen om jullie Europese ambities waar te maken?

MANNAERT «Ja. Door tegen betere ploegen te spelen, word je sterker. En je creëert een grotere afzetmarkt, wat dan weer commercieel interessant is. We zullen de concurrentie met Engeland, Spanje en Duitsland niet kunnen aangaan, maar wel met Frankrijk, en misschien zelfs Italië.

»De gesprekken lopen nog altijd. Om het draagvlak zo breed mogelijk te maken, gaan we nu ook de supporters bevragen. Zonder draagvlak is het onmogelijk om iets te veranderen. Dat wil niet zeggen dat we unanimiteit moeten nastreven: dat lukt toch nooit, en dan verandert er nooit iets. Maar de communicatie moet wel open zijn. Net daarom verschilt dit fundamenteel van de Europese Super League: de Beneliga is een initiatief dat van onderuit wordt opgebouwd.»

HUMO Vreemd dat u dat zegt: de meeste clubs voelen het niet zo aan. De indruk is dat ook de Beneliga door een handvol wijsneuzen wordt opgedrongen.

MANNAERT «Dat is niet waar. De Super League was het initiatief van een kransje clubs dat zich wilde afscheuren. Het doel was een gesloten competitie. Wel, dat is nooit het opzet van de Beneliga geweest. De mogelijkheid zal blijven bestaan om vanuit beide nationale competities een toegangsticket voor de Beneliga te verdienen – het aloude principe van stijgen en dalen dus. Ook de integratie van beloftenelftallen en afspraken met het amateurvoetbal behoren tot het pakket maatregelen.»

HUMO Over de zogenaamde voordelen voor het amateurvoetbal is nog niets becijferd.

MANNAERT (onverstoord) «Toch voel ik dat het draagvlak groeit. De Premier League is ontstaan toen een aantal clubs zich bijna afscheurde van de Engelse bond. Ook toen later de Champions League ontstond, onder druk van de fameuze G-14, was de tegenkanting enorm. Van nature zijn we nu eenmaal conservatief. Toch is men in beide gevallen tot een vergelijk gekomen, en vandaag denk ik te mogen zeggen dat het de twee mooiste producten van het internationale voetbal zijn. Ook het knockoutsysteem had zijn charmes. Maar niemand die nog discussieert over de groepsfase in de Champions League. Dat heet evolutie. Zolang je dat vanuit een sportieve en economische logica doet én beargumenteert, vind ik dat je er moet voor gaan.»

HUMO In Nederland is de animo klein.

MANNAERT «Als dat zo zou zijn, waarom zitten we dan om de vier weken om de tafel met de Nederlandse clubs? Dan hadden ze er toch al lang de stekker uit getrokken? Deloitte werkt ook nog altijd aan dit dossier: mocht niemand er nog zin in hebben, dan betaalden we daar al lang niet meer voor. En enkele maanden geleden was Noa Lang hét gespreksonderwerp in ‘Veronica Inside’ (Nederlandse voetbaltalkshow, red.). Johan Derksen, toch niet de makkelijkste man, brak toen een lans om hem mee te nemen naar het EK. Dat ze onze competitie niet volgen en niet wakker liggen van een Beneliga, klopt dus niet.

»Natuurlijk zijn er tegenstanders, maar dat is omdat ze nog niet goed geïnformeerd zijn. De Beneliga is een totaalproject waarvan we goed moeten uitleggen wat de troeven voor íédereen zijn. Het Belgische profvoetbal is virtueel failliet. Elk jaar is er een weerkerend tekort van 120 miljoen euro. Door covid loopt dat zelfs nog op. Dat is toch geen duurzaam model? Daar zoeken wij nu een oplossing voor. Van de problemen uit de weg te gaan, wordt niemand beter.»

HUMO Wat als Club Brugge pakweg vijfde wordt in zo’n Beneliga, achter vier Nederlandse clubs, en zo naast Europees voetbal grijpt?

