Zita Swoon - To Play, to Dream, to Drift: An Anthology

Stef Kamil Carlens heeft de afgelopen vijftien jaar zo ongeveer álles gedaan wat de promowetten van platenfirma's ten strengste verbieden: zijn werk uitgebracht onder drie verschillende namen (A Beatband, Moondog Jr. en Zita Swoon), twee groepen gecombineerd (u weet wel welke), allerlei genres naast elkaar uitgeprobeerd, en tussendoor ook nog eens muziek gemaakt bij een stomme film. En bij een balletvoorstelling. 'To Play, To Dream, To Drift' is dus meer dan zomaar de titel van zijn nieuwe, dubbelbelegde carrièreoverzicht: het is gewoon Carlens' levensmotto.

En óf al zijn gespeel, gedroom en gedrijf mooie muziek heeft opgeleverd! Cd 1 is bijvoorbeeld van de eerste tot de laatste noot excellent: een ****-compilatie van het allerbeste uit de reguliere Zita Swoon-cd's, aangevuld met enkele speciallekes (een erg leuke Soulwax-remix van 'My Bond With You & Your Planet: DISCO!') en hoogtepunten uit de zijstapjes (de goed gekozen 'Live at the Jet Studio'-versie van 'People Are Like Slamming Doors', of het héél mooie 'Giving Up the Hero', uit de soundtrack die ze voor 'Sunrise' opnamen).

Cd 2 bestaat uit een verzameling nooit eerder gereleased materiaal, met daarbij ook zeven nummers opgenomen lang voor de namen dEUS, Moondog Jr. of Zita Swoon gemeengoed werden. 't Is oermateriaal dat niet alleen voor een grappig detail in de hoesnota's zorgt ('recorded at the Jespers Family living room' - we zien de scène al helemaal voor ons), maar dat ook bewijst dat iederéén met vallen en opstaan begint. Zo gaat 'Spike Smiths' For All Lost Goods' (1991) gebukt onder een net iets te nadrukkelijke Tom Waits-fixatie, terwijl in het warrige 'Hangover in the Laundry' (1990) dan weer helemaal géén richting zit.

Tegelijk maakt dat vroege materiaal duidelijk dat Carlens' talent al van bij het begin duidelijk hoorbaar was. 'Babe I'll Be Sad When I See You Again' (1990) is een prima, swingend nummer, van het genre dat ook Absynthe Minded graag mag maken. Of zie de prachtige, met enige hulp van Tom Barman opgenomen pianoversie van 'Looking for a Friend' (1992), een nummer dat zestien jaar later in een geheel andere vorm op 'Big Blueville' zou opduiken.

Zaten er verder nog verborgen parels in de Zita-kluizen? Nou, voor de vooral voor die hard-fans interessante demoversies van 'Intrigue' en 'Thinking About You All The Time' moet u het volgens ons niet doen (best oké hoor, maar geen van beiden komt in de buurt van de definitieve versie). 'Orpheus' is dan weer wel zeer de moeite, en het nieuwe, live in Gent 'Lonely Place' zéker, want dichter bij soul komt een mens die ergens halverwege De Panne en Maaseik geboren is niet.

'To Play, To Dream, To Drift' bevat één briljante cd en één meer dan aardige, en dat voor de prijs van één. We kennen slechtere eindejaarscadeautjes.