‘De mol’- aflevering 3: ‘Alleen Els en jolige non-verdachte Dorien bleven ongeschonden’

Nu we het allemaal wat rustiger aan moeten doen, besloot ‘De mol’ te volgen in de onthaasting: in aflevering drie waagden de kandidaten zich aan een boottochtje, een boswandeling en een knutseluurtje.

Eerst was er de boottocht, waarin de kandidaten in twee evenwaardige teams een rivier moesten bedwingen die even woest tegen z’n oevers sloeg als de Kleine Nete op een windstille dinsdag. Inzet was geld én - altijd een goed excuus om dat geld door ramen en deuren te smijten - ‘extra informatie over de mol’. Bart ging met zijn katapult voor dat tweede. Bij de andere taak, iets met torentjes bouwen, kozen Laure en Dorien dan weer voor de groepspot. De hele proef lukte. Al bij al: vlotte winst. Dat mocht wel eens, ook al viel er nu ook weer niet zo veel te verdienen.

Die ‘extra informatie’ bleek in de breedste zin van het woord te moeten worden geïnterpreteerd: het winnende team kreeg de reacties van de kandidaten te zien wanneer die te horen kregen dat zij geselecteerd waren - alleen de mol was natuurlijk al op de hoogte. In zo’n kleine momentopname kom je volgens mij weinig te weten - bij uitzonderlijk nieuws doet iedereen, werp maar eens een blik in de supermarkt, een beetje raar - maar ik bleef toch kijken naar Salim, omdat hij héél snel zijn handen voor zijn gezicht sloeg, eventueel om niet verleid te worden tot een stevig staaltje overacting à la Jolien, maar eventueel ook - stel je voor - zomaar.

Willekeurige gedachten over proef 2:

- Als de mol zijn verantwoordelijkheid wilde ontlopen, dan sloot hij zich maar beter aan bij de beeldhouwers - Salim, Dorien, Els en Christian - die voor het welslagen van de onderneming amper iets in de pap hadden te brokken.

- Paul Magnette en Bart De Wever toonden meteen óók interesse in een uitgebreid bezoek aan die beeldhouwers: ‘Het kan maar helpen - of net niet, haha.’

- Bij aanvang van de graafproef riep Jolien dat de vakjes met de vraagtekens ‘zeker tips of pasvragen’ zouden bevatten. Zo vertraagde en ontregelde ze de proef natuurlijk nog voor ze goed en wel begonnen was. Als ze écht had willen saboteren, had ze gewoon gezegd dat er wc-papier te rapen viel.

- Laure wilde van geen tips of pasvragen weten en ging keihard voor het geld, maar als zij de mol is, dan wist zij natuurlijk dat onder die vraagtekens onder meer een metaaldetector zat, en dat die maar beter begraven bleef. En ís er uiteindelijk geld verdiend?

- Een grappig toeval: in één vak vond Bart helemaal niets. Net daar lag een tijdje geleden immers nog de strijdbijl van De Wever en Magnette begraven.

De laatste en meest zenuwslopende proef was zoals de jaarlijkse eroticabeurs: iedereen liep er verdacht bij, met onder meer een hartslag die stevig omhoog ging. Alleen afvaller Els en jolige non-verdachte Dorien, die samen in een bibliotheek trouw opzoekingswerk verrichtten, bleven ongeschonden.

De bedoeling was om het doolhof van de minotaurus in te trekken en daar op zoek te gaan naar kaartjes met wezens uit de Griekse mythologie, zoals de harpij, een vrouwenbeest dat een vreselijk geluid voortbrengt: níét te verwarren met Wonder Woman Gal Gadot en haar afgrijselijke John Lennon-cover op YouTube. Bij iederéén liep het mis: Bart was de kalmte zelve maar hield wel de rest on edge, Laure lag er meteen uit, Salim blonk uit in lichte afwezigheid, Christian durfde het bos niet in, Alina huppelde ergens rond en Jolien omarmde de chaos. Resultaat: 1.000 van de 6.000 euro in de pot.

Dixit Laure, tot nader order mijn hoofdverdachte en dus met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid níét de mol, vrij naar Agatha Christie: ‘En toen waren ze nog met zeven.’