MANNAERT «We zouden het ons inderdaad makkelijk kunnen maken en elk jaar de kop blijven spelen in onze Belgische competitie. Dat risico nemen we er dus bij. Wij geloven dat een Beneliga ons structureel op termijn verder zal brengen.

»Trouwens, in ons model ligt het nog steeds op tafel dat de eerste Belgische club – zelfs al eindigt ze na vier Nederlandse ploegen – het Belgische Champions League-ticket bemachtigt. In september nemen we dat weer op met de UEFA (de Europese voetbalfederatie, red.). Die werkt samen met de nationale bonden, waaraan ze de Europese tickets uitdeelt. Aangezien noch onze competities, noch beide bonden fuseren – alleen de toplaag gaat samenspelen – blijven wij er een punt van maken dat zowel de Belgische als de Nederlandse bond zijn Europese tickets behoudt.»

HUMO Da’s flauw: iets nieuws doen, er de voordelen van willen, maar niet de nadelen.

MANNAERT «Zo zie ik het niet. Nee, op dat punt houden we het been stijf.»

Union Sint-Gillis promoveerde als kampioen naar de Jupiler Pro League, alwaar het op de openingsspeeldag al meteen Anderlecht vrolijk over de knie legde. Een verrassing voor velen, maar niet voor Dante Vanzeir (23), vorig seizoen medetopschutter met 19 doelpunten en verkozen tot beste speler van de tweede klasse. Hij weet het zeker: Union wordt geen ééndagsvlieg.

DANTE VANZEIR «Zéker niet (lacht). Kijk naar KV Mechelen, Beerschot, OH Leuven: allemaal clubs die hebben verrast bij hun terugkeer. Goed, hun verleden in de eerste klasse was recenter. Maar ik kan vergelijken, dus geloof me maar: we hebben voldoende kwaliteit om te overleven.»

HUMO ‘Een rustig seizoen is een verloren seizoen,’ klonk het ambitieus bij jullie CEO.

VANZEIR «Ik kan me daarin vinden. We zullen de zotste overwinningen niet blijven aaneenrijgen, maar je voelt dat hier veel mogelijk is. Ik verwacht niet dat we zullen degraderen, maar het is niet omdat we pas gepromoveerd zijn, dat we niet naar de top acht mogen lonken. Wat we kunnen meepakken, zullen we niet laten liggen.»

HUMO Een mooie carrière leek voor jou voorbestemd bij Racing Genk. Was Union, dat je een jaar geleden aantrok, geen stap terug?

VANZEIR «Ik vond het een lógische stap – een tussenstap, zeg maar. Bij Genk had ik van het profvoetbal geproefd, maar een paar zware blessures hebben me afgeremd. Ik was al eens uitgeleend aan Beerschot, toen dat ook in 1B speelde. De tegenstanders toen – OHL, KV Mechelen, Union – waren ploegen met vergelijkbare kwaliteiten als die van de middenmoters uit de eerste klasse. Ik keek er dus niet op neer. Wat me zo aansprak aan Union, waren de ambitie en professionaliteit. Én de trainer, Felice Mazzù: bij Genk had ik hem eventjes meegemaakt, en toen al had hij enorm veel vertrouwen in mij.»

HUMO Je speelde de Supercup voor Genk en scoorde zelfs. Maar toen het kampioenschap begon, werd je uitgeleend aan KV Mechelen. Waarom, als Mazzù toch zo in je geloofde?

VANZEIR «Ik had een prima uitleenbeurt aan Beerschot achter de rug en hoopte op meer speelkansen. Maar Genk was pas kampioen geworden, en toppers als Ally Samatta liepen er nog rond. Er was zelfs sprake van dat ze nog één of twee spitsen zouden aantrekken. Ik zag de bui al hangen en heb zelf aangestuurd op een nieuwe uitleenbeurt: als jonge gast is het belangrijk dat je speelt en ervaring opdoet. Mazzù vertelde me dat hij me dat niet kon garanderen: ‘Maar je bent een interessante speler, ooit hoop ik met jou te kunnen werken.’ En kijk, we zijn elkaar bij Union weer tegengekomen.

