‘Atlantis’, een virtuoze antioorlogsfilm, die vier jaar geleden is opgenomen in het intussen verwoeste Marioepol, heeft ineens de schrikwekkende allure van een visionaire nachtmerrie gekregen

Van Valentyn Vasyanovych, met Andriy Rymaruk, Liudmyla Bileka en Vasyl Antoniak

Welkom in de hel op aarde.

SF Toen de Oekraïense film ‘Atlantis’ anderhalf jaar geleden uitkwam op iTunes, Apple TV, Google Play en Proximus Pickx, zagen wij een meditatieve sciencefictionprent over een getraumatiseerde oorlogsveteraan die zich anno 2025 nuttig probeert te maken door in een apocalyptisch niemandsland in de Krim gemummificeerde lijken op te graven. Nu de gruwelijke actualiteit er alsnog voor zorgt dat ‘Atlantis’ een beperkte bioscooprelease krijgt (in Antwerpen en Brussel), heeft deze virtuoze antioorlogsfilm, die vier jaar geleden is opgenomen in het intussen grotendeels verwoeste Marioepol, ineens de schrikwekkende allure van een visionaire nachtmerrie gekregen. Gelukkig valt er af en toe nog een héél klein beetje te lachen: hoe de hoofdfiguur in het midden van het grauwe landschap een verroeste graafbak omtovert in een hete jacuzzi, is een staaltje van briljante humor waar Jacques Tati trots op zou zijn geweest.

Vanaf 13 april in de bioscoop.