Diep begraven in de catalogus van Netflix ligt het absolute meesterwerk ‘A Sun’

Van Mong-hong Chung, met Chien-ho Wu, Yi-wen Chen, Samantha Shu-chin Ko en Greg Han Hsu

Het is waar: de magie van het grote scherm kun je niet op televisie beleven. En tóch zijn er op de streamingdiensten films te vinden die u de magie en de opperste verrukking schenken die men normaal gesproken alleen in de cinema kan ervaren. Het probleem is dat men eerst door enorme hoeveelheden bagger dient te waden vooraleer die betovering te ontdekken. Geen enkele advertentie, geen enkel algoritme, geen enkele preview zal u bijvoorbeeld leiden naar ‘A Sun’, een Taiwanees meesterwerkje dat als een kostbare truffel diep, diep begraven ligt in de cataloog van Netflix.

In de openingsscène zien we hoe twee jongelui op een brommer door de regen snorren, en het opspattende water en de spiegeling van de stadslichten in het asfalt zijn zó mooi gefotografeerd dat je je terstond in een bad vol schoonheid voelt geworpen. De rit eindigt in een plotse uitbarsting van geweld, met een flitsend kapmes, een luide schreeuw en een afgekapte hand die recht in de soep belandt. In een rustig tempo laat regisseur Mong-hong Chung vervolgens zien wat de gevolgen zijn van die bloedige houw voor het gezin van één van de twee tieners op de brommer. Terwijl A-Ho wegens medeplichtigheid een straf van drie jaar uitzit in de jeugdgevangenis, zoekt zijn broer A-Hao, een gevoelige jongen die op het punt staat om geneeskunde te gaan studeren, troost in de wetenschap dat de zon altijd zal blijven branden. De vader, vervuld van schaamte, verkondigt bitter dat hij nog maar één zoon heeft, en de moeder, tja, die lijdt zoals zoveel moeders in stilte. Nu en dan geeft de cineast toe aan een opwelling van bevreemdende humor (de strontspuiter!), maar ‘A Sun’ is toch vooral één lange golf van pure ontroering, waarbij de magnifieke beelden als in een droom boven de trillende emoties lijken te zweven. Nu horen we wat sommigen onder u denken: ‘Typisch van die recensent om zoveel sterren te geven aan een 156 minuten durend Aziatisch drama waarin zelfs geen vluchtig kiertje licht valt te bespeuren! Geef mij maar Chris Hemsworth die ‘Rrraaahh!’ gromt in ‘Extraction’!’ Even goede vrienden, hoor, maar in ‘A Sun’ schijnt wel degelijk licht en bovendien vonden ook wij ‘Extraction’ een entertainende film. Maar weet u: als ooit de dag komt dat u zichzelf vanwege één of andere droevige gebeurtenis in uw leven bij elkaar zult moeten rapen, dan is dít het soort cinema waarbij u terecht zult kunnen voor een lepeltje troost.

Tot slot nog een nagedachte (een spoiler, zo u wilt) over de schokkende gebeurtenis halfweg de film. Waarom pleegt A-Hao zelfmoord? Een verstandige jongen als hij moet toch weten dat die keuze zijn nabestaanden enorm veel leed zal berokkenen? Misschien net daarom. Misschien doet hij het omdat hij, hoe onzinnig het ook klinkt, het nodig acht om een offer te brengen. Omdat hij voorvoelt, nee, omdat hij zéker weet dat de immense krater vol verdriet die zijn dood zal slaan, uiteindelijk de plek zal worden waar zijn van elkaar vervreemde gezinsleden elkaar zullen terugvinden.

Nu op Netflix.