»Mazzù weet hoe hij me moet gebruiken, zijn speelstijl bevalt mij. Doorgaans hecht hij aan twee spitsen. Mijn spitsbroeder Deniz Undav, met wie ik vorig jaar het vlotst scorende duo van 1B vormde, vraagt de bal vaak tussen de lijnen. Ik probeer rond hem te zwerven. Ploegen die gefrustreerd raken, laten ruimte achter hun verdediging: daar profiteer ik van met mijn snelheid en diepgang. Maar goed, het zal steeds moeilijker worden: ploegen zullen ons wel gaan analyseren.»

HUMO Je had het over de ambitie bij Union. Vergeef me, maar ik zie een oud, weliswaar charmant stadionnetje, en een club die bijna een halve eeuw niet meer op het hoogste niveau heeft gevoetbald. Voelt het toch niet als folklore?

VANZEIR «Zoals jij het nu verwoordt, is precies hoe ik me voelde toen ik met Beerschot tegen Union speelde. Klein stadion, vurige sfeer, lastige wedstrijd – Union uit is een match waar niemand naar uitkijkt. Hetzelfde gevoel had ik toen ik er voor mijn eerste gesprek binnenstapte. Maar goed, uit beleefdheid ga je luisteren. In die enkele gesprekken hebben ze hun plannen ontvouwd. Met welke spelers ze wilden werken, bijvoorbeeld. De voorgaande jaren hadden ze last gehad van ettertjes die de ploeg mee in een negatieve spiraal sleurden. Daar wilden ze van af. Jongens met ambitie, positiviteit en een stabiel leven naast het voetbal: dát wilden ze. Daar kon ik me wel in vinden.

»En dan de trainer! Mazzù is iemand met heel veel ervaring in de eerste klasse. Die zakt niet af naar tweede om er maar wat te gaan aanmodderen. Nee, elke stap die hij zet, getuigt van ambitie. Dat we kampioen zouden worden, lag dus geheel in de lijn der verwachtingen. Enfin, zo zag ik het toch. Er schuilt op alle vlakken – zowel op als naast het veld – enorm veel kwaliteit in deze club.»

HUMO Jullie trainen in Lier, of all places. Ver weg van de Brusselse grootstad.

VANZEIR «Ach, zo erg is dat niet. We hebben er alles wat we nodig hebben, en voor elke thuiswedstrijd trainen we minstens één keer in ons stadion, zodat we het gras al eens geroken hebben. Ons stadion is echt onze thuis, de supporters maken er een gekkenhuis van. Ook dat maakt de sterkte van deze ploeg. Het schrikt tegenstanders af, het lijkt wel alsof ze in provinciale komen voetballen. Kleine kleedkamer, oude douches: tussen de oren speelt dat mee. Tegen ploegen die daar niet op voorbereid zijn, hebben we nog vóór de bal rolt een eerste punt te pakken. Wij zijn een nuchtere club, en iedereen die hier komt voetballen, weet dat hij hier niet de grote luxe zal aantreffen. Door tijdens de week in een rustige omgeving te kunnen trainen, is het des te bevrijdender om in het weekend het beest los te laten in dat gekkenhuis (lacht).»

HUMO Union overleeft dankzij het geld van de eigenaars van Brighton & Hove Albion, de club van Leandro Trossard. Zag jij Union als het opstapje naar de Premier League?

VANZEIR «Helemaal niet! Mijn enige doel was me weer in de picture te spelen. Ik ken Leandro van bij Genk, en soms hebben we contact, maar niet voor mijn transfer. Trouwens, hoeveel Engelse jeugdspelers zijn hier al neergestreken? Heel weinig. Brighton dumpt zijn overbodige talenten hier niet. Voor mij het beste bewijs dat Union zijn eigen koers vaart. Na een seizoen als het vorige zit het wel een beetje in mijn achterhoofd dat ze misschien meekijken, maar blessures en tegenslagen hebben me nuchter gemaakt. Ik laat mezelf niet gauw gek maken.»

