Winnaars Songfestival: ‘Italianen geloven niet in harde rockmuziek’

Een maand na hun songfestivalsucces in Rotterdam is Måneskin een paar dagen terug in Nederland. De vier Italianen verbazen zich over de hordes fans en de streamingcijfers op Spotify, die passen bij hun nieuwe status. ‘We weten niet wat ons overkomt.’

Voor vier vervaarlijk ogende rockers zijn de leden van Måneskin behoorlijk goed opgevoed. Zodra de jonge twintigers het interviewzaaltje in het Amsterdamse hotel binnenkomen, gaan acht handen uit de mouwen. De half afgekloven muffins en lege koffie- en theekopjes die hun entourage even daarvoor heeft achtergelaten, ruimen de bandleden keurig op. Drummer Ethan Torchio (20) plukt met zijn kleurig gelakte nagels nog even een servet van de vloer.

Precies vier weken na hun overwinning op het Eurovisie Songfestival in Ahoy doet Måneskin een Europese promotietournee. Heter dan nu wordt het ijzer niet. Na een paar dagen in Berlijn merkte de band pas in Nederland hoe hun populariteit buiten Italië is toegenomen. Bij een onaangekondigd optreden in de studio van radiozender 3FM stonden buiten vele tientallen fans op de uitkijk. Een dag later gebeurde hetzelfde bij hun optreden in de talkshow van Humberto Tan, waardoor RTL 4 zich zelfs genoodzaakt voelde tot extra veiligheidsmaatregelen.

‘It was crazy’', zegt de Deens-Italiaanse bassiste Victoria De Angelis (21), de enige vrouw in de groep. ‘Rond het Songfestival zagen we alleen reacties op social media, maar nu stonden we eindelijk eens oog in oog met mensen van vlees en bloed.’

Maneschijn

Sinds die zaterdagavond in Rotterdam, waar Måneskin met het harde rocknummer ‘Zitti e buoni’ de Franse Barbara Pravi (‘Voilà’) van de winst afhield, kregen de Italianen nauwelijks tijd om het succes te laten bezinken. ‘We hebben een paar dagen met familie doorgebracht, daarna hebben we ons samen twee weken teruggetrokken op het platteland om te werken aan ons nieuwe album’, zegt zanger Damiano David (22).

Måneskin, Deens voor maneschijn, bestaat amper vijf jaar en heeft pas sinds heel kort niet langer de status van tienerband. Door succes in de Italiaanse ‘X Factor’ (ze eindigden als tweede) en de winst in het in Italië zeer prestigieuze festival van San Remo (ook de nationale voorronde van het songfestival) rijst hun faam in Italië razendsnel.

De vier bouwen in eigen land een grote fanschare op met hun authentieke uitstraling. Ze trekken zich niets aan van gendernormen, maken gretig gebruik van make-up, sieraden en uitbundige kleren en spelen intussen stoere, harde rockmuziek. ‘Muziek waar veel Italianen niet in geloven’, vertelt David, ‘daarom vinden wij het wel heel erg cool dat we het songfestival juist met deze muziek hebben gewonnen.’

Nieuwe status

Måneskin, dat later dit jaar deel twee van het recente album ‘Teatro d’ira – Vol. I’ wil uitbrengen, leert nu omgaan met een heel nieuwe status. ‘Nog maar een maand of drie geleden keken wij naar streamingcijfers van grote artiesten op Spotify zoals zoveel andere bands: met het idee dat we daar nooit aan zouden kunnen tippen’, zegt David. ‘Nu is ‘Zitti e buoni’ het meest gestreamde Italiaanse nummer op één dag en staan we in de top 200 van artiesten op Spotify. Dat is op het niveau van U2, Metallica en Led Zeppelin. Begrijp me goed, ik zeg niet dat wij als band op hun niveau zitten, maar wel als het gaat om die cijfers.’

Bescheidenheid is de Romeinse band niet vreemd. Geen moment kloppen ze zichzelf op de borst, hun verbazing en enthousiasme over wat hen de laatste maand is overkomen is nog helemaal puur. Dat ze nu ‘hot’ zijn, daar moeten ze nog erg aan wennen. Ook aan de nadelen daarvan, die met name Damiano David vlak na de finale van het songfestival al ondervond.

Een door een tv-camera ongelukkig in beeld gebracht moment wekte bij een aantal tv-kijkers de suggestie dat David in de green room cocaïne snoof. Een rel was op social media meteen geboren. ‘Ik schrok daar natuurlijk van, zeker omdat ik me van geen kwaad bewust was. Ik werd er na de finale mee geconfronteerd en was even van slag, maar toen ik wist dat ik een drugstest kon ondergaan en daarmee het bewijs van het tegendeel kon leveren, was het oké. Ik dacht bij mezelf: haters zullen er altijd zijn, wij gaan nu lekker dronken worden.’

‘Het was even irritant’, relativeert bassiste De Angelis, ‘maar het heeft het plezier niet bedorven. Bovendien kregen we zo ontzettend veel leuke reacties, die overheersten. We hadden het er pas nog over met elkaar, hoe we als tieners een schoolbandje begonnen en wel zouden zien hoe het zou lopen. Zonder enige verwachting. En opeens, zo voelt het, loop je in Berlijn en nu in Amsterdam en staan de mensen op jou te wachten. Vooral hier in Nederland weten we niet wat ons overkomt.’

Geen optredens in België

Voor Måneskin, dat vooralsnog geen concerten in België heeft gepland staan, breekt nu een belangrijke periode aan. Hoe kan de band ervoor zorgen dat het succes van het songfestival niet net zo snel verdwijnt als dat het opkwam? ‘We weten dat natuurlijk ook niet precies, maar we gaan vol voor optredens en werken intussen aan onze nieuwe muziek’, zegt gitarist Thomas Raggi (20). ‘We hebben op ons laatste album al twee Engelstalige nummers staan, maar dat zullen er op het volgende meer zijn. Nu we in Europa op de radar staan, zien we dat als een kans om onze muziek zo breed mogelijk te verspreiden.’

Terugblikkend op het songfestival, waar het vier weken terug figuurlijk ontplofte, herinneren ze zich vooral de potjes tafeltennis in de artiestenruimte in Ahoy. Bewegingsruimte was er vanwege de coronapandemie nauwelijks. Meerdere acts keerden nog eens terug naar het festival, maar Måneskin hoeven we niet snel terug te verwachten, zo valt op te maken uit het collectieve en langgerekte ‘nooooo’. ‘We hebben voorlopig aan genoeg wedstrijden meegedaan’, zegt bassiste De Angelis. ‘We’re done.’

Contacten zijn er nog wel, zo wisselt zanger David nog geregeld berichten uit met de leden van Go_A, die met hun lied ‘Shum’ namens Oekraïne op de vijfde plaats eindigden. Wanneer het songfestival volgend voorjaar neerstrijkt in Italië, zal Måneskin volgens traditie een rol krijgen in de finale. In welke stad die moet plaatsvinden? Zanger David: ‘Dat laten we lekker over aan de organisatie. Maar als het Rome wordt, dan hoor je ons als Romeinen niet klagen.’

(AD)