Door het belabberde niveau van ‘Don’t Worry Darling’ geloven wij niet langer in de acteur Harry Styles

Van Olivia Wilde, met Florence Pugh, Harry Styles, Chris Pine en Olivia Wilde

Meester, Harry heeft gespuwd!

THRILLER Wij geloven niet in God en niet in Satan. We geloven niet in eenhoorns, niet in Michael Bay, en we geloven ook niet langer in de hydraterende werking van nachtcrèmes ter bestrijding van een vette huid. En nu we ‘Don’t Worry Darling’ hebben ondergaan – zoals men een endoscopisch onderzoek ondergaat – geloven we ook niet langer in de acteur Harry Styles. Over Harry Styles de zanger houden we ons bakkes: ‘As It Was’ is geen onaardige oorwurm, maar voor de rest kennen we zijn muziek niet goed genoeg om er een oordeel over te vellen. Over de nieuwe film van de regisseuse van ‘Booksmart’ daarentegen kunnen we met grote stelligheid zeggen dat-ie, onder meer vanwege de belabberde vertolkingen van het olijke drietal Florence Pugh, Chris Pine en Styles, een bedroevend laag niveau haalt.

Nu is u misschien ter ore gekomen dat de opnamen als in een slecht koningsdrama werden geteisterd door nijd, afgunst, verontwaardiging over loonverschillen, en hoog oplopende spanningen tussen Pugh en regisseuse Olivia Wilde, die – het plot dikt aan! – op de set aan de scharrel ging met Harry. Het treurspel culmineerde twee weken geleden in een hoogst merkwaardig tafereel op de wereldpremière in Venetië, toen Harry in de zaal een fluim leek te mikken op de lange geblondeerde lokken van Pine (in wie wij nota bene eerst Reese Witherspoon meenden te herkennen). Zien we Harry in het viraal gegane filmpje wérkelijk een speekselvlokje in de richting van Pine lanceren, of gaat het om een optische illusie?

Soit, het verhaal van ‘Don’t Worry Darling’ ontrolt zich in een ogenschijnlijk idyllisch jaren-50-stadje, waar de opgedirkte huisvrouwen goedgemutst achter het fornuis staan terwijl hun echtgenoten aan één of ander mysterieus project werken. Maar onder de biljartgroene gazonnetjes groeit rottigheid: aardbevingen doen de huizen trillen, iemand verdwijnt, en in een claustrofobische scène begint Alice (Pugh) al neuriënd folie rond haar eigen hoofd te wikkelen. En wie is die door Pine vertolkte goeroe die met een raadselachtig glimlachje toekijkt hoe Alice zich door Jack (Styles) laat bestijgen? Wat ons bij de slechtste seksscène van de maand brengt: de ruggelings op de eettafel kronkelende Pugh die kreunend het servies wegslaat terwijl de cunnilingus bedrijvende Harry de tafelrand vastklemt met de force van een drenkeling die zich aan een vlot vastgrijpt. Bericht aan Massimo en Laura uit ‘365 Days’: eat that!

Terzake: zitten we in een doorslagje van ‘The Stepford Wives’, of in een variant van ‘The Truman Show’? Olivia Wilde doet haar best om een unheimlich sfeertje op te bouwen, maar bij gebrek aan écht intrigerende gebeurtenissen verloren wij reeds na 20 minuten onze interesse in het mysterie. De afwikkeling gebeurt dan weer te haastig en te slordig – alsof iedereen na alweer een onaangename werkdag in de montagecel snel naar huis wilde. En wat de verrassend oncharismatische Harry betreft: die kan best nog wat acteerlessen gebruiken. Neen, wij geloven niet langer in de acteur Harry Styles. We geloven wel nog in de liefde.

Vanaf 21 september in de bioscoop.