InterviewAverage Rob
Average Rob rondt de kaap van 50.000 YouTube-volgers: ‘Mijn lichaam voelt al een jaar lang een beetje zuur aan’
Rob Van Impe – eerbiediger is: Average Rob – rondde zopas de kaap van 50.000 abonnees op zijn YouTubekanaal. In slechts elf maanden tijd maakte hij 34 video’s, en die video’s zijn soms heel extreem. Van backflips op een motor tot paintballen in een speedo of ‘tattooroulette’: Rob en zijn broer Arno durven het allemaal. ‘Als het fout loopt, loopt het fout.’
Average Rob creëerde jaren geleden zijn eerste filmpjes voor Humo en maakte de afgelopen jaren voor deze site diverse sketches en festivalreportages. Een kleine greep uit het grote aanbod kunt hier vinden.
HUMO Na een jaar zijn er niet minder dan 50.000 mensen geabonneerd op je YouTubekanaal. Had je ten tijde van die eerste video’s verwacht dat je er zo serieus mee aan de slag zou gaan?
ROB VAN IMPE «Ik ben superdankbaar dat mensen mijn video’s willen bekijken. Dankzij hen heb ik van mijn passie mijn beroep kunnen maken. Ik wilde altijd al graag consistent YouTubevideo’s maken, maar ik vond nooit een concreet plan of idee. Ik was ook bang om eraan te beginnen omdat het zo tijdsintensief is. Je kunt niet zomaar af en toe een post plaatsen, zoals op Instagram. Op YouTube bouw je echt een community op. Je volgers zetten zich neer om te kijken naar wat jij maakt, dus wil je constant goede kwaliteit leveren. Het is heel menselijk om bang te zijn, maar het beperkt je wel. Een vriend van mij, Vexx, heeft één van de grootste YouTubekanalen van België. Ik vertelde hem altijd dat ik eraan wilde beginnen, en na een tijd zei hij me: ‘Praat pas weer tegen mij wanneer je eindelijk een video hebt gepost.’ Toen besefte ik dat ik het gewoon moest doen. Dat staat trouwens ook bij mijn ‘about’ op mijn kanaal: ‘Stop saying you’re gonna start making YouTube videos and start doing it’.»
HUMO Hoeveel werk kruipt er in het maken van zo’n video?
VAN IMPE «Een idee uitwerken, plannen en mensen contacteren duurt ongeveer een dag. De video filmen duurt minimaal een halve dag en de montage neemt ongeveer twee dagen in beslag. Het is een zware job en daarom heb ik een videomonteur aangenomen, die ook mijn cameraman is. Ik wil wekelijks uploaden, maar heb soms echt de tijd niet om die dingen zelf te doen. Dat kost geld, maar ik heb dat er zeker voor over. Ik leef niet om veel geld te hebben, video’s maken is gewoon mijn passie. Al sinds ik klein ben, haal ik het meeste geluk uit mensen kunnen laten lachen. Ik was altijd de klasclown. Nu heb ik volgens mij ook een leuk concept gevonden, zeker met mijn kleine broer Arno erbij.»
HUMO We zien hem steeds meer opduiken op je sociale media. Geeft dat een nieuwe dimensie aan jullie band?
VAN IMPE «Zeker en vast. We komen sowieso heel goed overeen, maar onze band is sterk verbeterd sinds we samen video’s maken. Ik heb het bij momenten heel druk gehad en ‘dankzij’ corona heb ik even een stap terug moeten zetten. Daardoor ben ik veel tijd beginnen door te brengen met Arno. Wanneer we video’s maken, merk ik echt dat hij één van mijn beste vrienden is. Mede dankzij hem heb ik een heel goed jaar achter de rug en daar ben ik hem heel dankbaar voor.»
HUMO Wat is het memorabelste moment dat je hebt meegemaakt tijdens het maken van die video’s?
VAN IMPE «De backflip op de motor was één van de zotste dingen die ik gedurfd heb. Ik weet nog altijd niet waar ik toen de ballen vandaan heb gehaald. Net zoals het springen in de Secret Ghetto Waterpark. Arno en ik voelden toen pure angst. Ik heb mezelf op beide momenten echt moeten pushen om te denken: fuck it, we zien wel wat er gebeurt; als het fout loopt, loopt het fout. Skateboarden met Lore Bruggeman vond ik ook heel tof, dat is momenteel mijn beste video. Maar ook de dertig dagen die we trainden als Jean-Claude Van Damme, de ‘tattooroulette’ en het hockeyen met de Red Lions waren geweldig. Eigenlijk zijn al mijn video’s speciaal op hun eigen manier.»
»Eén van mijn drijfveren om met YouTube te beginnen, was dat ik die video’s binnen tien of twintig jaar wil laten zien aan mijn kinderen, zodat ik kan zeggen: ‘Kijk eens wat papa gedaan heeft.’ (lacht) Eigenlijk ben ik een soort archief aan het maken.»
HUMO Is het ook zo moeilijk om een moment te kiezen dat je je beklaagt?
VAN IMPE «Eigenlijk niet, want ik ben niet echt iemand die veel spijt heeft van dingen. Ik leer altijd veel uit mijn fouten. Zonder die fouten zou ik niet staan waar ik nu sta. Toen ik een backflip deed tijdens het wakeboarden, heb ik mijn rib gekneusd en daar heb ik een tijd last van gehad, maar we zijn wel video’s blijven maken. Ik kijk eigenlijk nooit negatief terug op zulke dingen, zolang ík die beslissing maak en die alleen invloed heeft op mezelf. Wat er ook gebeurt tijdens het filmen, het is voor mij sowieso een win: als het fout afloopt, hebben we er tenminste nog leuke beelden uit kunnen halen. Mocht ik ooit Arno blesseren, dan zou ik daar natuurlijk wel veel spijt van hebben.»
HUMO Jouw video’s zien er heel uitdagend en uitputtend uit. Hoelang heeft je lichaam nodig om te recupereren na een filmdag?
VAN IMPE: (lacht) «Grappig dat je dat vraagt, want mijn lichaam voelt eigenlijk al een jaar lang een beetje zuur aan. Omdat wij elke week een nieuwe video maken, kan ik nooit echt goed recupereren. Dat intensieve heeft er altijd wel wat ingezeten – ik kom uit een heel sportieve familie. Volgens mij hebben mijn broer en ik elke sport weleens uitgeprobeerd. We weten hoe het voelt om een beetje af te zien en door te zetten. Intussen kennen we onze limieten en ons lichaam heel goed. Soms ziet het er pijnlijker uit dan het is, want we weten hoe we goed moeten vallen.»
HUMO Wie bewonder jij zelf op YouTube?
VAN IMPE: «Ik vind Danny Duncan echt goed en inspirerend. Hij is superrandom en geeft geen fuck, hij heeft over het algemeen gewoon echt een coole stijl. In België ben ik grote fan van Acid en Samuel De Graef. Zij gaan er echt voor, ze zijn heel dedicated. Natuurlijk heb ik ook enorm veel respect voor Vexx, hij is één van de hardwerkendste mensen die ik ken. Hij heeft mij heel erg geïnspireerd om de stap te zetten. Ik probeer wel niet té veel te kijken naar wat anderen doen, want ik wil niet beïnvloed worden door wat ik zie.»