'Gentbrugge voelt aan als een dorp'

Dat de simpelste ideeën vaak de beste zijn, bewijst Joris Hessels met ‘Gentbrugge’, een mooie, bijna sprookjesachtige docureeks waarin hij niets meer, maar ook niets minder doet dan zijn nieuwe buurt verkennen.

Joris Hessels «Mijn vriendin en ik hebben een tijdlang een huisje gehuurd in Gent, maar met een vierde kind op komst werd dat wat te klein. Een grotere woning in Gent zelf was voor ons onbetaalbaar, en dus zijn we in de randgemeenten beginnen te zoeken. Twee jaar heeft die speurtocht geduurd – voor veel koppels ongetwijfeld een herkenbare situatie – tot we aan het begin van de zomer op het pand zijn gestoten dat we uiteindelijk gekocht hebben, vlak onder de kerktoren van Gentbrugge. Ik kende op dat moment niemand in Gentbrugge, hoewel ik er al vaak was gepasseerd bij het joggen, en er ook al eens een voorstelling had gespeeld.»

HUMO En dus dacht je: laat ik het nuttige aan het nuttige koppelen?

Hessels «Ja, het leek me een goed idee om van mijn inburgering in Gentbrugge meteen een televisieprogramma te maken, tussen de opnames van twee seizoenen van ‘De weekenden’ door. Het gaf me ook de gelegenheid om op de drempel van mijn veertigste eindelijk eens iets meer van mezélf te tonen, nadat zoveel andere mensen hun hart bij mij hadden blootgelegd in ‘De weekenden’ en ‘Radio Gaga’. Dus ben ik met een camera in mijn zog eropuit getrokken om eens te gaan kennismaken met mijn nieuwe dorpsgenoten. Enfin, feitelijk is Gentbrugge geen dorp, maar ’t voelt wel zo aan.»

HUMO En jouw ambitie is een echte dorpsmens te worden?

Hessels «Ja. Ik heb er altijd van gedroomd om ergens te wonen waar de mensen me kennen, en waar ik de deur van mijn stamcafé nog maar hoef open te doen of de patron heeft al een Duvel klaargezet op mijn vaste plek aan de toog. Zeker in de jachtigheid van het leven dat ik nu leid, als vader van een nieuw samengesteld gezin met vier kinderen, vind ik dat een rustgevende gedachte. Je thuisvoelen in de buurt waarin je woont, dat is toch ook gewoon ontzettend belangrijk? Achmed, een Gentbruggenaar die ik in aflevering vier tegenkom, vertelde me dat er een Turks gezegde is dat luidt: ‘Koop geen huis, koop een buur’. Dat vat het wat mij betreft uitstekend samen.»

HUMO Inmiddels woon je een goed halfjaar in Gentbrugge. Staat die Duvel daadwerkelijk al voor je klaar in je stamcafé?

Hessels «Nee, maar dat komt omdat er helaas nogal weinig cafés zijn in Gentbrugge. Bij ons op de hoek staat er wel eentje te huur, maar mijn vriendin zag nu niet meteen veel heil in mijn onbesuisde plan om het over te nemen. Mijn stille hoop is dus dat iemand op het idee komt om dat café nieuw leven in te blazen, en er een gezellige kroeg van te maken waar mensen uit de buurt mekaar kunnen ontmoeten. Misschien leest die iemand wel Humo?»