Hoe echt is ‘Klopjacht’? Teamleider Danny: ‘Nee, wij doen niet aan overacting’

In ‘Klopjacht’, vanavond alweer op Play4, proberen vijftien Vlamingen 400 uur van de radar te verdwijnen terwijl professionele speurders hen op de hielen zitten, camerabeelden opvragen en mogelijke handlangers ondervragen. Maar hoe echt is ‘Klopjacht’? Hoe zit het met onze privacy? En hebben die agenten niets beters te doen? Hoofdinspecteur en teamleider Danny Kampers heldert op.

DANNY KAMPERS «Eerst en vooral: de speurders hebben in hun vrije tijd meegewerkt aan dit programma. Ik heb heel wat vakantiedagen opgebruikt en mijn verantwoordelijkheden niet verwaarloosd. Ik las in Humo’s Dwarskijker ook dat wij aan overacting deden, maar ik verzeker je dat wij niet met een script werken: al onze reacties zijn oprecht.»

HUMO Na de eerste aflevering waren kijkers geschrokken over de vele privégegevens die agenten kunnen raadplegen. Snapt u hun bezorgdheid?

KAMPERS «Zeker. Mensen zouden zich er meer bewust van moeten zijn hoeveel ze over zichzelf prijsgeven op het internet. Toen ik begon bij de politie, in 1995, kon je weinig met een gsm of computer aanvangen. Tegenwoordig heeft iedereen een smartphone op zak en een simpele zoektocht op Google levert al heel wat persoonlijke info op. Het aantal bewakingscamera’s blijft ook maar stijgen, aangezien je zo’n apparaat voor 50 euro op het internet kunt kopen. Iedereen verzamelt beeldmateriaal van elkaar.

»De politie krijgt natuurlijk alleen maar toegang tot databanken, telefoongegevens en ANPR-camera’s als daar een legitieme reden voor bestaat. Wij kunnen en willen niet zomaar door ieders leven bladeren.»

HUMO In ‘Klopjacht’ traceren jullie telefoons, bekijken jullie het rijksregister, raadplegen jullie beelden van allerhande veiligheidscamera’s. Daar is toch geen legale basis voor?

KAMPERS «Klopt, maar er is niets illegaals gebeurd. Elke deelnemer gaf ons toegang tot bepaalde gegevens. Verder hebben we, waar nodig, de realiteit gesimuleerd. De producers zijn daar heel inventief in.»

HUMO Hoe dicht ligt ‘Klopjacht’ bij uw werkelijke job?

KAMPERS «Je ziet een fractie van mijn takenpakket. Mijn team voert complexe en langdurige onderzoeken uit, waarbij we ons vooral bezighouden met bewijsmateriaal, getuigen en motieven. Nu en dan moeten we iemand opsporen, en dan ziet dat er zelden zo spectaculair uit als in ‘Klopjacht’.

»Ik ben bij de politie begonnen voor het avontuur en de uitdaging. Om diezelfde redenen heb ik aan dit programma meegewerkt. Het is een spel, maar wij en de deelnemers gingen er helemaal in op.»

HUMO Zou u zeventien dagen kunnen onderduiken?

KAMPERS «Ik zou weten wat te vermijden en welke sporen te wissen. Je ziet dat ook bij deelnemers Stacey en Gianni: inspecteurs in het echte leven en dus bewuster van de do’s-and-don’ts. Maar ik weet niet of ik zou wíllen deelnemen: de stress lijkt me ondraaglijk.»

HUMO Kan ‘Klopjacht’ niet als handboek voor criminelen dienen?

KAMPERS «Goh, wat we laten zien is, niet bepaald geheim. De modale boef weet maar al te goed welke sporen hij of zij kan achterlaten. Agenten doen trouwens meer dan achter de computer zitten. We boekten vroeger ook resultaten zonder al die technologie, door naar buiten te gaan en met mensen te spreken. Als alle criminelen zich louter op ‘Klopjacht’ zouden baseren, was de wereld een veiliger plek.»