Het eerste seizoen van ‘Déjà Vu’ is beter, maar Lauren Versnick weet in haar eerste echte hoofdrol te overtuigen

‘Het is Vlaamse fictie zoals je die zelden ziet, en wellicht ook niet snel een tweede keer zult zien.’ Dat was in het voorjaar van 2021 ons oordeel over ‘Déjà Vu’, een ontroerend familiedrama op Streamz waarin vreemd genoeg tijdreizen een belangrijke rol speelde. Uiteindelijk hebben we slechts twee jaar moeten wachten op een nieuw seizoen, maar ook al is de tweede reeks zeker niet zonder verdiensten, wat we destijds schreven over de eerste blijft overeind.

Het leven komt voor de liefde, in het woordenboek en in de relatie van Eva (Lauren Versnick) en Halim (Yassine Ouaich), een in de ogen van iedereen perfect koppel bij wie de passie uit de begindagen ver te zoeken is. De verbouwing van hun huis sleept aan en leidt tot ergernissen, hij wordt helemaal opgeslorpt door zijn werk als advocaat bij een klein maar ambitieus kantoor, zij denkt met weemoed terug aan de tijd dat ze een carrière als celliste nastreefde, een droom die ze opgaf om meer geld binnen te brengen. Wanneer op een dag de frustraties nog eens samenkomen, barst de bom: Eva geeft aan dat het voor haar over is, Halim vliegt als reactie in de drank. Op het einde van de avond stoot hij in het café op het telefoonnummer van Reset, een bedrijf dat belooft je naar het verleden te brengen zodat je je fouten recht kunt zetten. Stomdronken belt Halim het nummer, vraagt om 24 uur terug in de tijd te gaan en hop: de volgende dag wordt hij wakker bij de start van de vorige dag.

In het eerste seizoen van ‘Déja Vu’ gebeurde het tijdreizen op een nogal knullige manier: de persoon die een beroep deed op de diensten van Reset werd toen verdoofd en in een busje gelegd dat letterlijk achteruit reed. Nu krijgt Halim gewoon een injectie en ontwaakt hij daarna in het verleden. Maar de andere aanpak van Reset is natuurlijk niet het grootste verschil tussen beide reeksen. Het eerste seizoen vertelde een erg tragisch en donker verhaal, over de succesvolle radiopresentatrice Flo (gespeeld door Natali Broods) die haar dochter verliest na een zelfdoding, en via het tijdreizen probeert na te gaan waar het precies mis ging met het meisje en hoe ze alles kan rechtzetten. In vergelijking daarmee is de stukgelopen romance tussen Halim en Eva een pak lichter en dat weerspiegelt zich ook in de zes afleveringen van de tweede reeks: het snijdt net iets minder diep en de existentiële vragen - In hoeverre kun je de gevolgen van je daden inschatten? Vallen fouten ooit goed te maken? - dringen zich minder dwingend op.

Het seizoen is ook niet zo elegant opgebouwd als het eerste: toen was de zoektocht van Flo naar het waarom een duidelijke rode draad, en moest zij steeds verder terug in de tijd reizen om de puzzel te leggen. Deze keer blijft het lang onduidelijk waar alles naartoe gaat en duiken er nogal nutteloze plotlijnen op over Halims broer die worstelt met een alcohol- en gokverslaving of over enkele gewetenloze bouwpromotoren die onder valse voorwendselen een hele wijk willen onteigenen. Maar aan de andere kant blijft ‘Déja Vu' wel nog steeds een Vlaamse reeks van de betere snit, zeker voor wie het eerste seizoen niet in het achterhoofd houdt. De personages zitten juist in elkaar, het verhaal wordt nooit ongeloofwaardig (geen geringe verdienste aangezien er af en toe iemand een sprong in de tijd maakt) en in de tweede helft, als Halim ontdekt dat het verleden veranderen minder gemakkelijk is dan het lijkt, wordt alles toch een stuk donkerder en tragischer.

De acteurs zijn bovendien uitstekend. Yassine Ouaich, eerder te zien in ‘Grond’, maakt indruk als de perfecte (schoon)zoon die zichzelf al te vaak wegcijfert voor zijn familie en ook Lauren Versnick weet in haar eerste echte hoofdrol te overtuigen. Ze is weliswaar nog geen Natali Broods, maar afgaand op wat ze hier brengt zou ze dat ooit wel kunnen worden. De conclusie deze keer is dus dat ‘Déja Vu’ in het tweede seizoen nog steeds het bekijken waard is, maar dat al wie onder de indruk is ook beter terug kan keren naar 2021 om de eerste reeks in te halen.