FILM★★★☆☆
‘Cleo’ steunt vooral op het prachtige spel van Anna Franziska Jäger
Vergeet Anna uit ‘Frozen’, hier is Anna Franziska Jäger!
Dit Vlaamse drama steunt vooral op het prachtige spel van de jonge actrice Anna Franziska Jäger: zij is perfect gecast als Cleo, een droefgeestige jongedame die na een zwaar verkeersongeval de scherven van haar leven opnieuw tracht samen te rapen en daarbij de hulp krijgt van een aanklampende jongeman (Roy Aernouts doet íéts te hard zijn best om het wereldrecord ‘zo diep mogelijk fronsen’ te breken) met een raadselachtig verleden. Op verhalend en vormelijk vlak mist ‘Cleo’, zoals de meeste debuutfilms, wel nog enige maturiteit. Ter sfeerschepping kiest regisseuse Eva Cools nét iets te makkelijk voor al te evidente tussenshots van de nachtelijke Brusselse skyline, en tijdens de grote finale in het concertgebouw pakt ze uit met een beeldkader waarvan we even tevoren nog vurig hoopten dat ze er net níét mee zou uitpakken. Maar zelfs de paar steekjes die ze laat vallen, zullen die brok in uw keel niet kunnen wegduwen.
