‘Fast X’ is idioot, ridicuul, onlogisch, onzinnig, getikt en onwaarschijnlijk genietbaar

Of de tiende - maar nog lang niet laatste - episode in de kinetische ‘Fast & Furious’-franchise beschikt over goeie carburatoren en een volle tank? Fast en zeker!

Een van de pot gerukte plot, compleet onrealistische maar überspectaculaire stunts, humor die zo ontzettend flauw is dat je met je voorhoofd in je handpalm begint te proestlachen en dialogen die de conversaties tussen Groot en Drax in ‘Guardians of the Galaxy Vol.3' bij nader inzien op hoogstaande literatuur doen lijken: het zit allemaal onder de blinkende carrosserie van een film die tegelijk ongelooflijk stupide én mateloos entertainend mag worden genoemd. Wat eigenlijk het wezenskenmerk is van de héle franchise.

In het begin grijpt de film flashbackgewijs terug naar een actiescène in ‘Fast V’, toen onze helden - Daar! Paul Walker! - er op hoogst sensationele wijze vandoor gingen met de bankkluis van de Braziliaanse drugsbaron Reyes (Joaquim de Almeida). Vervolgens verplaatst het autocircus zich naar Italië, waar Dom (Vin Diesel), Han (Sung Kang) en Letty (Michelle Rodriguez) met gloeiende carburatoren de achtervolging inzetten op een neutronenbom die als een reusachtig vlammende knikker door de straten van Rome rolt. Dorothy zou zeggen: ‘Toto, we’re not in ‘The Banshees of Inisherin’ anymore!’ Wie naar een ‘Fast & Furious’-film gaat kijken, heeft eigenlijk maar één optie: uw brein samen met uw hand in de popcornemmer laten verdwijnen, achterover leunen, en de gierende en slippende waanzin op het scherm gewoon in u opnemen.

In de zoveelste onwaarschijnlijke stuntscène zien we hoe Dom z’n zwarte Dodge Charger in achteruit zet, uit de cargoruimte van een boven de snelweg scherend vrachtvliegtuig rijdt, en ongeveer 100 meter door de lucht naar beneden sodemietert. Om vervolgens op de highway neer te smakken en zonder één bluts verder te rijden. En als u nu uitroept ‘Dat kan niet! De veringen van die Dodge zouden in honderd stukken moeten breken!’, dan mist u het punt. In de ‘Fast & Furious’-franchise kan álles. En trouwens, zó gek zijn die stunts niet: toen wij negen waren, lieten wij onze Matchbox-autootjes óók de krankzinnigste exploten uithalen.

Het beste aan ‘Fast X’ is zonder twijfel Jason Momoa als Dante Reyes, de psychopatische wraakengel die de dood van zijn vader wil wreken en telkens op magische wijze exáct opduikt op de plek - van Rome gaat het naar London en Rio - waar onze vrienden zich bevinden. En sorry, Vin, maar deze keer is het Momoa die met zichtbaar plezier met de film aan de haal gaat: hij banjert door zijn actiescènes met roze en paars gelakte vingernagels, bindt zijn lange haren niet in één maar in twéé man buns, voert in het heetst van de strijd af en toe een klassieke balletbeweging uit, barst tijdens een achtervolging op de brommer los in ‘O Sole Mio’, en is nog beleefd ook (‘Dante Reyes, enchanté!’). Én hij heeft goeie oneliners: ‘De enige manier om een streetrace van Dom te winnen, is door het wegnemen van de straten.’ Wat Dante, in alweer een uitzinnige scène, dan ook dóet.

Nog veel meer dan in de vorige afleveringen lopen de bekende acteurs in ‘Fast X’ over elkaar heen: Charlize Theron, Jason Statham, Helen Mirren, Brie Larson, Scott Eastwood. De in verwijfde gebaartjes grossierende Momoa gedraagt zich in dit hoogwaardige gezelschap als de Joker die flamboyant de feestzaal binnenwalst en alle aandacht onmiddellijk naar zich toezuigt, waardoor je ineens in de smiezen krijgt hoe godvergeten sáái al die andere personages zijn. O ja: nét toen we ons bezorgd begonnen af te vragen waar de in hotpants gestoken, onlosmakelijk bij de franchise horende pitspoezen uithingen, kregen we in Rio - waar Dom en Dante elkaar bekampen in een streetrace - eindelijk nog eens een closeup van een twerkend achterwerk. Oef! Voor de goede orde geven we nog mee dat we geen enkele andere filmfranchise kennen die zóveel sterke, onafhankelijke, snelle en furieuze vrouwen telt: Letty! Mia! Tess! Queenie! Cipher! Isabel!

Nadat Dom - vette spoiler in de uitlaatpijp! - in de finale met zijn Dodge een reusachtige betonnen stuwdam is afgezoefd, eindigt ‘Fast X’ met maar liefst drie motherfuckers van cliffhangers, én met een post-credits-scène die door elke rechtgeaarde fan zal worden onthaald op een wild applaus. Conclusie? ‘Fast X’ is idioot, ridicuul, onlogisch, onzinnig, getikt en onwaarschijnlijk genietbaar. En vooral dat laatste staat zo fast als een rots!