In memoriam: Carrie Fisher vertrok vijf jaar geleden voorgoed naar a galaxy far, far away

Vandaag vijf jaar geleden, uitgerekend in de maand dat de piepjonge prinses Leia door digitale tovenarij in ‘Rogue One: A Star Wars Story’ weer tot leven was gewekt, vertrok Carrie Fisher voorgoed naar a galaxy far, far away. Tja, de knekelman is blijkbaar niet vies van een beetje duistere ironie.

De media waren er uiteraard als de kippen bij om haar turbulente privéleven nog eens op te rakelen: haar huwelijk met Paul Simon, de affaire met Harrison Ford, de drugsverslavingen, de depressies, de angststoornissen. Fisher heeft inderdaad een hard leven geleid, en op die fatale vlucht van Londen naar Los Angeles heeft ze de hoogste prijs betaald. Maar zelf kunnen wij alleen maar bedenken dat wij een icoon uit onze kindertijd hebben verloren. Fisher is misschien nooit een actrice geweest van het kaliber van Meryl Streep of Cate Blanchett, maar dat neemt niet weg dat ze in ons eigen leven een imponerende hoofdrol heeft gespeeld. Ze is immers één van de drie hoofdacteurs uit onze favoriete film aller tijden: ‘The Empire Strikes Back’. Terwijl we hier achter ons klavier zitten, denken wij spontaan terug aan twee legendarische taferelen: eerst de scène op de ijsplaneet Hoth, wanneer Leia en Han Solo kissebissend door de sneeuwwitte gangen van het rebellenhoofdkwartier stappen.

Het heeft lang geduurd voor we het beseften, maar eigenlijk kun je uit die ene scène afleiden hoe de liefde in elkaar zit: je kibbelt, je twist, je stoot elkaar af en je trekt elkaar aan, maar op het eind geef je elkaar (toch wanneer je geluk hebt) de shut up-kus. De tweede scène: vlak voordat Han op bevel van Darth Vader levend in carboniet wordt gegoten, biecht Leia eindelijk haar liefde op: ‘I love you.’

Het scenario dicteerde dat Ford moest antwoorden met het geruststellende zinnetje ‘I love you too, and I’ll be back’, maar na kort overleg met regisseur Irvin Kershner hield Ford het bij een kort ‘I know’ – en het resultaat was één van de tederste momenten uit de filmgeschiedenis. In de sequel, ‘The Return of the Jedi’, werd Fisher door George Lucas gereduceerd tot seksobject: en ja, we dienen op te biechten dat ook wij, ook al waren we indertijd nog maar een klein jochie, bij de aanblik van Leia in die metalen slavinnenbikini enige pre-erotische prikkeling tussen de lendenen ervoeren (twee scènes later ontpopt Leia zich tot icoon van het feminisme: ze wurgt Jabba met de ketting waarmee hij haar kort hield).

Kortom: Carrie Fisher voerde ons naar verre sterrenstelsels, bezorgde ons onze eerste natte dromen én toonde ons hoe de liefde in elkaar zit – waarvoor onnoemelijk veel dank. Intussen weten we dat de ‘Star Wars’-films in vele opzichten allesbehalve een cadeau voor haar waren: van de drie hoofdacteurs was Ford de enige die zich in de loop van zijn carrière écht heeft kunnen loszingen van zijn personage. Fisher heeft eigenlijk nooit kunnen tonen hoe goed ze eigenlijk was, ook al was ze ooit een erg veelbelovende actrice. Het is raar, maar de enige filmscène die wij afgelopen nacht, nadat we het droeve nieuws hadden vernomen, op YouTube hebben opgezocht, kwam niet uit één van de ‘Star Wars’-films, maar uit ‘Shampoo’, één van onze favoriete komedies uit de gouden jaren 70, waarin ze haar acteerdebuut maakt. Fisher heeft een geweldige scène met Warren Beatty, die – zoals alleen hij dat kon - een liederlijke kapper vertolkt.

In die scène, die altijd weer een hemelsbrede glimlach op ons gezicht tovert, lagen alle wegen voor Fisher nog open: ze was jong, fris en goed - een grote belofte én een rijzende ster. Dit was twee jaar vóór ‘Star Wars’, twee jaar vóór George Lucas haar castte als Prinses Leia en haar carrière in zekere zin in onwrikbaar carboniet goot.

Soit. Vanavond gaan wij als eerbetoon voor de duizendste keer zitten voor ‘The Empire Strikes Back’, ook al weten we dat kijken naar de ‘Star Wars’-films sinds Fishers dood niet meer hetzelfde is, en ook al weten we dat die ene scène ons, meer dan ooit, de tranen in de ogen zal doen springen. I love you. I know.