WK Voetbal: de halve finale
De eindanalyse van Jan Boskamp!
Karl Vannieuwkerke «En welkom terug in onze studio in Brussel, kijkers. Wát een halve finale, hè jongens.»
Jan Boskamp «Nou, ik von er niks an.»
Vannieuwkerke «We hebben toch zes goals gezien, Jan?»
Boskamp «Nou, da's weer typisch die Belgische mentaliteit van hiero, hè: snel tevreje. Maar als je nou ziet, die goser links - nou, die ken dus die bal zeker tien keer lekker diep in de ruit spelen. Maar wat doet-ie? Nou? Zeg jij het maar.»
Vannieuwkerke «Eh... We hebben een fragment klaarstaan dat dat duidelijk moet illustreren, denk ik, Jan.»
Boskamp «Ja, kijk: hier ken je het dus duidelijk zien... Nou ja, niet hier in dit fragment, hier hep je volgens mij die inworp van daarna, da's die fase met die... Maar in het volgende fragment zul je... Nee, dit is het ook niet, maar je begrijp wat ik wil zeggen: dat die paasing echt helemaal nergens op lijkt.»
Vannieuwkerke «Ja, da's duidelijk.»
Boskamp «Manman, het inpassen, dat is zó belabberd. Want die goser op links, nou, die speel echt als een petatje, hoor. Kijk, daaro: zag je het? Heb je het gezien? Ja, en dát valt dan natuurlijk niet te belope voor die Kleine, zoveel ruimte leg er achter hem. Want die kwaliteiten, dat hebben hun, Duitsers zijnde, natuurlijk wél.»
Vannieuwkerke «Jaja, duidelijk.»
Boskamp «Nou, en dát zeg ik dus! Maar op deze manier komen Tommie en die Dikke dus nooit aan foebelle toe. Geef hem dan gewoon in de ruimte, denk ik dan. Simpel. Lekker ballen. Een eitje: balletje breed, balletje diep, balletje hoog, links, rechts, controle, of meteen helemaal pleite, mogelijkheden zat voor die goser. Maar neen, wil-ie hem per se van vijfendertig meter in de kruising jagen.»
Vannieuwkerke «Die bal gíng toch ook recht de kruising in?»
Boskamp «Ja, maar dat zei ik toch niet? Ik bedoel maar: doordekken moeten ze. Met de punt naar achteren. En druk zetten op de bal én de man, hè. Maar ja, doen ze dat één keer, trekt die scheids meteen rood. Krijg je dat geëikel weer.»
Vannieuwkerke «Hij brak volgens mij bij die fase wel duidelijk het been van Fabiano, hoor. Kijk, hier zie je het nog eens goed in de vertraging... Zie je: krák!»
Boskamp «Nounou, dat gemier altijd. En kijk hoe-ie neergaat, joh, al dat theater, die ken zo Carré in (bulderlacht).»
Vannieuwkerke«Ja inderdaad, we hebben net uit Zuid-Afrika vernomen dat Fabiano's toestand niet langer kritiek is, zo erg zal die overtreding dus wel niet geweest zijn. Overigens: heb jij zelf niet ooit eens rood gekregen voor spuwen?»
Boskamp
«Dat was helemaal geen spuwen, joh, ik moest gewoon heel hard niesen toen die scheids voorbijkwam. (Bulderlacht) Dat was wel de laatste keer dat die goser ooit rood gegeven heeft, want na de match hebben Leipe Henkie en Schele Kees zijn twee knieschijven gebroken. Want zo ging dat in die tijd bij ons in Crooswijk. Volkshumor, hè, dat had je toen nog.»
Vannieuwkerke «Ik hoor het je graag vertellen, Jan. Mooie tijden waren dat, hè?»
Boskamp «Héle mooie tijden, Karel. Maar ja, de commercie en de sponsooren hebben dat allemaal kapotgemaak.»
Vannieuwkerke «Een mooi filosofisch slot van een duidelijke analyse. Jan: bedankt!»
Boskamp «Da's graag gedaan, Karel.»
