In de categorie ‘ongemakkelijkste sfeer in een VTM-programma’ slaagde ‘Boer zkt vrouw’ erin ‘Liefde voor muziek’ te onttronen

Onrust in het stikstofdossier, tractoren die uit protest tergend traag over de autosnelwegen rijden, kibbelende ministers en de Vlaamse regering die net niet valt: ja, het was een bewogen voorjaar voor de landbouwsector. Maar qua drama waarin boeren de hoofdrol spelen kon er toch niets tippen aan ‘Boer zkt vrouw’, dat dit weekend een punt zette achter het meest besproken seizoen uit zijn bestaan.

Het had een heuglijk jubileum moeten worden, want voor de vijftiende keer al mocht Dina Tersago deze lente Vlaamse boeren en boerinnen aan een partner helpen. Maar de deelnemers hadden een speciaal cadeau voor de presentatrice in petto: een hoop geruzie en enkele onverwachte wendingen zoals het realityprogramma, feelgood-tv die doorgaans drijft op een warme sfeer, nooit eerder had gehad. Een kleine bloemlezing: boer Raphael zag twee van de drie meisjes die naar zijn hand dongen op een ochtend spoorslags vertrekken, omdat hij de nacht voordien te lang met de overblijver in een caravan had zitten babbelen. Een kandidate die door boer Kevin naar huis werd gestuurd, ging eerst weg, keerde daarna op haar stappen terug, smeekte de man om een extra date waarin ze zich ‘helemaal zou openstellen’ en mocht een week later alsnog vertrekken. Bij het begin van een romantisch weekendje ging boer Stef met Leen naar bed maar de volgende morgen kwam hij tot het besef dat hij eigenlijk helemaal geen klik met haar had: bij wat volgde slaagde ‘Boer zkt vrouw’ erin om ‘Liefde voor muziek’ met Daans cover van Metejoor te onttronen in de categorie ‘ongemakkelijkste sfeer in een VTM-programma’.

‘Het was niet altijd rozengeur en maneschijn’, vatte de immer positief ingestelde Dina het samen bij de start van de laatste aflevering, een understatement van het kaliber ‘dat Gert Verhulst zijn panel met bordjes liet stemmen over het lot van Olivier Vandecasteele getuigde niet van goeie smaak’. In de apotheose kwamen we tijdens een reünie van boeren en deelnemers te weten hoe het zes maanden na het einde van de opnames stond met de duo’s die uit het programma waren voortgekomen. De uitkomst was ronduit bedroevend. Bij Raphael en Jasha leek alles nog koek en ei op hun romantisch weekendje in Knokke, maar toen hij vlak daarna drie weken op reis ging naar Zuid-Afrika, was het vuur uitgedoofd. Tussen Kevin en Jana liep het al mis tijdens de trip in Gouda omdat zij niet kon lachen met zijn vele pogingen tot humor - terecht, moet ik toegeven - en achteraf had hij de berichtjes die zij stuurde straal genegeerd. Of misschien heeft zijn mama, die een duidelijke voorkeur had voor de andere deelneemsters, zijn gsm geconfisqueerd, dat zou ook kunnen.

Jef en Bente, de enigen bij wie er tijdens het programma echte chemie was, hadden hun relatie wel snel ‘official’ gemaakt. De boer geloofde naar eigen zeggen zelfs even dat hij zijn droomvrouw had gevonden toen ze voorstelde om zijn ‘papieren te doen’ - hulp bij zijn boekhouding leek voor Jef wel vaker een extra motivator om aan ‘Boer zkt vrouw’ mee te doen. Na een paar weken was de sfeer echter gekanteld en een opmerking tijdens een ruzie over haar gewicht had de prille liefde gefnuikt: Jef had haar gezegd dat hij het gevoel had opgelicht te zijn, omdat ze sinds het einde van de opnames vijf kilogram was bijgekomen. Tact is niet zijn sterkste kant, dat was al duidelijk sinds hij in een eerste gesprek met Bente over haar tatoeages had gezegd dat ‘je toch geen bumperstickers op een Bentley plakt’. Maar dat hij een half jaar later nog steeds niet leek te snappen waar het precies fout was gelopen, bewijst toch dat je hele leven tussen koeien doorbrengen je kijk op wat een vrouw graag hoort danig kan vertroebelen. Bente en Jef waren trouwens de enigen die niet meer door één deur konden: het afsluitende gesprekje tussen de twee ging zo snel de verkeerde kant uit dat zij via een zij-ingang moest verdwijnen.

Veruit de verrassendste ontwikkeling kwam van Cathy, uitbaatster van een boerenspeeltuin, en Kenny, een even joviale als onbegrijpelijke West-Vlaming. Hun weekend in Koksijde was vlekkeloos verlopen en op het huwelijksfeest waar Kenny haar tijdens die tweedaagse mee naartoe had genomen - aangezien de man dacht dat hij nooit het einde van het programma zou halen, had hij die uitnodiging niet afgeslagen - maakte Kathy een goede indruk op zijn vriendenkring. Desalniettemin was het niets geworden, om één eenvoudige reden: Kathy had net voor de start van de opnames iemand anders ontmoet, de genaamde Wes, en geen enkele kandidaat had die uit haar gedachten kunnen verdrijven. Eigenlijk, zo bleek nu, had Kathy een week lang met ieders voeten gespeeld, die van de kijkers, die van de makers en die van Kenny. Die laatste nam dat nog redelijk goed op, zeker voor iemand die ook maar in dit programma is gesukkeld omdat hij bij de inschrijving het Vlaams-Brabantse Tielt-Winge, de woonplaats van Kathy, had verward met het West-Vlaamse Tielt, een stad op een steenworp van zijn thuisbasis. De gedachte aan Kenny’s blik toen hij Kathy’s adres voor de eerste keer in zijn gps stak, heeft me trouwens de afgelopen weken meermaals opgebeurd en ik wil hem daar nog eens extra voor bedanken.

‘Het is een manier om het avontuur in schoonheid af te sluiten’, schreef Dina in een brief die de hoofdrolspelers konden lezen bij hun aankomst op de reünie. Dat zal vast ook de bedoeling zijn geweest, maar ik was er niet rouwig om dat het resultaat geheel in lijn lag met alles wat er de afgelopen weken is gebeurd.