Bryan Cranston wijkt weer van het rechte pad af: ‘Ik ben een fatsoenlijk man, maar wel met zwaktes’

Voor het eerst sinds het einde van ‘Breaking Bad’, acht jaar geleden alweer, heeft Bryan ‘Walter White’ Cranston (65) nog eens een hoofdrol in een televisiereeks te pakken. In ‘Your Honor’, een Amerikaanse adaptatie van een Israëlisch origineel, speelt hij Michael Desiato, een rechter uit New Orleans die van het rechte pad afwijkt wanneer zijn zoon Adam een verkeersongeval veroorzaakt waarbij de zoon van een invloedrijke misdaadbaas om het leven komt.

BRYAN CRANSTON «Toen ik wist dat ‘Breaking Bad’ op zijn laatste benen liep, beloofde ik mezelf om minstens drie jaar lang niet op televisie te verschijnen. Ik had het gevoel dat het publiek, net als ikzelf trouwens, behoefte had aan zo’n pauze. Aan die belofte heb ik me gehouden, en daar ben ik blij om. Al had ik nooit verwacht dat het zo lang zou duren voordat ik weer eens een echt grote rol zou spelen op tv. Zeer blij wel dat het Michael Desiato is geworden: hij is het soort personage dat me aantrekt. Een fatsoenlijk, principieel man, maar wel met zwaktes en tekortkomingen. Net als ik.»

– Op een bepaalde manier is hij vergelijkbaar met Walter White: beiden zijn toegewijde, goedbedoelende familiemannen, die door de omstandigheden in een andere rol worden geduwd.

CRANSTON «Klopt, al zijn er ook grote verschillen. Walter White stapte zeer welbewust in de criminaliteit nadat hij te weten was gekomen dat hij terminale kanker had, terwijl Michael Desiato een impulsieve beslissing neemt. Hij heeft de tijd niet om na te denken over de mogelijke repercussies, hij wil enkel dat zijn zoon bespaard blijft van de wraak die misdaadbaas Jimmy Baxter ongetwijfel op hem zal nemen als die achter de waarheid komt. Daarom gebruikt hij al zijn ervaring als advocaat en als rechter om wat er écht gebeurd is uit te gommen, en er een nieuwe werkelijkheid voor in de plaats te stellen.»

– Niet goed te praten, maar wel begrijpelijk.

CRANSTON «Exact, en net dat zal Michael Desiato de sympathie van de kijkers opleveren. Iedereen begrijpt dat een ouder zijn kind wil beschermen.»

– Door de coronacrisis hebben jullie een opnamepauze van maar liefst zeven maanden moeten inlassen. In die periode raakten u en uw vrouw besmet.

CRANSTON «Leuk was anders, maar na een week van extreme vermoeidheid, spierpijn en een droge hoest waren we er wel van af. Maar een ongeluk komt nooit alleen: de opnames waren net herbegonnen toen ik mijn hamstring verrekte tijdens het joggen. Zo ontzettend veel pijn heb ik gehad dat ze me een epidurale verdoving hebben moeten geven. What a mess! Op zo’n moment besef je: het bejaardentehuis wenkt (lacht).»

Your Honor
Canvas, woensdag 31 maart, 22.15