De politieagenten uit ‘De Cel Vermiste Personen’ op Eén gunnen we absoluut goede koffie

Op de Cel Vermiste Personen wordt Senseo gedronken. En het toestel is dringend aan schoonmaak toe. Om maar te zeggen dat er enig oog voor detail was bij het maken van de nieuwe, vierdelige docureeks over de politieafdeling die onrustwekkende verdwijningen onderzoekt.

Het is overigens aan dat Senseo-apparaat, naast de kast met chips en speculoosjes, dat agent Guido Van Rillaer vertelt hoe de in 1995 opgerichte cel in twee richtingen werkt. Hij zit namelijk met een gevonden persoon die niet meer weet wie hij is.

De meeste aandacht ging in de eerste aflevering echter naar de eerste stappen van de afdeling tijdens de zaak-Dutroux, en naar Frederik Vanclooster, de jongen die begin dit jaar verdronk in het kanaal van Vilvoorde, net toen Fatma Taspinars ploeg bij de Cel Vermiste Personen begon te filmen. Toch wordt die zaak op geen enkel moment nodeloos uitgebuit. Taspinar wil vooral weten wie de speurders zijn, hoe ze te werk gaan en hoe ze hun koffie drinken op kantoor. Wanneer onverhoeds toch een traan dreigt te vloeien, omdat het Guido even allemaal wat teveel wordt, dan probeert de justitiejournaliste van de VRT het moment niet uit te melken. Ze vraagt gewoon rustig door. Een vorm van respect die sommige van haar concullega’s beter ook iets vaker zouden vertonen.

Dat neemt niet weg dat het bij momenten iets té knus en gezapig werd. Het tripje down memory lane waarbij Fatma, Guido en afdelingshoofd Alain Remue grappend herinneringen ophalen in de Dossinkazerne had bijvoorbeeld niet gehoeven. Je leert de dienst en de mensen die er werken vanzelf kennen door ze bezig te zien. In de vorm van Remue kreeg de federale politie zowaar even een menselijk gelaat. We wensen het niemand toe, maar wie ooit zijn kind kwijt is, mag hopen dat er een integere agent als Alain Remue naar op zoek gaat. En, we wensen het ook niemand toe, maar wie ooit door een cameraploeg gevolgd wordt, mag hopen dat het er een van een integere journaliste als Fatma Taspinar is.

‘De Cel Vermiste Personen’ probeert geen flitsend promofilmpje te zijn, maar bewijst met een ingetogen blik achter de schermen dat het ook vandaag nog mogelijk is om een positief beeld van de politie te schetsen. Als de politietop dit leest: geef die mensen zo snel mogelijk een degelijk espressoapparaat. Ze zijn het waard.

Alles over het nieuwe televisieseizoen vind je hier.