Dankzij Justin Timberlake klopt in ‘Palmer’ tenminste een hart

Van Fisher Stevens, met Justin Timberlake, Ryder Allen en Juno Temple

De grote hoogten van Daniel Day-Lewis of Al Pacino zal hij wel nooit bereiken, maar als Palmer, de op parool vrijgelaten bajesklant die zich noodgedwongen ontfermt over het zoontje van de onvindbare buurvrouw, zet Justin Timberlake toch een mooie vertolking neer. Alsof hij zich heel bewust is van zijn beperkte bereik, blijft Timberlake zelfs in de emotioneelste scènes met opeengeklemde kaken de verleiding weerstaan om het op ’n theatraal acteren te zetten: hulde daarvoor. De steeds hechter wordende band tussen Palmer en zijn genderfluïde, met gestifte lippen rondlopende buurjongetje krijgt dankzij het beheerste samenspel tussen Timberlake en de 8-jarige Ryder Allen zelfs iets ongelooflijk waarachtigs. Het scenario gaat gebukt onder een loden voorspelbaarheid, en de schets van de zuiderse redneckmentaliteit is niet helemaal vrij van grove karikaturale overdrijving – die trailer trash mom gedraagt zich wel héél trashy – maar in ‘Palmer’ klopt tenminste een hart.

Nu op Apple TV.