Yomeddine
Geen ranzige moppen hier.
De Egyptische film ‘Yomeddine’ voerde ons in gedachten heel even terug naar de speelplaats van onze school in de Bonnefantenstraat in het stadje H., waar wij elkaar grove melaatsenmoppen vertelden tot de stukken eraf vlogen. Het lachen verging ons toen meester Dekens ons vertelde wat voor een ongrappige ziekte lepra is. Dat laatste blijkt ook uit de reiservaringen van Beshay, een lepralijder die na de dood van zijn vrouw samen met een weeskind in een vijandige wereld op zoek gaat naar de vader die hem als kind heeft achtergelaten aan de poort van de leprakolonie.
undefined
Klinkt deprimerend, maar wat u krijgt is een feelgoodfilm waarin de sentimenten zó dik in de verf worden gezet en de muziek zó nadrukkelijk aan uw gevoelige snaar rukt – een droeve klarinet wanneer Beshay tegenspoed ondervindt, een komisch deuntje wanneer hij op de loop moet voor een stel idiote flikken – dat zelfs pater Damiaan ervoor zou terugdeinzen.
