FILM★★★☆☆
Blackkklansman
Een goed gerolde brok cinema.
In zijn nieuwste joint doet Spike Lee het bizarre maar waargebeurde relaas van een zwarte flik (goede rol van de oudste zoon van Denzel Washington) die er ondanks zijn gigantische bol kroeshaar in slaagde om te infiltreren in de Ku-Klux-Klan. Lee is na enkele mindere films eindelijk nog eens in vorm: de oplopende spanning en de bijtende humor vloeien in elkaar over zoals in de grote dagen van ‘Do the Right Thing’, en de manier waarop hij tijdens een Black Panthers-meeting de gezichten van de toehoorders in en uit het beeld laat drijven, is ronduit magnifiek. De woede die Lee in ‘BlacKkKlansman’ heeft gelegd – zie de aftiteling – bezorgde ons evenwel een dubbel gevoel. Het is goed dat de cineast ons wat historisch besef probeert in te mokeren, maar tegelijk wensten we dat hij er wat minder met gestrekt been was ingevlogen en dat hij zich wat meer op de plot had gefocust.
