Dirk De Wachter: ‘Ik was altijd onvermoeibaar, maar sinds de kanker is dat voorbij’

Siska Schoeters trekt volgende week, in de aanloop naar de ‘Kom op tegen Kanker’-liveshow, elke dag door Vlaanderen, op zoek naar verhalen over hoop, warmte en steun van en voor wie met de ziekte te maken krijgt. Zal er ook bij zijn in ‘Lichtpuntjes tegen kanker’: Dirk De Wachter, die op het einde van elke aflevering een bakje troost schenkt.

De psychiater put uit eigen ervaringen, want anderhalf jaar geleden kreeg hij zelf kanker. Hij schreef het boek ‘Vertroostingen’ over de dingen die hem troost brachten tijdens zijn ziekteproces en behandeling.

DIRK DE WACHTER «Omdat er vijf afleveringen zijn, heb ik de vijf zintuigen als leidraad genomen. Ik heb het over kijken naar kunst, bijvoorbeeld. Dat kan heel troostend zijn. De geur van versgemaaid gras, of van het bos. De smaak van een kop koffie. Luisteren naar muziek. Een hand op je arm. En ga zo maar door. Nu, bij een psychiater wordt het vaak een beetje abstract en theoretisch, dus wilde ik het vooral heel herkenbaar maken. Praten over troost en verdriet wordt snel wollig. Het laatste wat ik wil, is dat mensen afhaken en denken: wat een melige flauwekul.»

HUMO Waarin vond u het meest troost tijdens uw behandeling?

DE WACHTER «De nabijheid van mensen, de blik van de ander. In de eerste plaats van mijn geliefde die op bezoek kwam. Mijn kinderen. Ook de arts, die elke dag kwam kijken hoe het met me ging. De verpleegkundigen, die altijd vriendelijk met me omgingen. Mensen in de zorg zijn zo belangrijk. Ik heb dat altijd al gezegd, maar nu kan ik ook uit eigen ervaring spreken.

»Ik besef natuurlijk dat er mensen zijn die niemand rond zich hebben. Het is een maatschappelijk probleem waarop ik even wat aandacht wil vestigen. Als je weet dat iemand miserie heeft gehad, stuur dan geen berichtje met ‘Drink een kop koffie’. Ga ernaartoe en drink sámen koffie. Nabijheid is essentieel.»

HUMO In uw boek waarschuwt u voor escapisme, een ‘valse’ vorm van troost.

DE WACHTER «Er is niets mis met seks, drugs en rock-’n-roll – enfin, zonder de drugs dan – maar het mag geen vlucht worden. Hetzelfde met materiële zaken, die zo aanwezig zijn in onze consumptiemaatschappij. Zij bieden geen oplossing voor het lijden. Je mag je verdriet meedragen, het komt erop aan om het zo te omzwachtelen met troost dat het niet langer steekt.»

HUMO Hoe gaat het vandaag met u?

DE WACHTER «Ça va. Ik ben nogal actief bezig. Ik heb mijn consultaties, ik geef les, nu komt het programma erbij. Het is veel, en ik loop soms tegen een vermoeidheid aan die ik vroeger nooit voelde. Maar ik leer stilaan een beetje begrenzen. Gisteren had ik een studiedag in Nederland, ’s avonds was er een interview voor de radio gepland. Dat heb ik afgezegd. Het is wennen, ik was altijd onvermoeibaar. Maar al bij al: het gaat goed.»

‘Lichtpuntjes tegen kanker’
Eén, maandag 20 tot vrijdag 24 feb., 19.45