Beautiful Creatures

Nu Bella, Edward en Jacob voorgoed in het schemerlicht zijn opgegaan, is het de vraag welk tot filmfranchise omgetoverd fantasyboek het versgeslagen gat in de harten van de pubermeisjes – een steeds belangrijker wordende demografische doelgroep – zal opvullen.

In Hollywood hadden ze tot voor kort alle hoop gevestigd op ‘Beautiful Creatures’, de verfilming (regie: Richard LaGravenese) van het eerste boek van ‘The Castor Chronicles’ van Kami Garcia en Margaret Stohl, maar ondanks een felle marketingcampagne bleef de hype uit en ging de film vorig weekend zwaar ten onder aan de Amerikaanse box office.

Pubermeisjes: je moet hun harten verdienen! Alle elementen zijn nochtans aanwezig om het jonge bakvisvolkje te plezieren: zo kan er naar hartenlust worden gegeild op Ethan (Alden Ehrenreich), een zestienjarige hunk die zich in zijn dorpje (zo’n plek waar een tiener alleen maar hard van wil wegrennen) zijn hele leven lang al een buitenstaander voelt; een gemoedstoestand die ondubbelzinnig in ‘t licht wordt gesteld door de boeken van J.D. Salinger, Kurt Vonnegut en Henry Miller die door de production designer van dienst in zijn slaapkamer werden gedeponeerd.

Het onvermijdelijke Romeo en Julia-plotlijntje vangt aan wanneer Ethan onder de bekoring komt van zijn nieuwe klasgenote Lena (Alice Englert is de dochter van Jane Campion), een wonderlijk schepseltje dat hem al na de eerste oogopslag een boek van – het meisje heeft smaak – Charles Bukowski aanbeveelt.

De noodzakelijke fantasy zet dan weer in wanneer blijkt dat Lena tot een oeroude clan van heksen ofte castors blijkt te behoren (een jongen die valt voor een heks? Uw dienaar kent het gevoel). Twee tieners die met elkaar aan de scharrel gaan in een bovennatuurlijke setting: het klinkt als een flauw doorslagje van ‘Twilight’, en ergens ís het dat ook, maar ‘Beautiful Creatures’ heeft warempel een hoop fun, zelfrelativerende humor, en glimlachverwekkende charme in de aanbieding.

De dialogen zijn af en toe behoorlijk spits (Ethans theorie over het einde van ‘Titanic’ snijdt hout), de speciale effecten rocken (de rondspinnende tafel!), de beklemmende sfeer in de onverdraagzame Bible Belt-streek waar het verhaal zich afspeelt is goed getroffen, en de doelbewust over de top gaande vertolkingen van Emma Thompson en Jeremy Irons knetteren van wrijvingselektriciteit. Voeg daar een mysterieus spookkasteel aan toe, een deurklopper in de vorm van een bronzen leeuwenkop en een poort die vanzelf openzwaait, en u weet waarom wij overstag zijn gegaan. Meevaller!

Bekijk de trailer: