'Fleabag': 'Slim, donker, onbetaalbaar, tragisch en altijd ongemakkelijk'

'I have a horrible feeling that I'm a greedy, selfish, apathetic, depraved, morally bankrupt woman who can't even call herself a feminist.'

>> Bekijk ‘Fleabag’ nu gratis op Lumiereseries.com bij een proefabonnement op Humo

Halfweg een vrijpartij stelt Fleabag zich in de eerste aflevering speels voor aan de kijker. De man achter en in haar heet Arsehole Guy, omwille van zijn zwak voor anale seks en vermoedelijk ook omdat hij er één ís. Fleabag is het alter ego van Phoebe Waller-Bridge, telg van een oude adellijke familie en verder één van de grappiste mensen die de laatste jaren boven water kwam. Ze schreef en coproducete de reeks 'Fleabag' en baseerde zich daarvoor op haar gelijknamige one-woman show, die in 2013 in première ging.

Fleabag is een goedbedoelende, intuïtieve en behoorlijk zelfdestructieve café-uitbaatster, en haar geuzennaam betekent zoveel als 'zij die slaapt bij de hond, zijn vlooien en vrijwel elke man die haar pad kruist'. In elke aflevering, zelfs in quasi elke scène, is seks de drijfveer van de handelingen en gesprekken, én de welgekomen afleiding daarvan. Toch wordt het zelden gratuit, platvloers of afgezaagd - zien is geloven!

De zesdelige reeks laat zich bekijken als een farce op hoog niveau, waarin Fleabag de foute keuzes met grove steken aan elkaar euh, naait. Maar bovenal is het een diepmenselijke tragikomedie over eenzaamheid en schuldgevoelens. Nadat eerst haar moeder en daarna haar beste vriendin Boo stierf, rest Fleabag enkel nog haar zus Claire, haar vader (van wie ze vervreemd is) en diens manipulatieve, subtiel haatdragende vriendin (gespeeld door een Olivia Colman die hier heerlijk op dreef is).

Boo had zichzelf per ongeluk om het leven gebracht. Om haar scheefpoepende vriend een schuldgevoel te bezorgen, was ze zonder kijken het drukke Londense verkeer ingestapt. Bedoeling was om zichzelf licht te verwonden, maar het leidde tot een ongeluk waarin ook twee andere mensen omkwamen.Voor de reeks het beginvan een wilde roetsjbaan, een bij momenten absurde maar doorgaans geloofwaardige reeks voorvallen: van een hilarische stilteseminarie via een sexhibition tot een hartverscheurende reveal in de laatste minuten van de reeks.

'Fleabag' is niet voor één gat te vangen, de serie zal u laten schrikken, schateren, in elkaar krimpen van plaatsvervangende schaamte en met pantoffels naar het scherm doen gooien. De manier waarop Waller-Bridge aldoor door de vierde wand breekt - meestal door de kijker veelbetekende grimassen toe te werpen - is het glij- en bindmiddel van 'Fleabag'.

Waller-Bridge schreef en producete ook 'Killing Eve', lapte het (naar verluidt eerst lamlendige en humorloze) script van de nieuwe James Bond-film op en speelde tussendoor een droid in 'Solo: A Star Wars Story'. Ze won inmiddels haar eigen gewicht in Emmy's en andere awards, en met Amazon Prime heeft ze een jaarlijkse deal van twintig miljoen dollar afgesloten. Some girls have all the luck!

'Fleabag' is slim, donker, onbetaalbaar, bij momenten tragisch, altijd ongemakkelijk en redelijk onnavolgbaar. En het tweede seizoen is nóg beter.

>> Bekijk ‘Fleabag’ nu gratis op Lumiereseries.com bij een proefabonnement op Humo