De comedyserie ‘Inside Job’ op Netflix is een ontzettende gemiste kans

Wie ooit een paar uur in de krochten van het internet heeft doorgebracht, weet het al: in deze maatschappij is niets wat het lijkt. ‘Inside Job’ is een bonte parade van alle zaken die aan het oog van de gewone burger onttrokken worden.

Het mag een wonder heten dat niemand eerder op het idee is gekomen: een comedyserie over complottheorieën. Nooit waren indianenverhalen over geheime samenzweringen die onze maatschappij beheersen zo actueel als de afgelopen jaren. ‘Inside Job’ gaat met graagte het gedachte-experiment aan en vraagt zich af: wat als het allemaal waar zou zijn? En zo staat in de animatieserie Cognito Inc. centraal, het bedrijf dat in opdracht van sinistere deep state-figuren de wereld bestuurt. Alle bizarre hypotheses die in de loop der tijd de revue passeerden zijn van de partij, van salamandermensen en de aarde als pannenkoek tot de illuminati en gesubsidieerde hersenspoeling.

Na een paar afleveringen wordt echter duidelijk dat ‘Inside Job’ niet is wat het lijkt. Zoals onze dagelijkse werkelijkheid volgens complottheoretici een façade is, zo worden de complottheoriën zelf in ‘Inside Job’ slechts als decor gebruikt. De serie doet geregeld aan klassieker ‘Futurama’ denken, waarin de makers zich uitleefden met absurde sciencefictionelementen om te reflecteren op de wereld om ons heen. Helaas wordt in ‘Inside Job’ de goedgevulde trukendoos vooral geopend om de lompe humor van munitie te voorzien. Met flauwe humor is niet altijd iets mis, maar het is pijnlijk om te zien hoe minimaal de thematische potentie benut wordt. We leven in een tijdsgewricht waarin het vertrouwen in de bestaande wereldorde af lijkt te brokkelen, een vruchtbare voedingsbodem voor een ontwrichtende ideeënstrijd – de satire ligt voor het oprapen, maar de makers van ‘Inside Job’ zijn te druk bezig met andere dingen.

Wat overblijft, is een hyperactieve sitcom, en niet eens een heel goede. Eén van de leukere personages, een half gedemonteerde robotreplica van de Amerikaanse president, toont zich een groot liefhebber van ‘Friends’ – en laat dat nu net een schoolvoorbeeld zijn in het sitcomgenre. De aantrekkingskracht van die serie school in een groep hoofdpersonen die stuk voor stuk – nomen est omen – je beste vrienden hadden kunnen zijn. Die sympathieke succesfactor ontbreekt ten enen male in ‘Inside’ Job’. Tussen alle gekkigheid door hebben de bedenkers van de serie nog een halfslachtige poging gedaan om het hoofdkarakter emotionele diepgang mee te geven, maar het mocht niet baten: vijf minuten na de laatste aflevering is het moeilijk om haar naam te herinneren.