De vijf meest gelezen columns van Delphine Lecompte op Humo

Delphine Lecompte over de Belgische psychiatrie: ‘Psychiaters zijn vaak inhalige ijdeltuiten’

‘Ik ben opgenomen in de psychiatrie, hoera! Nee natuurlijk niet hoera, maar het was dringend nodig; mijn drankmisbruik en medicatiemisbruik liepen de spuigaten uit. En hoe romantisch dat ook is voor een dichter om aan die verslavingen te lijden, het was behoorlijk onleefbaar geworden.’ ...

‘Vroeger vierde ik alles met drank’

‘Ik ben vandaag exact veertien maanden en drie dagen samen met de voormalige vrachtwagenchauffeur. Vroeger zou ik dat gevierd hebben met drank. Vroeger vierde ik alles met drank: triomfen, maar ook sterfgevallen en eczeemplekken en bureaucratische vermaningen.’ ...

‘Hoe razender ik word hoe hardnekkiger Frank me de toegang tot zijn scrotum weigert’

‘Na een psychiatrische opname van drie weken zit ik opnieuw in mijn vuile huurhuisje met mijn twee bastaardhondjes: de slimme trouwe tirannieke Bernard en de oliedomme neurotische aanhankelijke Zohra. Iedereen (behalve mijn geliefde Frank) is kwaad op mij omdat ik nog altijd even onberekenbaar, onbetrouwbaar, brutaal, en drankzuchtig ben als vóór de opname.’ ...

‘‘Beschrijf eens je tepels’, klonk het bij de Zelfmoordlijn’

‘Gisteravond, tijdens de laatste wandeling met Bernard en Zohra, mijn twee bastaardhondjes, moest ik plots terugdenken aan een telefoongesprek met een vrijwilliger van de Zelfmoordlijn. Ik was 22 en ontredderd, niet zodanig ontredderd dat ik al een lus in een touw had gemaakt of een berg benzodiazepinepillen had opgespaard, maar toch behoorlijk van slag.’ ...

‘Hij trekt eindelijk mijn onderbroek uit en penetreert me. Leuk is anders’

‘Ik blijf slapen bij de voormalige vrachtwagenchauffeur. Mijn twee hondjes liggen te hijgen onder het bed ter hoogte van onze sacrale wervels, precies een sinister verhaal van Edgar Allan Poe vermengd met de razendsnelle onovertroffen kolder van P.G. Wodehouse.’ ...