Zelfs in stadions zonder publiek ontpopte Noa Lang (22) zich binnen de kortste keren tot de Brugse publiekslieveling. Als hij zijn niveau op peil houdt, mag hij dromen van de Gouden Schoen. Het zou een mooie middelvinger zijn naar zijn thuisland. Want zo liefdevol ze hem in Brugge hebben omarmd, zo eigenwijs en vervelend vonden ze hem in Nederland.

ERWIN VAN DE LOOI (bondscoach van Jong Oranje) «Nou, dat klopt toch niet helemaal. Noa is een heel gedreven jongen met een goed hart. Alleen, hij wil heel graag laten zien wat hij kan. Bij Ajax had hij het gevoel dat hij meekon, maar de kans niet kreeg om het te laten zien. Kreeg hij die toch, dan moest hij na één of twee wedstrijden alweer plaatsmaken. Daar had hij veel moeite mee, en dat heeft hij niet altijd goed geuit. Dat heeft met zijn jeugdigheid te maken, maar ook met zijn karakter: Noa is heel puur. Jullie hebben toch ook dat akkefietje gehad op het kampioensfeest, toen hij wat gezongen heeft (een antisemitisch lied, red.)? Nou, dat is Noa. Ik heb bij Jong Oranje ook weleens aanvaringen met hem gehad. Als hij teleurgesteld was omdat hij niet speelde en daar niet goed mee omging. Dat past bij een speler die erg getalenteerd is, heel graag wil, maar niet altijd het podium krijgt dat hij wenst.»

HUMO Is zijn vertrek een foute inschatting geweest van Ajax?

VAN DE LOOI «Noa is op z’n best vanaf links, zoals hij bij Brugge speelt. Maar daar heeft Ajax aanvoerder Dusan Tadic lopen, en ook David Neres. Noa kwam daar net achter. Dan gaat het erom hoeveel geduld je hebt. Als je dat niet kunt opbrengen, is het soms beter om afscheid van elkaar te nemen. Maar over zijn kwaliteiten bestond ook bij Ajax geen twijfel.»

HUMO Zijn transfer maakte grote emoties bij hem los.

VAN DE LOOI «Hij had een goede voorbereiding achter de rug bij Ajax, maar merkte dat hij toch weer uit de boot ging vallen. Daarom wilde hij weg, maar alleen op huurbasis, want het was echt zijn droom om bij Ajax door te breken. Alleen zei Ajax: ‘We verkópen je.’ Toen gierden zijn emoties alle kanten op. We waren net samen met Jong Oranje en hij is in huilen uitgebarsten. Dat zegt alles: Noa is helemaal niet stoïcijns. Hij kan ook best vervelend zijn, en soms moet je hem echt aanpakken – dat zal bij Brugge heus ook al wel gebeurd zijn – maar in de kern is hij een hartstikke goed joch.»

HUMO ‘Hier laten ze me mezelf zijn,’ prees hij Club Brugge. Kan een speler verwachten dat alles rond hem draait?

VAN DE LOOI «Dat is inderdaad één van zijn valkuilen. Dat heeft ook weer te maken met zijn drive om zich te onderscheiden. Zeker als je jong bent, overdrijf je daar soms in. In het teambelang voetballen, daar is hij bij Ajax nog in tekortgeschoten.»

HUMO Hoe ga je als coach met zo’n jongen om?

VAN DE LOOI «Door veel met hem te praten probeer ik hem inzicht te geven in wat zijn karakter betekent voor hem: wat zijn valkuilen kunnen zijn, hoe mensen ertegenaan kunnen kijken, maar ook wat de kracht ervan is. En – het belangrijkste voor een trainer – wat het effect op het team kan zijn. Noa moet ervoor zorgen dat hij zijn karakter op een goede manier inzet voor het team.»

HUMO Luistert hij ook echt tijdens zo’n gesprek?

