kijktip'Alleen Elvis Blijft Bestaan'
Gedragstherapeute Ingrid De Jonghe: ‘Wij hebben thuis niet eens een tv’
LEES OOK:
Ingrid De Jonghe helpt jongeren uit de psychische nood: ‘Kinderen mogen vandaag geen kind meer zijn’
Wellicht de minst bekende ‘Alleen Elvis’-klant van het lopende seizoen is pedagoge, gedragstherapeute en Mens van Goede Wil Ingrid De Jonghe. Zij richtte in 2010 als jeugdadvocate het eerste TEJO-huis op, een plek waar jongeren terechtkunnen voor gratis psychische hulp. Twaalf jaar later zijn er liefst twintig TEJO-huizen in heel Vlaanderen. Meer dan er kijkers zijn voor ‘Alleen Elvis blijft bestaan’? Foei, dat hebt u gezegd!
INGRID DE JONGHE «Wat ik heb gerealiseerd, is niet onopgemerkt gebleven: een paar jaar geleden heb ik van de Koning Boudewijnstichting de Grote Prijs voor Opvoeding gekregen, en in 2018 heeft men mij de titel van barones verleend. Leuk, maar in wezen is het bijzaak. Wat ik veel liever zou zien gebeuren, is dat meer mensen doordrongen raken van het feit dat de moeilijke tijden waarin we nu leven, ook voor jongeren erg zwaar zijn. Er is echt iets aan de hand, hoor: bijna 50 procent van hen voelt zich niet goed in zijn vel, en veel vaker dan vroeger gaat het over ernstige en complexe problematieken. Aan de hand van de fragmenten die ik heb uitgekozen, wil ik het daar in ‘Alleen Elvis’ zeker over hebben.»
HUMO Hebt u lang moeten nadenken over uw fragmenten?
DE JONGHE «Nee, integendeel: ik wist onmiddellijk wat ik wilde.»
HUMO Bent u een verstokte tv-kijker?
DE JONGHE «Nee, wij hébben thuis niet eens een tv. Maar op mijn laptop of iPad kijk ik weleens naar een documentaire of een ander programma dat me interesseert. En ik ga ook weleens met vriendinnen naar een film kijken die ertoe doet. Ik heb dus een aantal filmscènes gekozen, en fragmenten uit documentaires, en ook een muziekstuk dat me nauw aan het hart ligt – ik speel zelf cello. Ik had vijftien fragmenten gekozen, die ik bij wijze van voorbereiding allemaal twee tot drie keer had bekeken. Het mochten er maar negen zijn, helaas. Maar de redactie heeft me goed begeleid bij de selectie. ‘Ingrid,’ zeiden ze me, ‘jij bent zo’n vrolijke vrouw, maar in bijna al je fragmenten gaat er iemand dood!’ Tja, ik hou nu eenmaal niet zo van oppervlakkigheid, wel van diepgang.»
HUMO Mag u al één van de fragmenten prijsgeven?
DE JONGHE «Ja: ‘System Crasher’, een prachtige, zij het erg droeve Duitse film die ik, als de lockdown geen roet in het eten was komen gooien, twee jaar geleden zou hebben ingeleid bij cinema Lumière. Het gaat over een 10-jarig meisje uit een kwetsbaar milieu dat met een trauma rondloopt – toen ze zeer klein was, heeft een vriend van haar moeder iets met haar gedaan – en dat door haar driftbuien nergens terechtkan. Dat is zó herkenbaar.»
HUMO Een geluk dat de TEJO-huizen bestaan.
DE JONGHE «Welja, dat klopt. A propos: wilt u me nu excuseren? Er is hier net weer een jongere binnengestapt die aan een therapeutische sessie toe is.» (nj)
