‘Basic Instinct’ in schaamhaarfijne 4K-resolutie: een machtige kijkervaring!

Te bekijken met gekruiste benen!

Die bonkende blondine die naar de klaarliggende ijspriem grijpt! Michael Douglas die poedelnaakt staat na te genieten van wat hijzelf ‘the fuck of the century’ noemt! De spannende rit over de Pacific Coast Highway op de hypnotiserende muziek van Jerry Goldsmith! Om al die legendarische scènes op het grote doek te zien in een gerestaureerde versie met schaamhaarfijne 4K-resolutie: machtig. Het enige minpuntje is natuurlijk dat het in de bioscoopzaal niet mogelijk is om op het moment suprême – de Glimp van de Genotsgleuf – op de pauzeknop te drukken, haha! Serieus: of je nu van de film houdt of niet, iederéén zal moeten toegeven dat regisseur Paul Verhoeven – wiens nochtans vermakelijke ‘Benedetta’ nog niet tot aan de jarretels reikt van ‘Basic Instinct’ – en de illustere scenarist Joe Eszterhas met hun trashy combinatie van hitchcockiaanse spanning en behoorlijk expliciete seks indertijd een – we krijgen niet genoeg van de schuine woordgrapjes – stijve rukwind door de filmwereld deden waaien. In de slipstream van ‘Basic Instinct’ begon Hollywood plots de ene erotische thriller na de andere af te scheiden (‘Sliver’, ‘Consenting Adults’, ‘Body of Evidence’, ‘Disclosure’, ‘Color of Night’, ‘Jade’), maar geen enkele van die afgietsels bezat de meeslepende intrige, de filmische klasse en het adembenemende sexappeal van Verhoevens instantklassieker.

Sorry voor de volgende nostalgische verzuchting, maar het is echt bedroevend te moeten vaststellen dat films als ‘Basic Instinct’ – knappe genrefilms die niet voor kleuters zijn bedoeld – in deze door superhelden gedomineerde tijd nauwelijks nog worden gemaakt. Wat deze re-release extra interessant maakt, is dat een deel van het publiek straks in de zaal naar de blote derrière van Sharon Stone zal kijken door de woke-bril van de politieke correctheid. In 1992 was dat uiteraard ook al voor een stuk het geval: omdat de twee vrouwelijke hoofdfiguren – Catherine Tramell en haar minnares Roxy – door Verhoeven en Eszterhas zogezegd worden afgeschilderd als kwaadaardige biseksuele feeksen, werd ‘Basic Instinct’ door de holebigemeenschap gebrandmerkt als homofoob en vrouwonvriendelijk. Of ze gelijk hadden? Wel, zelfs in deze MeToo-tijden blijft de rol van de vrouw in het gros van de Amerikaanse films jammer genoeg beperkt tot die van snotterende love interest of fotogeniek lustobject. En dan valt vandaag echt op dat ‘Basic Instinct’ die dynamiek omdraait: helemaal in het begin leren we Nick (Douglas) nog kennen als een zelfverzekerde machoflik, precies zoals we onze filmhelden graag hebben, maar vervolgens zien we hem scène na scène verworden tot een ietwat pathetische geilaard die zich laat manipuleren door een ijskoude, briljante en financieel onafhankelijke vrouw die er een pervers genoegen in schept om mannen met haar lijf én met haar hersens te verleiden, te domineren en te pijnigen. In ‘Basic Instinct’ – en dit is wat de film in onze mannelijke ogen pas écht verontrustend maakt – zijn de vrouwen uitgekookter, rijker, mentaal stabieler én seksueel meer open-minded dan de mannen. Het zijn verdorie wij, de manskerels, die zich gekrenkt zouden moeten voelen!

Vanaf 29 september in de bioscoop.