Een inkijk in de wereld van de Amerikaanse politie kan niet schokkender worden dan in ‘137 Shots’ op Netflix

Onlangs verscheen op Netflix, zonder veel ruchtbaarheid, ‘The Doc Antle Story’, een nieuwe reeks in het ‘Tiger King’-universum rond één van de bizarste nevenpersonages uit het eerste seizoen: Doc Antle, eigenaar van een dierentuin in South Carolina, zelfverklaarde ‘doctor in de mystieke wetenschappen’ en trots polygamist. In drie afleveringen passeren allerlei waanzinnige verhalen over de - aldus een vroegere medewerker - ‘Harvey Weinstein van de exotische dierenwereld’, van pedofilie over huiselijk geweld tot tijgerwelpjes die vergast worden of een aap die in de koelkast wordt gestopt. De meeste van die verhalen zijn op weinig meer dan roddels gebaseerd en de makers van de reeks - onder het motto: hoe sensationeler, hoe beter - doen nauwelijks moeite om te achterhalen wat er precies van aan is. Nog meer dan het recente tweede seizoen is ‘The Doc Antle Story’ dan ook het failliet van heel het ‘Tiger King’-gegeven, en één van de ergste uitwassen van de truecrimehype.

Gelukkig kwam er bijna gelijktijdig met ‘The Doc Antle Story’ een documentaire op Netflix die ons geloof in het truecrimegenre wat kon herstellen: ‘137 Shots’, een reconstructie van een opmerkelijk en bij ons zo goed als onbekend schietincident in de Amerikaanse stad Cleveland, bijna tien jaar geleden. Op 29 november 2012 passeerden Timothy Russell en Malissa Williams met hun auto twee politieagenten, net op het moment dat hun uitlaat een knal gaf. De agenten dachten dat ze beschoten werden, vroegen via de radio om hulp en begonnen het duo achterna te rijden. Een dikke twintig minuten later en na een wilde achtervolging waar op een bepaald moment 62 (!) politiewagens bij betrokken waren, werden Timothy en Malissa klemgereden op de parking van een school. De titel van de documentaire verwijst naar het aantal schoten dat vervolgens werd gelost.

Het verhaal heeft iets komisch - iemand omschrijft het in de documentaire ook als ‘een achtervolging uit ‘The Blues Brothers’’ - maar de kogelregen eiste wel het leven van twee onschuldige burgers: nadat het stof was gaan liggen, bleken Timothy en Malissa immers niet eens een wapen bij zich te hebben. Omdat de agenten hun auto hadden omsingeld, dachten ze dat ze vanuit de wagen onder vuur werden genomen, terwijl ze in werkelijkheid op elkaar aan het schieten waren - een onderzoeker noemde het ‘een mirakel’ dat er niet meer slachtoffers waren gevallen. Maar nog wraakroepender is dat achteraf geen enkele van de dertien schietgrage politieagenten vond dat er iets fout was gelopen. Zelfs Mike Brelo, die in het heetst van de strijd op de motorkap was geklommen en vijftien keer door de voorruit had gevuurd, geloofde dat hij uit zelfverdediging had gehandeld.

Net wanneer je denkt dat deze inkijk in de wereld van de Amerikaanse politie niet shockerender zou kunnen worden, laten de makers van ‘137 Shots’ nog een andere schietpartij aan bod komen, die twee jaar later ook in Cleveland plaatsvond. Eind november 2014 liep de 12-jarige Tamir Rice met een speelgoedpistool rond in een park van de stad toen een bezorgde burger het noodnummer belde. Wat daarna gebeurde, tart de verbeelding, ook al kun je het in ‘137 Shots’ volgen op bewakingsbeelden: de politie rijdt met gierende banden het gras op, stopt vlak bij Rice - net als Timothy en Malissa zwart, mocht u daar nog aan twijfelen - en schiet hem zonder waarschuwing neer. De gil van Tamirs zusje - ‘Oh my god, my brother!’ - hoort bij het meest bloedstollende dat we dit jaar op tv hebben gezien.

Wie gelooft dat de dood van Rice en het flagrante onrecht dat op camera is vastgelegd wel voor een mentaliteitswijziging zorgden, moeten we helaas teleurstellen. Enkele minuten later gaan in de documentaire twee afgevaardigden van de politievakbond in een middelbare school en voor een publiek dat voor de helft uit zwarte tieners bestaat een toespraak geven over law and order en het belang van ‘aansprakelijkheid’. Ze hebben het echter niet over de agenten die Tamir Rice doodschoten en vervolgd moeten worden: de ware schuldige is volgens hen de jongen zelf, die ‘maar in zijn eigen tuin had moeten spelen met zijn pistool’. Hoe de vervolging van de agenten in de twee schietpartijen verder gaat, laten we u liever zelf ontdekken, maar wees gewaarschuwd: ‘137 Shots’ is een documentaire die uw gevoel voor rechtvaardigheid danig op de proef stelt.