In ‘De dag van vandaag’ was het heil van het live-aspect twijfelachtig en toen moest het kruiswoordraadsel nog komen

‘Ik hoor dat de servers ontploffen van de inschrijvingen!’, jubelde Bart Cannaerts met de geestdrift hem eigen. We waren slechts luttele minuten ver in ‘De dag van vandaag’, maar dat enthousiasme zou hem nog goed van pas komen.

Er werd live-televisie gemaakt in deze quiz: Fien Germijns, voorheen enkel bekend van Studio Brussel, maar nu dus ook van ‘De dag van vandaag’, zou ergens te lande aanbellen bij een gezin dat had aangegeven er geen graten in te zien om op een weekdag na tienen nog bezoek te ontvangen. Aan de jubel van Cannaerts te horen was de groep gegadigden daarvoor niet gering: ik leidde daaruit af dat er nog altijd een aanzienlijke schare mensen moet bestaan die hun avond in eenzaamheid doorbrengen - alle praatjes van interactiviteit ten spijt praat de televisie nog altijd niet terug - of dat de inflatie inderdaad diepe sporen getrokken heeft. Germijns zou immers niet met lege handen aanbellen: er was prijzengeld te geef, dat goed van pas kwam in een economie als deze, en dat bijeengespeeld zou worden in de studio door drie bekende koppen, Joris Hessels, Danira Boukhriss Terkessidis en actrice Louise Bergez, die daartoe in ploegopstelling aangeschoven waren. Cannaerts sprak hen ter verwelkoming aan met ‘parels’: naast een aanleg voor enthousiasme zou ook een gevoel voor ironie nog van nut blijken.

Voor aanvang mocht elke deelnemer van Cannaerts eerst uitgebreid het verloop van hun voorbije dag uit de doeken doen. Daaruit leidde ik dan weer af dat Germijns wellicht alle tijd moest krijgen om op tijd ter plekke te geraken, want ondanks de beklijvende relazen die daaruit volgden - Boukhriss was tegen een paaltje gereden - begon ik het heil achter het live-aspect van ‘De dag van vandaag’ al behoorlijk vroegtijdig in twijfel te trekken. Dat is link als je daarna nog een hele quiz te spelen hebt die op zich ook al niet bijster spits aanvoelt. Een eerste ronde pure actualiteit werd alras gevolgd door een tweede waarbij de drie deelnemers een lukraak nieuwsfeit aan elkaar moesten doorvertellen - de laatste schakel kreeg een reeks vragen voorgeschoteld over de betrouwbaarheid van die onderlinge overlevering. Scoutstakken wereldwijd blijven er maar zoet mee. Eén keer het rijtje afgaan was dus wel genoeg, bedoel ik, maar toen deden ze het nog eens in de andere richting, met een fragment uit ‘Dagelijkse kost’ van eerder die avond, dat niet per se gebaat was bij herhaling. Zelfs niet in spelverband.

In een volgende ronde werd dan weer live op televisie een kruiswoordraadsel ingevuld. Gezochte termen waren ‘ar’, ‘ra’, en ‘eg’: klassiekers in het genre voor wie ooit een kruiswoordraadsel met eigen ogen heeft mogen aanschouwen, maar Bergez slaagde er alsnog in om ‘ag’ te antwoorden op de tip ‘landbouwwerktuig’. De agrarische samenleving is dood en begraven, wat ik je brom. Er volgde wel degelijk meer daarna, maar het volstaat te zeggen dat niets daarvan de hoge vraagprijs kon betalen die rond tienen vanzelfsprekend vasthangt aan mijn aandacht. Hoe zinloos, een dagelijks programma trachten te schetsen enkel aan de hand van het debuut, maar kom: aan ‘De dag van vandaag’, die van gisteren, leek nog wat werk.

De finale, waarbij ik als enige keer in dit programma moest terugdenken aan ‘De Pappenheimers’, werd door Germijns gevolgd vanop een bankstel in Harelbeke. Het koppel waartoe dat behoorde, won live voor de camera 2.050 euro. Op hun salontafel herkende ik onmiskenbaar de opengeslagen tv-gids van Humo, het welbekende onafhankelijke weekblad voor radio en televisie. Ik had geen enkele moeite om hen de terechte winnaars te vinden.