De acteurs uit ‘1985’: ‘De bagger die mijn vriendin na een interview over zich heen kreeg, gaat de welvoeglijkheid ver voorbij’

Aimé Claeys (Franky): ‘Ik ben bereid om ver te gaan voor een rol. Te ver, soms’

Aimé Claeys speelt in ‘1985’ de rol van Franky, een jonge rijkswachter die onbesuisd aan zijn carrière begint, maar al snel verstrikt raakt in een web van corruptie en misdaad. ‘Ik ben de voorbije twee jaar van het ene project in het andere gerold. Ik besef goed dat dat in de toekomst anders kan zijn. Ik ben daarop voorbereid, en ik kan daar ook wel mee om, denk ik. Ik zou nooit een rol aannemen om bezig te zijn. Ik moet een personage voelen, zoals bij Franky het geval was. Als ik de begeestering voel, ga ik er voluit voor, dan ben ik bereid om ver te gaan. Te ver, soms.’

‘Stel dat ik volgende week een scenario krijg waarin ik een schriel, haast uitgehongerd personage moet spelen, en ik snap waarom dat zo is, dan doe ik dat. Geen probleem. In de horrorfilm ‘Styx’ speel ik een heel sterke man. Ik ben intensief beginnen te trainen en kwam in korte tijd 2,5 kilo spieren bij. Voor mij is dat op zo’n moment haast een missie: ik moet en zal slagen.’

Lees het hele interview hier.

Tijmen Govaerts (Marc): ‘Regisseurs willen vaak mijn haar afscheren, anders zie ik er te braaf uit’

Er was een tijd dat Tijmen Govaerts vooral mocht ­opdraven om de gevoelige jongen te spelen. Om, zoals hij eerder weleens grapte, melancholisch naar de einder te staren. Maar van dat imago lijkt hij zich stilaan los te wrikken. Vorig jaar kregen we Govaerts nog als malafide drugsdealer te zien in de Dardenne-film ‘Tori et Lokita’ en in ‘1985' jaagt hij op de Bende van Nijvel.

‘Ik had lang het gevoel dat mannen in films hun emoties moesten opkroppen, tot ze op een bepaald moment braken. Pas dán mochten ze ongegeneerd emotioneel zijn. Terwijl ik het veel interessanter vind om vanaf de eerste scène mannelijke personages met een gevarieerd emotioneel landschap te tonen.’

Lees het hele interview hier.

Mona Mina Leon (Vicky): ‘Doen waar ik bang voor ben, daar word ik gelukkig van’

Om zich op haar rol voor te bereiden, belde de oer-Brusselse Mona Mina Leon met haar grootvader Arséne Pint. Hij was de eerste rijkswachtofficier die – in Humo – getuigde over de misstanden bij het korps. Los van de geschiedenis wilde ze ook haar rol als dj van een vrije radio wat bijschaven.

‘Willem (Wallyn, scenarist, red.) had een vrouw voor ogen die bij hem aan de Vrije Universiteit Brussel zat en die hij... Nou ja, je kent het wel, dat jongetjesidee: ‘Aaah, die vrouw!’ Ik vind dat schoon, hè – maar hij maakte er inderdaad te veel de ideale vrouw van. Vicky was oorspronkelijk ook maar met één man bezig. ‘Er wordt nog altijd gedacht dat vrouwen weinig seksuele impulsen hebben,’ zei ik tegen Willem, ‘maar ik ben een vrouw en ik weet: dat klopt niet. We liegen er misschien over, omdat we nog altijd riskeren voor slet te worden uitgemaakt. Hoe mooi ik je jongensachtige enthousiasme ook vind, we moeten wel wat puntjes op de i zetten.’ En dat mocht.’

Lees het hele interview hier.

Tom Vermeir (Goffinard): ‘Mijn toenmalige vriendin begon te huilen toen ze besefte: ‘fuck, hij heeft gelijk, hij is echt een varken’’

‘Ik mocht eigenlijk kiezen en twijfelde tussen majoor Vernaillen (uiteindelijk gespeeld door Peter Van Den Begin, red.) en adjudant Goffinard, maar de tragiek van Goff sprak mij enorm aan. Als kijker weet je nooit goed of het een goede of slechte flik is. Ook het donnant-­donnant en cavalier seul spelen – we proberen het eerst op een officieuze manier op te lossen, dat typisch Belgische – trok me aan, evenals het feit dat heel lang onduidelijk blijft wie die man is. Je ziet hem nooit thuiskomen, ik denk ook niet dat je wilt weten hoe die mens leeft.

‘Bovendien zijn de teksten van Willem Wallyn altijd joehoe. Ik vind hem de beste Vlaamse tv-scenarist en hij is daarnaast ook gewoon een enorm plezante mens. Als acteur flats ik er vaak dingen spontaan bij en met Willem loopt dat altijd heel fijn. Ik doe bijna nooit twee keer dezelfde take, leuk voor de collega’s. (lacht)

‘Ik heb ‘1985' ook opnieuw gekeken en ik ben content met wat ik doe en hoe ik eruitzie. Ik woog 20 kilo meer dan nu, maar dat past bij het personage. Mijn onderbewuste was zich al op die rol aan het voorbereiden, denk ik. Ik had mij wat laten gaan en dat kwam goed uit. Toen dronk ik ook nog trouwens, nu niet meer. Dan gaat dat erg snel.’

Lees het hele interview hier