Televisie★★★★☆
Het waargebeurde ‘Black Bird’ op Apple TV+ is een van de pakkendste en schokkendste dramaseries van het moment
Apple TV+ heeft zich de afgelopen maanden stilaan opgeworpen als de Wout van Aert onder de streamingdiensten: overtuigend op alle terreinen. Een nieuwe aanwinst in het lijstje toppers met onder meer ‘Severance’, ‘Pachinko’ en ‘For All Mankind’ is het gevangenisdrama ‘Black Bird’, een aardedonkere tocht langs het ergste waartoe een mens in staat is, die alleen maar meer beklijft in de wetenschap dat alles waargebeurd is.
Chicago, halverwege de jaren 90. Drugsdealer Jimmy Keene moet na een grote inval in zijn appartement tien jaar brommen, tot de FBI hem een ‘Verlaat de gevangenis zonder betalen’-kaart aanreikt. Enkele honderden kilometers van de cel van Keene, in een zwaarbewaakte instelling voor de ‘criminally insane’, zit namelijk ene Larry Hall, een vermeende kinderlokker en mogelijke seriemoordenaar. Hall is een speciaal geval: hij geeft bijna aan de lopende band misdaden toe - zelfs die waarvan hij niet eens verdacht wordt en die hij in geen geval gepleegd zou kunnen hebben - om even later al zijn verklaringen weer in te trekken.
Ook in de zaak waarvoor hij uiteindelijk veroordeeld werd, de moord op de 15-jarige Jessica Roach, heeft Hall zijn bekentenis naar eigen zeggen bij elkaar gelogen en nu probeert hij in beroep weer vrij te komen. De FBI is er echter van overtuigd dat Hall Roach en mogelijk ook nog andere meisjes om het leven heeft gebracht en wil alles op alles zetten om hem achter tralies te houden. Dus gaat special agent Lauren McCauley bij Keene in de gevangenis langs met ‘an offer he can’t refuse’: als hij zich laat overplaatsen naar de instelling van Hall, bevriend kan worden met de man en hem bezwarende informatie ontfutselt, komt hij zelf op vrije voeten en wordt zijn strafblad maagdelijk wit.
‘Black Bird’ telt slechts zes afleveringen maar neemt ruim voldoende de tijd om tot de kern van de zaak te komen: we zijn al een eind ver in aflevering drie als Hall en Keene voor het eerst een woord wisselen. Maar die langzame ontwikkeling is een troef, omdat ze voor een rijker, meer genuanceerd verhaal zorgt. Je voelt de angst en de twijfel van Keene om het aanbod aan te nemen en in een gevangenis vol wrede misdadigers en psychopaten te gaan zitten. Je begrijpt waarom Hall zo lang met alles wegkwam en de politie in hem een fantast zag die enkel aandacht wilde, een minder begaafde maar al bij al ongevaarlijke ziel. En je snapt ook waarom de FBI wel geloofde dat de man een koelbloedige killer was en hoe de frustratie over het gebrek aan harde bewijzen aan de basis lag van het redelijk waanzinnige plan.
Maar het sterkste onderdeel van ‘Black Bird’ zijn toch de scènes tussen Keene en Hall, waarin de gladde drugsdealer het vertrouwen van de psychopaat wint, laag per laag zijn pantser afpelt en uiteindelijk in de onpeilbare duisternis van zijn waanzinnige geest kan kijken. Op die momenten, die erg doen denken aan het veel te vroeg afgevoerde ‘Mindhunter’ op Netflix, komt ook alle talent dat aan deze miniserie meewerkt samen. Paul Walter Hauser maakt indruk als de schijnbaar zachtaardige en met een piepstem sprekende Hall, maar eigenlijk is Taron Egerton (Elton John in ‘Rocketman’) minstens even goed, omdat hij tastbaar maakt hoe moeilijk het voor Keene moet zijn geweest om sympathie te veinzen voor de duivel in zijn gezelschap. Schrijver Dennis Lehane (‘Shutter Island’, ‘Mr. Mercedes’) slaagt er ook in om de wreedheid van Hall te tonen zonder dat het ooit goedkoop of sensationeel wordt, met de hulp van de onderkoelde, franjeloze regie van onze eigenste Michaël Roskam.
Er zijn een paar minpuntjes. Het verhaal over hoe de vader van Keene tijdens diens verblijf in de gevangenis langzaam begint te dementeren heeft eigenlijk niet echt een functie, behalve dan misschien om te tonen hoeveel acteertalent de betreurde Ray Liotta had. En helemaal op het einde komt de Amerikaanse pathos die voordien nergens te bespeuren was toch even om de hoek kijken. Maar dat doet geen afbreuk aan wat uiteindelijk een van de pakkendste en bijwijlen schokkendste dramaseries van het moment is, een truecrimereeks die veel documentaires uit dat genre moeiteloos overklast.
Overigens, mocht u dezer dagen - het zou zomaar kunnen - nog op zoek zijn naar een grappige maar nooit beledigende sitcom over een klungelende voetbalploeg, ook die heeft Apple TV+ in de catalogus zitten: ‘Ted Lasso’.
Nu op Humo:
‘Als een goed functionerende anus je dierbaar is, zou ik het niet aanraden om er een hele vuist in te duwen.’ Op reis door uw lijf: de anus.
Edgard was niet alleen een dubieuze piemelmans, maar bovenal een bloedlinke manipulator, zo bleek in ‘De 42 kinderen van de goeroe’ op Streamz
Dit zijn de beste nieuwe series op Netflix, Streamz, Apple TV+, Disney+ en co