‘Zelfs toen ze zeiden dat mijn zoon dood was, geloofde ik het niet’

Schietpartij na schietpartij, maar geen strengere wapenwetten. Vier jaar nadat ze haar zoon Joaquin had verloren bij een schietpartij op een school in Florida, moest Patricia Oliver vorige week lijdzaam toezien hoe de VS werd opgeschrikt door een nieuwe school shooting. Desondanks probeert ze de pijn om haar verloren zoon om te zetten in een strijd tegen de vrije wapenhandel. Maar het blijft stil in Washington. ‘De politici denken alleen maar: hoeveel stemmen gaat ons dit kosten?’

De 18-jarige Salvador Ramos stapte vorige week de Robb Elementary-school in Uvalde, Texas, binnen en schoot negentien kinderen en twee leerkrachten dood. De wapens waarmee hij het bloedbad aanrichtte, had hij vrij in de winkel gekocht.

PATRICIA OLIVER «Het is absurd dat een 18-jarige op compleet legale wijze een AR-15 (een semi-automatisch aanvalswapen, red.) en 600 kogels kan kopen. Niemand heeft zo’n zwaar oorlogstuig nodig om zichzelf te beschermen. Het is het trieste gevolg van het beleid in de VS. We worden niet beschermd door onze eigen overheid: we laten toe dat medeburgers elkaar kunnen afschieten.»

HUMO Er gaan stemmen op om leerkrachten te bewapenen. Wat denkt u daarvan?

OLIVER «Het is de wapenlobby die zulke oplossingen naar voren schuift: zo kunnen ze nóg meer wapens verkopen. Het is een compleet ridicuul idee, natuurlijk.

»Ik hoop dat deze tragedie eindelijk de ogen van de Amerikanen zal openen, en dat we niet langer in de val van de wapenindustrie trappen. In dit land zijn meer wapens dan mensen. De stelling dat meer wapens tot minder criminaliteit leiden, klopt dus niet.»

HUMO President Joe Biden reageerde emotioneel na het drama in Texas vorige week.

OLIVER «Ik heb met president Biden gesproken. Ik had veel vertrouwen in hem omdat hij, net zoals ik, weet wat het is om een kind te verliezen. Maar hoewel Biden goede intenties heeft, kan hij niks beginnen tegen de wapenindustrie. Daarvoor heeft hij immers de Senaat en het Congres nodig. En dus doet Biden niets, net zomin als president Donald Trump voor hem. Onze politici schieten tekort in het beschermen van de eigen bevolking.»

HUMO Als politici niet in actie schieten, wie moet het dan wel doen?

OLIVER «Mochten alle ouders nu massaal hun kinderen thuishouden en pas terug naar school sturen als de wapenwetten zijn verstrengd, dan zou dat een zéér krachtig signaal zijn. Enkel massaal verzet zal politici van gedachten doen veranderen. Ik ben in Washington mijn verhaal gaan doen, zowel bij Democraten als Republikeinen. Ze luisteren empathisch, maar als je vraagt om tot actie over te gaan, wegen ze onmiddellijk af hoeveel stemmen hun dat zal kosten.

»Nu, ik heb er wel goede hoop op dat de toekomstige generaties kritischer tegenover wapenbezit zullen staan. Jongeren maken zich zorgen over de juiste dingen: veiligheid op school, het klimaat en onrecht.»

HUMO De ouders van de kinderen uit de Robb Elementary School in Uvalde moeten vreselijke uren hebben doorstaan. Kan u beschrijven wat u hebt doorstaan op de dag dat Joaquin overleed?

OLIVER «Het is zeer pijnlijk om die dag opnieuw te moeten herbeleven. Het was 14 februari 2018. Toen ik ‘s middags Facebook opende, zag ik dat er een code rood in de school van Joaquin was afgekondigd. Ik probeerde hem te bellen, maar hij nam niet op. Samen met mijn man Manuel ben ik toen naar zijn school gereden. Onderweg kreeg ik telefoon van vrienden van Joaquin. Zij waren naar een nabijgelegen winkel gevlucht en zeiden me dat ze Joaquin naar de andere kant hadden zien lopen, meer wisten ze niet. Toen we op school aankwamen, kon niemand ons iets vertellen. Urenlang bleven we in het ongewisse. De politie bracht ons op den duur pizza, drinken en dekens, waarop mijn man kwaad werd. ‘Wij hebben geen pizza nodig, wij willen weten waar onze zoon is.’ We zaten toen al acht uur lang op nieuws te wachten. Op alle nieuwszenders in de VS werd intussen over niets anders meer gesproken. Pas veel later, om één uur ’s nachts, ben ik opgebeld door een kennis van een vriend van Joaquin. Die vrouw vertelde me dat onze zoon dood was. Ze zei dat ze het haar plicht vond om het me te vertellen, omdat alle politierechercheurs het al wisten, maar wij als familie nog niet. Ik was sprakeloos en heb de telefoon neergelegd. Ik dacht toen nog steeds dat het niet waar was. Het allerlaatste wat een moeder verliest, is hoop. Zelfs als ze je vertellen dat je zoon dood is, dan nog geef je de hoop niet op. Uiteindelijk werden de families van de slachtoffers om 3 uur ’s nachts opgebeld door de FBI en kregen we het nieuws van hen te horen.»

HUMO Hoe hard heeft de schietpartij je leven veranderd?

OLIVER «Mijn man, mijn dochter en ikzelf hebben al vrij snel besloten dat Joaquins dood niet voor niets mocht zijn. Mijn zoon stierf op school, op een plaats die veilig zou moeten zijn voor kinderen. Het is absurd dat hij daar met een wapen is doodgeschoten. We waren kapot en het verdriet dat sinds die dag aan ons hangt, gaat nooit meer weg. We staan ermee op, lopen er een hele dag mee rond en gaan ermee slapen. Maar toch hebben we ergens de moed gevonden om te strijden tegen de wapenlobby. We hebben de organisatie Change the Ref opgericht – een verwijzing naar Joaquins hobby, basketbal. Als een arbiter onrecht toelaat op het veld, dan moet je de arbiter vervangen. Zo is het ook met de wapenwetgeving.»