Het derde seizoen van ‘Never Have I Ever’ op Netflix: deze tienerserie zien we nog liever dan ‘Euphoria’ en ‘Stranger Things’

‘Dit is als een sprookje dat bewaarheid wordt’, klinkt het bij de start van het derde seizoen van ‘Never Have I Ever’, wanneer Devi Vishwakumar hand in hand met haar vlam Paxton Hall-Yoshida door haar middelbare school mag lopen. Aangezien Devi ongeveer evenveel talent tot zelfsabotage heeft als Sean Dhondt blijft dat geluk niet lang duren, maar de verwikkelingen rond de Indiase tiener en haar familie en vrienden leveren wel opnieuw tien afleveringen lang heerlijke, even grappige als ontroerende televisie op.

Nu ze samen is met de meest begeerde jongeman van Sherman Oaks lijkt Devi na twee seizoenen aanmodderen eindelijk te stijgen in de sociale pikorde, maar al snel slaat de twijfel bij de tiener toe. Is zij wel goed genoeg voor Paxton? Is de kloof tussen de ‘unfuckable nerd’ en de atletische adonis niet te groot? Moet ze niet dringend naar bed gaan met haar vriend, aangezien Paxton - zoals de roddeltantes in de schoolgangen fluisteren - enkel bij iemand blijft als er seks van komt? Haar onzekerheid en oplopende jaloezie zetten de relatie onder hoogspanning, en wanneer er een knappe jongeman met Indiase roots en een kaaklijn waar je de Taj Mahal op kunt bouwen opduikt, wordt alles nog gecompliceerder. Ondertussen hebben de mensen rond Devi hun eigen amoureuze problemen: twee vriendinnen ontdekken sluimerende gevoelens voor elkaar, haar nicht Kamala moet de toorn van haar oma trotseren omdat ze geen gearrangeerd huwelijk wil aangaan en haar moeder probeert langzaamaan het isolement waarin ze na de dood van haar man terecht is gekomen te doorbreken.

Op zich gebeurt er in het derde seizoen van ‘Never Have I Ever’ opnieuw weinig tot niets wat je echt verrast of wat je, in een of andere variant, nooit eerder zag in romantische komedies. Maar het gebrek aan originaliteit valt nooit op omdat de makers het verstoppen in een warm bad van scherpe dialogen en soms dwaze maar altijd spitsvondige humor. Al in de eerste aflevering wordt Devi’s dilemma om ‘all the way’ te gaan met Paxton vergeleken met de manier waarop de Verenigde Staten in het moeras van de Vietnamoorlog zijn gesukkeld, een parallel die verrassend goed steek houdt. Er zijn grappige verwijzingen naar andere Netflix-hits als ‘Bridgerton’ en ‘Squid Game’ of de muziek van Olivia Rodrigo en Adele, en er is nog altijd John McEnroe die alles van heerlijk commentaar voorziet en bijvoorbeeld zegt dat ‘Devi deed alsof ze gelukkig was, net zoals ik toen ik in 1980 tweede werd in Wimbledon’, terwijl je een foto ziet van de sippe tennisspeler naast een triomferende Björn Borg.

Net zoals in de voorbije twee seizoenen sluipt er na een begin dat vooral op de lachspieren werkt ook meer tristesse in de reeks binnen en helt ‘Never Have I Ever’ van grappig over richting ontroerend. Übernerd Ben Gross, al sinds het begin de derde hond in Devi’s liefdesleven, krijgt ongeveer halverwege weer een eigen aflevering - Andy Samberg neemt dan ook opnieuw de taak van McEnroe even over - die tegelijk hilarisch en hartverscheurend is. Nadat Gross naar het ziekenhuis moet omdat hij letterlijk ‘full of shit’ zit, leidt dat tot een onverwachte verbroedering met Paxton en tot het inzicht dat je gelukkiger kunt worden als je, ook figuurlijk, dingen los laat. Maar vooral het verdriet van Devi om haar gestorven vader zorgt voor de meest emotionele momenten en grijpt je telkens als het een centrale plaats krijgt in de verhalen naar de keel. ‘Never Have I Ever’ doet ook hier geen wereldschokkende dingen maar de manier waarop Devi en haar moeder tussen alle geruzie over uitgaan, punten op school of vriendjes elkaar iedere keer weer terugvinden rond het trauma dat hen verbindt, blijft moeiteloos werken.

Nog één jaar en dan zit de middelbare school van Devi erop, en houdt ook ‘Never Have I Ever’ er definitief mee op - het vierde seizoen wordt het laatste. Helaas, want ook al is ‘Euphoria’ veel gewaagder, is ‘Sex Education’ een stuk hipper en zorgt ‘Stranger Things’ voor meer spanning, van alle tienerseries die momenteel op de streamingdiensten te bekijken zijn, is het weerzien met ‘Never Have I Ever’ toch altijd het fijnst.