Dieter Coppens is bekwaamste tv-figuur van het jaar: ‘Ik voelde me zo klein als mijn piemel blijkbaar was’

Gecheckt en gedubbelcheckt, maar nee: Dieter Coppens, de eeuwige scoutsleider, heeft het toch echt wel volledig reglementair (en dus zonder de tussenkomst van één of ander schimmig gokkantoor uit Shanghai) tot bekwaamste tv-figuur van het jaar geschopt in Humo’s Pop Poll. Des te merkwaardiger als u weet dat hij de vorige jaren nergens te bekennen was in diezelfde rubriek. In onze populaire reeks ‘Openingsvragen die u zelf ook had kunnen bedenken’:

HUMO Hoe kan dat?

DIETER COPPENS «Goh, ik weet het niet.»

HUMO Goed, bedankt voor het gesprek.

COPPENS «Ik ben het voorbije jaar natuurlijk wel meer op tv geweest dan anders: waar ik doorgaans enkel in ‘Down the Road’ te zien ben, zat ik nu ook in ‘Restaurant misverstand’ en in ‘Alles in de strijd’.»

HUMO Je belandde ook even in het oog van de storm toen William Boeva zich op Twitter kwaad maakte op ‘Down the Road’.

COPPENS «Klopt.»

HUMO ‘De VRT mag niet doen alsof dit inclusie is,’ schreef hij.

COPPENS «Dat is het inderdaad niet. Waar William zeker gelijk in had, is dat de wereld inclusiever moet worden, niet enkel bij de VRT maar overal. Maar ‘Down the Road’ heeft naar mijn mening wel degelijk bestaansrecht, want het is een stap in die richting: er wordt niet meer zomaar met een boogje om mensen met down heen gewandeld, zoals vroeger vaak het geval was. Oké, ze worden geen weerman – daar had William het ook over – maar ze vinden wel elk met hun eigen talent hun weg. À propos: in tegenstelling tot wat hier en daar geschreven en gezegd is, hebben wij helemaal geen ruzie. Eigenlijk zijn wij bondgenoten in dit verhaal, daar ben ik van overtuigd.»

HUMO Van het ene naar het andere trending topic: hoe vond je ’t eigenlijk om een paar weken geleden in je nakie voor een vol Casino Kursaal te staan?

COPPENS «Ik had er nachtenlang van wakker gelegen, maar uiteindelijk viel het ontzettend mee. Vóór de show begon, zijn we met z’n allen al eens het podium opgegaan om de mensen in de zaal te verwelkomen. Ik gooide er hier en daar wat halfbakken grapjes tussen, en die vielen zo goed dat ik besefte: wow, iedereen is hier om ons te steunen, eigenlijk is er geen reden om zenuwachtig te zijn. Ik voelde me zo op mijn gemak dat ik zelfs oprecht heb kunnen genieten van het uitvoeren van mijn striptease – dat was wel het allerlaatste dat ik had verwacht. Vanuit mijn standpunt stond die zaal werkelijk in de fik – ik dacht: wat gebéúrt er hier?»

HUMO De kijkers thuis bleven wel wat op hun honger zitten: een vergelijkende studie van jullie edele delen zat er niet in.

COPPENS «De toeschouwers in de zaal hebben die kans wél gekregen, want het licht bleef wel héél erg lang aan nadat we onze matrozenpetten hadden afgegooid (lacht). Achteraf kwam mijn gezin backstage, en weet je wat mijn dochter zei? ‘Papa, ’t was keigoed, maar echt waar: je piemel was nog maar zó groot!’ – ‘Hoe, jullie hadden toch tegenlicht?’ – ‘Ja, maar je kon alles zien’. Leuk hoor: even had ik me een rockster gewaand, maar na die opmerking voelde ik me zo klein als mijn piemel blijkbaar was.»