Iemand bij ‘Zomerhit’ is met belastinggeld aan het gooien, en het is niet Niels Destadsbader

‘Een heel goeie avond, beste mensen’, zei Karl Vannieuwkerke vanuit een Frans kasteel. Voor hem is elke avond tegenwoordig een goeie avond. Dat zou het die zaterdag ook voor mij geweest mocht ik hem hebben doorgebracht tussen de wijngaarden en wielerverhalen. Maar nu zat ik in een Kempense zetel, had ik net een uur ‘Zomerhit’ door de oren gejaagd gekregen en dacht ik: waar haalt die Vannieuwkerke nog maar het lef vandaan om te beweren dat dit een heel goeie avond is?

Voor u denkt dat ik deze kolom heb opgeëist om de Vlaamse zangers en zangeressen onder het Noordzeezand te schoppen: dat zou ik durven noch willen. Daarvoor respecteer ik hen te hard, Camille Dhont evenzeer als Sylvie Kreusch en Charlotte de Witte niet meer of minder dan Pat Krimson. Waar talent, vlijt en liefde voor muziek het woord voeren, moeten snobs hun mond spoelen. Laat de tenten, Sportpaleizen en braderieën vollopen, er kunnen geen MIA’s en Zomerhits genoeg zijn. Dit jaar kiest Radio 2 voor het eerst de Zomerhit na vijf muziekshows vanuit De Panne, uitgezonden op Eén. Nogmaals, de Vlaamse showbizz kan er maar wel bij varen na twee jaar zonder schlagerfestivals, volgelopen culturele centra en files in de buurt van het Sportpaleis.

Eigenlijk is een goed muziekprogramma maken niet eens zo ontzettend moeilijk: zoek interessante artiesten die het live waarmaken en zet daarachter de beste band die je kan betalen. Wie daar al aan verzaakt, mist zijn doel als een blinde boogschutter.

Ook ‘Zomerhit’ schoot niet raak, omdat alle ijver duidelijk in de videootjes tussen de nummers zat. Eurovisie-kandidaat Jérémie Makiese en #LikeMe-belofte Maksim Stojanac die voetballen op het strand. Helmut Lotti die rijpere koppels op de zeedijk overvalt met een Italiaans taalexamen. Belle Perez die ijsjes uitdeelt. Er is slechts één ding nog vervelender dan het gescripte tussenfilmpje: de gescripte dialoog tussen twee presentatoren. ‘We zijn gestrand’, zei Siska Schoeters vanop een go-cart die in het zand stond geparkeerd. ‘Gestrand aan de zee’, ginnegapte Niels Destadsbader terug. Het deed met de show wat zand doet met go-carts: vertragen en lam leggen.

Nochtans gutste het muzikale potentieel van het podium zo de Noordzee in: Clouseau klinkt weer als in zijn gouden Sportpaleisjaren, Emma Heesters stond te stralen als een kachel naast haar mentor Regi en met Jérémie Makiese, Maksim Stojanac en de Kortrijkse Axelle grepen drie jonge artiesten de kans om zich nog eens bij de tv-kijkende ouden van dagen in de gunst te spelen.

Maar qua setting was ‘Zomerhit’ een sof: geen liveband, bij elke grote act een muur van filmende gsm-schermpjes en dat alles ook nog eens opgefokt in beeld gebracht - alsof de monteur werd betaald per wissel van camerastandpunt. De norm voor muziekprogramma’s ligt vandaag hoger, weet iedereen die ooit naar Jools Holland of het Nederlandse ‘Matthijs draait door’ keek.

Hebben we het dan echt opgegeven, de zoektocht naar een toegankelijke en grootse muziekshow die tegelijk de kern raakt van het spel der noten en akkoorden? ‘Zomerhit’ is het in ieder geval niet. En dat voor een zender als Radio 2, wiens taak het is om de Vlaamse muziek in het zonnetje te zetten. Er is iemand met belastingsgeld aan het smijten, en het is niet Niels Destadsbader.