VAN DE LOOI «Als je mensen vertelt dat de kachel heet is en je ze beter niet aanraakt of je brandt je vingers, dan zullen de meesten luisteren. Maar je hebt er ook die zélf willen voelen of die kachel echt wel zo heet is. Die dus eerst hun vingers branden. Noa is zo iemand: hij moet af en toe z’n neus stoten alvorens hij tot inzicht komt.

»Die keer dat ik hem eens niet geselecteerd had, ben ik een koffie met hem gaan drinken om hem de reden van mijn beslissing uit te leggen. Voor mij is dat wellicht makkelijker dan voor een clubcoach. Maar je doet het wel vanwege de grote kwaliteit die je bij hem ziet. Spelers als Noa brengen iets extra’s, je hebt ze nodig: anders word je geen kampioen. Dus maak je tijd vrij voor zo’n jongen. Want investeren in mensen, dat hoort ook bij het trainersvak.»

HUMO Hebt u hem al zien veranderen, nu hij speelt en belangrijk is?

VAN DE LOOI «In maart speelden we het EK met Jong Oranje. Ik vond hem toen rustiger, volwassen haast. Hij begreep dat het teambelang vooropstond, en dat hij niet de clown hoefde uit te hangen als het daar het moment niet voor was. Dat hij zich gewaardeerd voelt in België, zal daar ongetwijfeld toe bijgedragen hebben. Onderschat hem dus niet: hij begrijpt best wat er gebeurt en wat de valkuilen zijn. Alleen: in het heetst van de strijd zal hij zich niet altijd kunnen inhouden, en dus af en toe een fout maken.»

HUMO Verrast het u dat een eigenwijze voetballer als Noa Lang uitgerekend in het gemoedelijke België ontbolstert?

VAN DE LOOI «Nou, je moet ook geen drie Noa Langs in je team hebben (lachje). Dan wordt het óók lastig. Maar één Noa Lang in een wat rustiger team kan hartstikke goed werken. Alleen, misschien hebben we in Nederland wel méér van zulke spelers.»

HUMO Marc Degryse verbaasde zich erover dat hij niet in jullie EK-selectie zat.

VAN DE LOOI (fijntjes) «Ik vraag me af of België hem wel opgeroepen zou hebben mocht hij een Belg geweest zijn. Nederland had een pak jonge spelers in zijn selectie. België maar één, geloof ik: Jérémy Doku.

»Misschien heeft het toch een beetje met zijn verleden te maken. Dat ze het eerst even willen aanzien. Er is ook best wat concurrentie op zijn positie. Maar mocht hij erbij zijn geweest, dan was dat niet raar geweest. Nu moet hij zien dat hij ook in zijn tweede seizoen bij Brugge een constant niveau aanhoudt. Dat je kwaliteiten hebt, wil niet zeggen dat je dat zomaar even laat zien bij een nieuwe club. Daarin heeft hij me zeker verrast, dat hij met z’n doelpunten en assists direct zo belangrijk was. Nu moet-ie doorpakken.

»Als-ie z’n koppie erbij houdt, heeft Noa een heel mooie toekomst. Ik hoop niet dat hij later zal moeten vaststellen dat het aan iets anders dan zijn voetbalkwaliteiten heeft gelegen als hij het heeft laten liggen. Dat zou ik jammer vinden, en ik wens het hem ook niet toe. Ik gun hem echt een hartstikke mooie carrière.»

Werkten mee aan deze enquête: Philippe Clement (Club Brugge), Brian Priske (Antwerp), Vincent Kompany (Anderlecht), John van den Brom (Racing Genk), Alexander Blessin (Oostende), Mbaye Leye (Standard), Wouter Vrancken (KV Mechelen), Peter Maes (Beerschot), Francky Dury (Zulte Waregem), Marc Brys (OH Leuven), Stefan Krämer (Eupen), Edward Still (Charleroi), Luka Elsner (Kortrijk), Bernd Hollerbach (STVV), Yves Vanderhaeghe (Cercle Brugge), Felice Mazzù (Union).

Wilden niet meewerken: Hein Vanhaezebrouck (AA Gent) en Jordi Condom (Seraing).